F800ST στα 25.000 χιλιόμετρα

Οι αγαπημένες μας ...

F800ST στα 25.000 χιλιόμετρα

Δημοσίευσηαπό FiestaLoca την Πέμ Απρ 24, 2008 9:46 pm

Ωραία λέω στα πρώτα 3.000 χιλιόμετρα, όπως όλες οι μηχανές έτσι κι αυτή θα με τρομάξει λίγο, ευκαιρία να μάθω το που ακριβώς.
Σήμερα στα 25.000 χιλιόμετρα ακόμα περιμένω.


Ωραία λέω, δεν μ' άφησε η γυναίκα μου να πάρω πάλι supersport, όμορφη είναι μια σπορ τουρισμού αλλά αργή. Έλα όμως που τα -λίγα- 240χμ/ω τα βγάζει όλα μαζί σε 11''
Τελικά δεν στεναχωρήθηκα και πολύ.

Στην κίνηση μέσα στην πόλη νόμιζα ότι θα με κουράσει λίγο, ολόκληρη αρκούδα. Εντάξει, βάζω 3η και την ξεχνάω στο κιβώτιο, το έλυσα γρήγορα κι αυτό το πρόβλημα. Όταν γράφουν για "ελαστικότητα" στην wiκipedia κανονικά θα πρέπει να έχουν φωτογραφία του κινητήρα του F800

Όπως και όταν γράφουν "οικονομία", το ήξερα μεν ότι είναι άκρως οικονομικός αλλά από μία λίστα που δημοσίευσε ο κyriaκost με 500 μηχανές κατάλαβα ότι η συγκεκριμένη μηχανή είναι η κορυφή αυτής της επίδοσης.

Όταν είδα πως με τα ίδια ακριβώς φρένα 1 χρόνο αργότερα τρέχει το HP2 Sport, σιγουρεύτηκα ότι απλώς φοράει τα κορυφαία φρένα.
Εντάξει 2 φορές χρειάστηκα στ' αλήθεια αυτά τα φρένα, μία από τα 200 όταν εμφανίσθηκε στο οδόστρωμα τσουβάλι με τσιμέντο, και άλλη μία από τα 180 σε ένα τρακάρισμα του οποίου τελικά χάρην στο ABS πέρασα με ζιγκ-ζαγκ μέσα από τα συντρίμμια.
και στις 2 περιπτώσεις είχα την αίσθηση ότι η μηχανή βυθίζεται στο έδαφος και ότι μάλλον μπορεί να φρενάρει και χωρίς εμένα, ειδικά όταν αντιμετώπισα τις δυνάμεις της αδράνειας. Φρένα-άγκυρες. Τα τακάκια των 250 ευρώ σήμερα στις 25.000 χιλιόμετρα έχουν άλλα 2.000 χιλιόμετρα περιθώριο. Που σημαίνει ότι μάλλον δεν είναι ακριβά.


Εντάξει είπα, χαλαρά διασκεδάζεις βγάζοντας γόνατο στις στροφές, χαλαρά φρενάρεις, χαλαρά κινείσαι στη ζούγκλα του κέντρου, χαλαρά πας Πεκίνο, δεν μπορεί κάτι ελάττωμα θα μου βγάλει. Θα μου κάνει νερά η μπαταρία που έχω ακούσει τόσες ιστορίες. Έλα όμως που καμία μηχανή από όσες είχα δεν έπαιρναν μπρος με την πρώτη μιζιά κάθε μέρα για 2 χρόνια σερί. Άσε που κάτι πρωινά εδώ στο βουνό η θερμοκρασία ήταν υπό το μηδέν. Τελικά έχει και... μπαταρία.



Τα περιοδικά δεν είχαν τι να γράψουν στα συγκριτικά, για να πάρουν την μιζούλα τους από την yamaho-honda το μόνο που βρήκαν ήταν τα "πολύ κακής ποιότητας πλαστικά". Βεβαίως δεν μιλάμε για χημικούς-μηχανικούς, μιλάμε για δημοσιογραφίσκους που προσπαθούν να βγάλουν το χαρτζιλίκι τους.

Σε κάποιο από τα 25.000 χιλιόμετρα όμως έτυχε να την τσακίσω σε ένα βράχο. Ένα μικρό ραϊσματάκι 4 εκατοστών εμφανίσθηκε σε ένα πλαστικό που κανονικά θα έπρεπε να γίνει χαρτοπόλεμος.

Εντέλει το άλλαξα δεν άντεξα να βλέπω αυτή τη μικρή ατέλεια, ομολογώ πως με έτσουξαν τα 450 ευρώ για ένα κομματάκι πλαστικό, αλλά θα έβαζα το χέρι στην φωτιά ότι σίγουρα δεν πρόκειται για "πλαστικά πολύ κακής ποιότητας".


Το "πολύ κακό πλαϊνό σταντ" (αυτή ήταν η δεύτερη ατέλεια που έγραψαν τα.... έγκυρα περιοδικά -διαφημιστικά προσπέκτους) που μοιάζει με στυλό BIC δεν είδα σε τι ακριβώς έχει πρόβλημα. Το βρίσκω μάλιστα κομψότατο.


Όλα αυτά τα γράφω αναλογιζόμενος τα παραμύθια που μου αράδιαζαν οι φίλοι μου πριν πάω να κάνω την αγορά. Βοήθειά τους...


Αμήν.
Donna nobis pacem
Άβαταρ μέλους
FiestaLoca
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 160
Εγγραφή: Δευτ Μαρ 31, 2008 4:44 pm
Τοποθεσία: Piraeus

Δημοσίευσηαπό nfot την Πέμ Απρ 24, 2008 10:21 pm

Η ελαστικοτητα του μοτερ αυτου, μου εκανε πολυ μεγαλη εντυπωση οταν το δοκιμασα. Απο το ρελαντι τραβαει σαν τρενο. Ακρως εντυπωσιακο.
"Motor racing, mountain climbing and bull fighting are the only true sports.
All the rest are children's games played by adults."

- Ernest Hemingway -
Άβαταρ μέλους
nfot
Τακτικό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 1553
Εγγραφή: Τρί Σεπ 05, 2006 9:13 pm
Τοποθεσία: Βολος
Ονομα χρήστη: Νικος
Μοντέλο: FZ6 & Daytona 675
Κυβικά: 1275

Δημοσίευσηαπό Kiriakost την Πέμ Απρ 24, 2008 10:49 pm

Κοίτα γίγαντα , θα στα ρίξω χύμα , και τσουβαλάτα .


Ωραιο το κοκονάκι , αλλά άμα φυσάει και μετά από 20 χρόνια , θα το κάνω άγαλμα ,
δίπλα από την Αργώ ,
και θα του βάλω και κωπηλάτες,
για να μη ζηλεύει . 8)
Άβαταρ μέλους
Kiriakost
Συχνό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 2019
Εγγραφή: Παρ Οκτ 19, 2007 11:15 pm
Τοποθεσία: ΒΟΛΟΣ
Ονομα χρήστη: Κυριάκος
Μοντέλο: Old Cut Japani _ AX-1 HONDA
Κυβικά: 250

Δημοσίευσηαπό Dimitris την Παρ Απρ 25, 2008 9:29 am

Όσο για τα φρένα (Brembo βάζει και η BMW), και στη δικιά μου άλλαξα τα μπροστινά τακάκια μετά από 30.000 χιλιόμετρα...

Θα ήθελα πολύ να την οδηγήσω και να δω αυτόν τον ελαστικό κινητήρα.

FiestaLoca, οι τιμές στα σέρβις που κυμαίνονται περίπου;
Moderator of Motocikleta.Gr

Moto Guzzi Breva V1100 2006
Moto Guzzi Le Mans V11 2003
Moto Guzzi World Club

The way the "V" is meant to be...



Δημοπρασίες Αγάπης ! Δεν έχεις ακόμα την κάρτα μέλους ? Δες τι χάνεις !
Άβαταρ μέλους
Dimitris
Παλαιό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 7897
Εγγραφή: Τετ Αύγ 30, 2006 8:11 pm
Τοποθεσία: Μακεδονία, Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά
Μοντέλο: Moto Guzzi 1100 Breva 2006 ABS, V11 Le Mans 2003, 1100 sport 1998
Κυβικά: 1100

Δημοσίευσηαπό FiestaLoca την Παρ Απρ 25, 2008 5:23 pm

Dimitris έγραψε:
FiestaLoca, οι τιμές στα σέρβις που κυμαίνονται περίπου;


Το μεγάλο μου ήρθε γύρω στα 180 euro.
Πάνω-κάτω όσο δίνουμε όλοι δηλαδή για μια νέα μηχανή σε αντιπροσωπείες.



Όσο για την τιμή αγοράς είναι άκρως δελεαστική χωρίς τίποτα έξτρα επάνω (θερμαινόμενα γκριπ, abs, υπολογιστές ταξιδίου, βαλίτσες κλπ).
9.700

Όσο δηλαδή θα πλήρωνε καθένας για μια οποιαδήποτε νέα μηχανή.
Donna nobis pacem
Άβαταρ μέλους
FiestaLoca
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 160
Εγγραφή: Δευτ Μαρ 31, 2008 4:44 pm
Τοποθεσία: Piraeus

Δημοσίευσηαπό nfot την Παρ Απρ 25, 2008 5:36 pm

FiestaLoca έγραψε:...

Όσο για την τιμή αγοράς είναι άκρως δελεαστική χωρίς τίποτα έξτρα επάνω (θερμαινόμενα γκριπ, abs, υπολογιστές ταξιδίου, βαλίτσες κλπ).
9.700

Όσο δηλαδή θα πλήρωνε καθένας για μια οποιαδήποτε νέα μηχανή.


9.700 για μια μοτο 85 ιππων? Λιγο πολλα δεν ειναι; Οταν την εκανα test ride, δεν παρατηρησα σημαντικες διαφορες, σε σχεση με το FZ6 που εχω, εκτος απο το εκπληκτικο τραβηγμα στα χαμηλα. Λαι ενα FZ6 S2 100 ιππων ΜΕ AΒS κανει 8.000 - 8.500 νομιζω.
"Motor racing, mountain climbing and bull fighting are the only true sports.
All the rest are children's games played by adults."

- Ernest Hemingway -
Άβαταρ μέλους
nfot
Τακτικό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 1553
Εγγραφή: Τρί Σεπ 05, 2006 9:13 pm
Τοποθεσία: Βολος
Ονομα χρήστη: Νικος
Μοντέλο: FZ6 & Daytona 675
Κυβικά: 1275

Δημοσίευσηαπό FiestaLoca την Σάβ Απρ 26, 2008 12:50 am

Εννοώ ακριβώς ότι την σήμερον ημέρα για αγορά μηχανής θα δώσεις σε έναν μέσο όρο από 8000 έως 11000


Άν κάτσουμε να ψειρίσουμε τα 1500 ευρώ, άστο καλύτερα.
Θα μπορούσα να σου αντιπαραθέσω το επιχείρημα ότι θα τα πληρώσεις έτσι κι αλλιώς στις... βενζίνες, καθώς απ' ότι φαίνεται βρίσκεται στην θέση από 158 και κάτω της λίστας με την κατανάλωση καυσίμου.

και φυσικά είμαι σίγουρος πως το FZ6 δεν βρίσκεται από κάτω μόνο στην συγκεκριμένη λίστα, αλλά και σε άλλες πολλές λίστες. Εκτός αν το βασικό κριτήριο αγοράς είναι η ιπποδύναμη, πράγμα που δεν νομίζω.



Απλώς ανέφερα την τιμή του F800 για να μην νομίζει κανείς ότι είναι αστρονομική.




Υ.Γ
Πάντως να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα και πολύ αυτή την διαφορά των ίππων.
Θα είχε κάποιο νόημα αν το FZ6 είχε καλύτερες επιδόσεις. Για κάποιο λόγο δεν έχει όμως....
Λείπουν ίσως τα πολλά χυτά αλουμίνια και το πλαίσιο των 10 κιλών.
Αλλά δεν είναι τα μόνα που λείπουν.
Donna nobis pacem
Άβαταρ μέλους
FiestaLoca
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 160
Εγγραφή: Δευτ Μαρ 31, 2008 4:44 pm
Τοποθεσία: Piraeus

Δημοσίευσηαπό Dimitris την Σάβ Απρ 26, 2008 1:09 am

FiestaLoca έγραψε:Εννοώ ακριβώς ότι την σήμερον ημέρα για αγορά μηχανής θα δώσεις σε έναν μέσο όρο από 8000 έως 11000


Άν κάτσουμε να ψειρίσουμε τα 1500 ευρώ, άστο καλύτερα.
Θα μπορούσα να σου αντιπαραθέσω το επιχείρημα ότι θα τα πληρώσεις έτσι κι αλλιώς στις... βενζίνες, καθώς απ' ότι φαίνεται βρίσκεται στην θέση από 158 και κάτω της λίστας με την κατανάλωση καυσίμου.

και φυσικά είμαι σίγουρος πως το FZ6 δεν βρίσκεται από κάτω μόνο στην συγκεκριμένη λίστα, αλλά και σε άλλες πολλές λίστες. Εκτός αν το βασικό κριτήριο αγοράς είναι η ιπποδύναμη, πράγμα που δεν νομίζω.



Απλώς ανέφερα την τιμή του F800 για να μην νομίζει κανείς ότι είναι αστρονομική.




Υ.Γ
Πάντως να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα και πολύ αυτή την διαφορά των ίππων.
Θα είχε κάποιο νόημα αν το FZ6 είχε καλύτερες επιδόσεις. Για κάποιο λόγο δεν έχει όμως....
Λείπουν ίσως τα πολλά χυτά αλουμίνια και το πλαίσιο των 10 κιλών.
Αλλά δεν είναι τα μόνα που λείπουν.


+100


Στα 8.000 με 8.500 που κάνει το Fazer, πρόσθεσε φίλε Νίκο και άλλα 1000 ευρώ στο περίπου που θα ξοδέψεις για να "φτιάξεις" την έλλειψη τραβήγματος, που όπως λες το χαρακτηρίζει, σε σχέση με το δικύλινδρο BMW.


Γενικά δεν μπόρεσα ΠΟΤΕ να καταλάβω γιατί το ποσό των χρημάτων πρέπει να μεταφράζεται με ΙΠΠΟΥΣ. Ειλικρινά δεν μπόρεσα ΠΟΤΕ να το καταλάβω αυτό το σκεπτικό.
Moderator of Motocikleta.Gr

Moto Guzzi Breva V1100 2006
Moto Guzzi Le Mans V11 2003
Moto Guzzi World Club

The way the "V" is meant to be...



Δημοπρασίες Αγάπης ! Δεν έχεις ακόμα την κάρτα μέλους ? Δες τι χάνεις !
Άβαταρ μέλους
Dimitris
Παλαιό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 7897
Εγγραφή: Τετ Αύγ 30, 2006 8:11 pm
Τοποθεσία: Μακεδονία, Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά
Μοντέλο: Moto Guzzi 1100 Breva 2006 ABS, V11 Le Mans 2003, 1100 sport 1998
Κυβικά: 1100

Δημοσίευσηαπό nfot την Σάβ Απρ 26, 2008 1:27 am

Εγραψα οτι το ST εχει εκπληκτικο τραβηγμα απο το ρελαντι, οχι οτι παει εξισου καλα ψηλα. Αυτο το τραβηγμα εντυπωσιασε ακομη και τους 2 φιλους μου με R 1200 GS και δεν υπαρχει περιπτωση να το αποκτησει το οποιοδηποτε τετρακυλινδρο 600αρι, παρα μονο αν το τουρμπισει κανεις.

Οτι εχει ιδιες επιδοσεις με το fazer πολυ αμφιβαλω. Εχω ανοιξει με R 1200 GS απο σταση και εφυγα μπροστα, ποσο μαλλον απο το ST που ειναι και 13 αλογα κατω.

Αν δε προσθεσουμε και το ABS στο ST η διαφορα τιμης γινεται ακομη μεγαλυτερη. Και ποσο ειπαμε οτι ζυγιζει γεματο; Με βαση την BMW 209 κιλα, πληρες υγρων. Οσο και το fazer δηλαδη, αντε 4-5 κιλα λιγοτερα (αλλα και 2 κυλινδρους). Αααα, αλουμινενιο πλαισιο, μονοκοματα χυτο χωρις κολλησεις, εχει και το fazer οπως και πολλα αλλα αλουμινενια μερη.
"Motor racing, mountain climbing and bull fighting are the only true sports.
All the rest are children's games played by adults."

- Ernest Hemingway -
Άβαταρ μέλους
nfot
Τακτικό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 1553
Εγγραφή: Τρί Σεπ 05, 2006 9:13 pm
Τοποθεσία: Βολος
Ονομα χρήστη: Νικος
Μοντέλο: FZ6 & Daytona 675
Κυβικά: 1275

Δημοσίευσηαπό nfot την Σάβ Απρ 26, 2008 1:36 am

Dimitris έγραψε:
FiestaLoca έγραψε:Γενικά δεν μπόρεσα ΠΟΤΕ να καταλάβω γιατί το ποσό των χρημάτων πρέπει να μεταφράζεται με ΙΠΠΟΥΣ. Ειλικρινά δεν μπόρεσα ΠΟΤΕ να το καταλάβω αυτό το σκεπτικό.


Επειδη με βαση τους ιππους του μοτερ, .... υποτιθεται οτι πανε και τα αντιστοιχα περιφερειακα. Δεν βαζεις τα ιδια φρενα ας πουμε σε ενα μοτο με 120 ιππους και τα ιδια σε ενα με 80. Εκτος αν το 80αρι ειναι πολυ βαρυ ή θες να κανεις οικονομια κλιμακας λογω μικρης γενικα παραγωγης ή αδιαφορεις για την τελικη τιμη του προϊοντος σου με το σκεπτικο οτι απευθυνεσαι σε "ειδικο" κοινο, ή δεν εχεις φραγκα για παραπερα εξελιξη, οποτε ακολουθεις την πεπατημενη. Φυσικα, το μελλον ειναι δυσιωνο για τετοιες εταιρειες, εκτος αν εχουν πολυ γερες πλατες απο πισω.

ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΕΓΩ φυσικα, οτι πολλες φορες, γινονται και τσιγκουνιες με απαραδεκτα αποτελεσματα, αλλα τοτε το αγοραστικο κοινο συνηθως τιμωρει.
"Motor racing, mountain climbing and bull fighting are the only true sports.
All the rest are children's games played by adults."

- Ernest Hemingway -
Άβαταρ μέλους
nfot
Τακτικό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 1553
Εγγραφή: Τρί Σεπ 05, 2006 9:13 pm
Τοποθεσία: Βολος
Ονομα χρήστη: Νικος
Μοντέλο: FZ6 & Daytona 675
Κυβικά: 1275

Δημοσίευσηαπό FiestaLoca την Σάβ Απρ 26, 2008 6:19 pm

nfot έγραψε:
Dimitris έγραψε:
FiestaLoca έγραψε:Γενικά δεν μπόρεσα ΠΟΤΕ να καταλάβω γιατί το ποσό των χρημάτων πρέπει να μεταφράζεται με ΙΠΠΟΥΣ. Ειλικρινά δεν μπόρεσα ΠΟΤΕ να το καταλάβω αυτό το σκεπτικό.



Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έγραψα με κεφαλαία αλλά οι τελευταίες οκτώ δεκαετίες σίγουρα δείχνουν εταιρία με σωστές βάσεις, ανεξαρτήτως βεβαίως το πόσο κοστίζουν στ' αλήθεια τα 5 χρόνια δωρεάν οδικής βοήθειας που σίγουρα δίνουν αίσθηση ασφάλειας σε πολύ μεγάλα ταξίδια, αν και δεν πολυχρειάζεται να σου πω την αλήθεια. Μια φορά κι ένα καιρό θα δείχνουν στο μέλλον τη μηχανή στο μουσείο του Μονάχου μόνο και μόνο για το ψαλίδι-έργο τέχνης. Tα ιαπωνικά αντίγραφα δεν πάνε μουσείο, πάνε μάντρα. Προπέλερ ούμπερ άλες δολερέ σκώληξ!
ΤöΤΕΝΝΝ SIE SIEEE!! ANGRIIIIIIIIIIIIIIIIFFFFFFF!!
:smt067

Εικόνα







(O 256ος Ιαπωνογερμανικός πόλεμος μόλις κηρύχθηκε)
Donna nobis pacem
Άβαταρ μέλους
FiestaLoca
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 160
Εγγραφή: Δευτ Μαρ 31, 2008 4:44 pm
Τοποθεσία: Piraeus

Δημοσίευσηαπό Kiriakost την Σάβ Απρ 26, 2008 7:05 pm

Με καψουρεύτικες μπαγασάκο ... :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

Αντε τσάκο τα προπέλεν .... και ρίξε καμιά γκαζιά . :goodman:
Άβαταρ μέλους
Kiriakost
Συχνό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 2019
Εγγραφή: Παρ Οκτ 19, 2007 11:15 pm
Τοποθεσία: ΒΟΛΟΣ
Ονομα χρήστη: Κυριάκος
Μοντέλο: Old Cut Japani _ AX-1 HONDA
Κυβικά: 250

Δημοσίευσηαπό FiestaLoca την Σάβ Απρ 26, 2008 7:17 pm

Εντάξει, είναι παλιά ιστορία.

















APRILIA



Οι ρίζες της Aprilia χρονολογούνται από την εποχή αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου , όταν o αξιωματικός του Ιταλικού ιππικού, Alberto Beggio ίδρυσε ένα εργοστάσιο κατασκευής ποδηλάτων στο Noale στα προάστια της Βενετίας.
Τα προϊόντα της μικρής βιοτεχνίας, από εξαρτήματα μέχρι τελικό προϊόν, γνώρισαν αρκετή επιτυχία ώσπου το 1962, η βιοτεχνία του ενός ιδιοκτήτη έγινε εταιρεία.
Ο Ivano Beggio γιος του Alberto , ανέλαβε μαζί με τον πατέρα του, επικεφαλής της μικρής εταιρείας το 1968. Από εκείνη την εποχή φάνηκε ότι ο Ivano , δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τα ποδήλατα, και έτσι μαζί με μερικούς βοηθούς του από το εργοστάσιο, έφτιαξαν την πρώτη τους μοτοσικλέτα Aprilia , ένα χρυσό και μπλε μοντέλο 50 cc . Το προϊόν εκείνο έτυχε καλής αποδοχής. Colibr ì και Daniela ήταν τα ονόματα των πρώτων μοτοποδηλάτων, αλλά το μοντέλο που τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή, ήταν το Scarabeo cross του 1970. Η μοτοσικλέτα εκείνη, και ειδικά η έκδοση cross , ήταν πραγματικά ένα αληθινό πάθος, για εκείνους που ονειρεύονταν να λάβουν μέρος σε εθνικούς αγώνες, μίας κατηγορίας, της οποίας η δημοτικότητα, αυξανόταν ολοένα και περισσότερο εκείνη την εποχή.
Παραμένοντας στη παραγωγή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 70, το Scarabeo , παρουσίασε διάφορες παραλλαγές κινητήρων, από 50 έως 125 cc , και μοναδικά εμφανισιακά χαρακτηριστικά, που για εκείνη την εποχή ήταν πράγματι πρωτοποριακά. (Πράγμα το οποίο άρχισε να γίνεται παράδοση για όλα τα μετέπειτα προϊόντα της Aprilia ), όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του μοντέλου του 1971, που ξεχώρισε για το χρυσό μεταλλικό του βάψιμο.
Η πρώτη cross μοτοσικλέτα, γεννήθηκε το 1974, και δόθηκε για τεστ στον Maurizio Sgarzani , έναν νέο οδηγό αγώνων που είχε αρκετά καλή φήμη εκείνη την εποχή. Τα μηνύματα ήταν αρκετά ενθαρρυντικά.
Από εκείνη την μηχανή οι τεχνικοί της Aprilia δημιούργησαν την RC 125, η οποία παρουσιάστηκε στο σαλόνι του Μιλάνου. Το μοντέλο αυτό εγκαινίασε και το μοναδικό «πάντρεμα» μεταξύ της αγωνιστικής τεχνολογίας σε μοντέλα παραγωγής , κάτι για το οποίο διακρίνεται μέχρι και σήμερα, το εργοστάσιο του Noale.
Το 1975, με μεγάλη φιλοδοξία για νίκες, παρουσιάζεται το πρώτο αγωνιστικό μοντέλο Aprilia . Επιλέχθηκε τότε ως αναβάτης, ο Ivan Alborghetti , ένας Μιλανέζος οδηγός, που είχε ήδη δείξει ότι διαθέτει τη στόφα του πρωταθλητή, και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν.
Οι πρώτες αγωνιστικές επιτυχίες βοήθησαν στο να γίνει γνωστή στους λάτρεις του σπορ, η νέα αυτή Ιταλική μάρκα, και οι πωλήσεις μοντέλων " replica " των RC και MX 125, έκανε, το καινούργιο ακόμα, αγωνιστικό τμήμα της μάρκας να αυξήσει σε 6 εκατομμύρια λιρέτες το budget εκείνης της πρώτης χρονιάς.
Οι πρώτοι τίτλοι ήρθαν το 1977 στο Ιταλικό πρωτάθλημα και στις κατηγορίες των 125 και 250 cc , ενώ ο Alborghetti έκλεισε την επόμενη χρονιά με δύο τρίτες θέσεις, κατακτώντας την 6η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα: η καλύτερη θέση που είχε ποτέ κατακτήσει Ιταλός αναβάτης.
Στο μεταξύ η φήμη του εργοστασίου στο Noale , είχε αρχίσει να ξεπερνάει πλέον τα Ιταλικά σύνορα. Ξένες αγορές που απορροφούν το 20% της συνολικής παραγωγής, και ειδικότερα η Αμερικανική, έδειξαν μεγάλη εκτίμηση για τις μηχανές της Aprilia .
Η δεκαετία έκλεισε με συνεχόμενη αύξηση της παραγωγής, η οποία πλέον είχε χωριστεί σε δύο τμήματα, εκείνο των μοτοποδηλάτων και εκείνο των μηχανών για cross Σε δέκα χρόνια η εταιρεία σημείωσε αξιοσημείωτη άνοδο : από το 1969 έως το 1979, η ετήσια παραγωγή μοτοποδηλάτων έφτασε από τις 150, στις 12.000 μονάδες, ενώ στον τομέα των μοτοσικλετών, σε διάστημα μόλις τεσσάρων ετών, η παραγωγή ξεπέρασε τις 2.000 μονάδες το χρόνο .

BIMOTA



Η σύγχρονη μοτοσικλέτα, έτσι όπως την γνωρίζουμε και την θαυμάζουμε σήμερα, οφείλει την εξελιξή της στο μικρό εργοστάσιο της Bimota, στο Rimini.
Η Bimota γεννήθηκε το 1966 από 3 φίλους. Τον Valerio BIanchi, τον Guiseppe MOrri και τον Massimo TAmburini με σκοπό να δημιουργήσουν μια εταιρεία που θα κατασκεύαζε συστήματα θέρμανσης και κλιματισμού.
Όμως ο Morri και ο Tamburini ήταν βαθιά χωμένοι μέσα στη μοτοσικλέτα. Συγκεκριμένα στην περίπτωση του Massimo Tamburini που από μικρός ήταν βοηθός σε συνεργείο της Piaggio αλλά και έχοντας απέρνατο θαυμασμό για τους αγωνιζόμενους της εποχής, το μικρόβιο δεν άργησε να εκφραστεί, παίρνοντας σάρκα και οστά.
Όντας ιδιοκτήτης μιας τουριστικού προορισμού MV AGUSTA 600, , με τετρακύλινδρο κινητήρα σε σειρά και άξονα στην τελική μετάδοση, αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα όπως και όλοι οι οδηγόι των πολιτικών Agusta.
Λόγω του ότι ο ιδιοκτήτης των MV, κόμης DOmenico Agusta, δεν ήθελε με κανενα τρόπο να προσφέρει αξιόλογες μοτοσικλέτες σε ιδιώτες, φοβούμενος μήπως βελτιώνοντάς τες θα χτυπούσαν την εργοστασιακή αγωνιστική του ομάδα, προτιμούσε η MV Agusta να παράγει υποβαθμισμένες από πλευράς ιπποδύναμης μοτοσικλέτες.
Ο Tamburini θέλοντας να φέρει την Agusta σε αξιοπρεπές επίπεδο κατασκέυασε ένα σωληνωτό πλαισιο. Δημιουργώντας ένα σωληνωτό πλαίσιο με μεγάλη ακαμψία και διαφορετική κατανομή βάρους μπρος-πίσω, νέα θέση οδήγησης και διαφορετικό κέντρο βάρους, δεν περιορίστηκε στο πλαισιο. Πέρασε και στον κινητήρα αλλάζοντας την τελική μετάδοση από άξονα σε αλυσίδα.
Επιδεικύνοντας το έργο του στον κόμη Agusta εισέπραξε αυτό που περιμενε: Αδιαφορία.
Φτάνουμε λοιπόν σε εκείνη την ΄μέρα του καλοκαιριού του 1972 που ο Tamburini-λάτρης των γρήγορων μοτοσικλετών και της γρήγορης οδήγησης φτάνει στην στροφή Curva della Quercia στην πίστα του Misano και προσπαθεί να στρίψει. Η μοτοσικλετα του ήταν μια Honda CB 750 η οποία μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αναβάτη της, τον ξεφορτώνει και τον ρίχνει κάτω. Η πτώση είναι ασχημη. Ο Massimo βρίσκεται ξαπλωμένος με τρια σπασμένα πλευρά.
Έτσι αρχίζει να ασχολείται με την "βελτίωση της κακής οδικής συμπεριφοράς" της Honda και εντέλει χτίζει ένα εμπνευσμένο περιμετρικό, σωληνωτό πλαίσιο που χρησιμοποιεί την ακαμψία του κινητήρα ως ενεργό μέρος (κρεμαστός κινητήρας, πλαίσιο τύπου διαμαντι).
Το εξαιρετικό πλαισιο-χωροδικτύωμα του Tamburini γράφει ιστορία, ανοίγει νέους δρόμους, κάνοντας αργότερα αρκετούς κατασκευαστές να τον αντιγράψουν.
Το ολόκληρο φέρινγκ της πρώτης Bimota ΄βάφεται μάυρο-πορτοκαλί και το Meccanica Bimota γράφεται πάνω του με μεγάλα εραστιεχνικά γράμματα.
Η αγωνιστική HB1 έκανε εντύπωση στο κοινό και ιδιαίτερα σε ένα αγωνιστικό team που υποστήριζε τον αγωνιζόμενο Petrucciani στο Ελβετικό Πρωτάθλημα Ταχύτητας. Η μοναδική αυτή μοτοσικλέτα-πρώτη, μοναδική και τελευταία- πουλήθηκε σε αυτό το team και ο Petrucciani έφυγε με τον Ελβετικό τίτλο.
Το 1974 κατασκευάζεται από τον γκουρού της μηχανολογίας Tamburini η πρώτη πραγματική Bimota με κινητήρα και πάλι από CB750 και πλαίσιο βαμμένο κόκκινο. Μιας και η bimota δεν είχε την δυνατότητα να αγοράζει μόνο κνητήρες από τι ιαπωνικό εργοστάσιο και να κατασκευάζει πλήρης μοτοσικλέτες, λανσάρει στην αγορά σχεδόν όλα τα περιφερειακά σε μορφή κιτ. Το κιτ ονοάζεται BX-1 και περιέχει πλασιο-ψαλίδι από σωλήνες ορθογωνικής διατομής, πιρούνι Ceriani, ψυγείο λαδιού, τέσσερις εξαμτίσεις, βάση μαρσπιέ, αλουμινένιο ρεζερβουάρ, σέλα/κωκοβιό, ζάντες από μαγνήσιο, τρεις δίσκους Fontana και 2 αμορτισέρ.
Τη 10ετία του 80 η Bimota άρχισε να προσφέρει αγωνιστική τεχνολογία στον απλό καταναλωτή.
Η SB2 που έιχει λανσαριστέι το 77 ήταν η πρώτη και αναμφίβολα η πιο εξελιγένη μοτοσικλέτα που κατασκεύασε ποτέ η εταιρεία. Συνολικά 140 κομμάτια πουλήθηκαν παρόλο που κόστιζαν τα διπλάσια χρήματα από μια Suzuki GS750, από την οποία δανειζονταν τον κινητήρα της.
Το 1983 ο Tamburini έφυγε από την εταιρεία διαφωνόντας με τον Morri που είχε αναλάβει το εμπορικό κομμάτι της εταιρείας. Ο Tamburini ήθελε να έχει στενή σχέση με τους Ιάπωνες κατασκευαστές για να παίρνει έτοιμους κινητήρες, ενώ ο Morri πλήρη ανεξαρτησία και αυτονομία. Οι πωλήσεις έπεσαν, τα αποτελέσματα στους αγώνες στέρεψαν και το 1984 η εταιρέια αντίκρυσε για πρώτη φορά την χρεοκοπία.
Η φίρμα σώθηκε την επόμενη χρονιά όταν ο νέος τεχνικός διευθυντής Federico Martini παρουσίασε τον πρόγονο του DB6, το DB1 που χρησιμοποιούσε πλαίσιο χωροδικτύωμα και ένα καλάισθητο πλήρε φέρινκγ γύρω από έναν αερόψυκτο V2 750 cc της Ducati.
Το'86 η νέα συμφωνία με την Yamaha την προμήθευε με κινητήρες από το FZ 750 που κίνησε το YB 4IE της επόμενης χρονιάς. Ο 20βάλβιδος κινητήρας οδήγησε την Bimota στην δόξα ενός παγκόσμιου τίτλου, στο Π.Π Formula 1 με οδηγό τον Virginio Ferrari το 1987.
Ο Martini έφυγε το '89 και αντικασταθήκε από τον Pierluigi Marconi. Έξι χρόνια νωρίτερα ο Marconi είχε δουλέψει για το διδακτορικό του (Tesi στα ιταλικά) με την BImota πάνω σε μια μοτοσικλέτα με μπροστινό σύστημα ανάρτησης διεύθυνσης Hub Steering και έτσι το 1991 παρουσιάζεται το Tesi 1D με κινητήρα από Ducati 851.
Στην σχεδόν τριακονταετή της ιστορία η εταιρεία από το Rimini πέρασε πολλές φορές άπό τον θριάμβο στην καταστροφή καί πάλι πίσω, μερικές φορές φτάνοντας στο χείλος της εξαφάνισης, αλλά πάντοτε καταφέρνοντας να ανατρέψει την πορεία της...


BMW



Το σήμα υπενθυμίζει ότι η εταιρεία ξεκίνησε σαν κατασκευαστής κινητήρων για αεροπλάνα, σχεδιάστηκε το 1916 και απεικονίζει έναν περιστρεφόμενο έλικα σε μπλε φόντο (συμβολίζει τον ουρανό). Η BMW (Bayerische MotorenWerke, Βαυαρική Βιομηχανία Κινητήρων) ειναι μια ιστορική αυτοκινητοβιομηχανία και μια απο τις σημαντικοτερες μαρκες υψηλης ποιοτητας σημερα.
Σήμερα παράγει αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες.
Το 1916 ιδρύεται η Rapp-Motorenwerke από τον Καρλ Ραππ, εταιρεία κατασκευής κινητήρων. Το 1917 μετονομάστηκε σε Bayerische MotorenWerke και μεγάλωσε ταχύτατα λόγω του πολέμου, φτιάχνοντας κινητήρες για αεροπλάνα. Μετά τον Πόλεμο, λόγω της Συνθήκης των Βερσαλλιών η BMW αναγκάστηκε να σταματήσει την παραγωγή στρατιωτικού υλικού και στράφηκε στην κατασκευή φρένων για τρένα.
Το 1919 σχεδίασε την πρώτη μηχανή μοτοσικλετών της, που χρησιμοποιήθηκε σε ένα μοντέλο αποκαλούμενο Βικτώρια, που κατασκευαζόταν από μια επιχείρηση στην Νυρεμβέργη.
Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η BMW κατασκεύαζε δίκυκλα υψηλής αντοχής και επιδόσεων, που χρησιμοποιήθηκαν από το Γερμανικό στρατό κάτω απο τις πιο αντίξοες συνθήκες, όπως στην Βόρεια Αφρική, μερικά από τα οποία επιβιώνουν μέχρι σήμερα σε χώρες που ήταν υπό γερμανική κατοχή. Η BMW κατασκεύαζε επίσης κινητήρες αεροπλάνων, τόσο για ελικοφόρα όσο και για τα πρώτα τζετ της εποχής.
Το 1948, μετά τον πόλεμο, δημιουργείται το πρώτο μεταπολεμικό μοτοποδήλατο R 24, με μεγάλη επιτυχία. Ήδη από το 1950, περίπου 18% των πωλήσεων κατέληγαν στο εξωτερικό.
Το 1952, παρήγαγε το πρώτο επιβατικό αυτοκίνητό μετά από τον πόλεμο, αλλά οι προσπάθειές της δεν ήταν εμπορικά επιτυχείς· πρότυπα όπως το Bmw 507 ήταν πάρα πολύ ακριβά για να είναι επικερδή. Μέχρι την δεκαετία του '50, κατασκεύασε μικρά αυτοκίνητα όπως το Isetta.
Η Νταίμλερ Μπενζ (σημερινη Νταίμλερ Κράισλερ) προσφέρθηκε να εξαγοράσει την BMW το 1959. Οι μέτοχοι και εργαζόμενοί της όμως αρνήθηκαν. Με κρατικες ενισχυσεις και υπο την διοικηση του Herbert Quandt, η BMW ξαναστεκεται στα ποδια της.
Το 1972, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου, η εταιρεία μετακόμισε στα νέα κεντρικά της στο "Vierzylinder" (τετρακύλινδρο).

DUCATI



Η Ducati είναι ιταλική εταιρία που κατασκευάζει μοτοσικλέτες. Ιδρύθηκε σαν Radio Brevetti Ducati το 1926 από την οικογένεια Ducati και άλλους επενδυτές απο την Μπολόνια της Ιταλίας. Ο στόχος της εταιρίας αρχικά ήταν η παραγωγή βιομηχανικών εξαρτημάτων για την αναπτυσσόμενη βιομηχανία της ραδιομετάδοσης, βασιζόμενοι σε πατέντες του Αντριάνο Ντουκάτι.

GILERA



Η ιστορία της Gilera έχει τις ρίζες στις αρχές του εικοστού αιώνα. Η πρώτη μοτοσικλέτα με το όνομα αυτό, η VT 317, παράχθηκε το 1909 από τον Giuseppe Gilera. Τα χρόνια μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο η Gilera παρήγαγε μοτοσικλέτες 500 κυβικών side valve που προορίζονταν να κερδίσουν σημαντικούς διεθνείς αγώνες. από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 ξεκίνησε η παραγωγή των μονοβάλβιδων, όπως η "Quattro Bulloni 500" και η "Otto Bulloni".
Η "Rondine", μία εκκεντρική μηχανή cross-racing με τετρακύλινδρο κινητήρα 500 κυβικών, κατασκευάστηκε το 1936. Η μοτοσικλέτα αυτή κατέκτησε αρκετά παγκόσμια ρεκόρ (274,181 χμ σε αγώνες το 1936: ένα ρεκόρ που παρέμεινε ανίκητο για πάνω από δύο δεκαετίες) και κέρδισε το Dorino Serafini στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1939. Μετά τον πόλεμο η Gilera παρουσίασε τη νέα Saturno 500 και μία σειρά μοτοσικλετών μεσαίου και μεγάλου κυβισμού. Η τετρακύλινδρη 500 κυβικών έγινε ο νέο νικητής: ο Umberto Masetti ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής το 1950 και το 1952, ακολουθούμενος από τον Geoff Duke (τρεις νίκες) και τον Liberati (ένας τίτλος). Η Gilera κέρδισε επίσης έξι τίτλους σε πρωταθλήματα κατασκευαστή, τρία Tourist Trophies, επτά ιταλικούς τίτλους και ένα εντυπωσιακό ρεκόρ με τον Bruno Francisci στον αγώνα Milano-Taranto.
Συνολικά η Gilera κέρδισε 44 διεθνείς τίτλους σε Grand Prix πριν την έξοδό της από τους αγώνες το 1957. Ήταν επίσης ισχυρός αντίπαλος σε αγώνες off-road, έχοντας επικρατήσει σε αρκετούς διεθνείς αγώνες Six Days. Στα μοντέλα βασικής παραγωγής περιλαμβάνονταν μηχανές μεσαίου κυβισμού όπως οι Giubileo, Rossa, Turismo και Sport. Στην γκάμα μεγαλύτερου κυβισμού, εκτός από τη Saturno, αξίζει να αναφερθεί και η δικύλινδρη 300 κυβικών. Το 1936 η Gilera έγινε μέλος του Ομίλου Piaggio, που ανέλαβε την ολοκληρωτική αναδιάρθρωσή της. Επαναλάνσαρε την ιστορική μάρκα, μεταφέροντάς τη στην παραγωγή μικρού και μικρομεσαίου κυβισμού σε μία γκάμα on και off-road μοντέλων. Καινοτομίες όπως η παραγωγή της ground breaking 125cc Dual Cylinder Cross υπογράμμισαν και πάλι το όνομα Gilera, αυτή τη φορά σε αγώνες cross.
Στην δεκαετία του ’80 κατασκευάστηκε μία τετράχρονη μονοκύλινδρη, αρχικά στις στάνταρ εκδόσεις 350 και 500 κυβικών και αργότερα στην έκδοση 600 κυβικών. Η μοτοσικλέτα αυτή ήταν νικητής δύο φορές στην κατηγορία της στο ράλι Paris-Dakar και στο συνολικό πρωτάθλημα στο ράλι Pharaohs. Στις καινοτομίες της Gilera συμπεριλαμβάνονται και οι δυνατές πρωτοποριακές μοτοσικλέτες "SP O2" και "CX 125".
Για τις σεζόν 1992 και 1993 επέστρεψε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία των 250 κυβικών. Το 1993 η παραγωγή μεταφέρθηκε στην Pontedera και η μάρκα Gilera άρχισε να αναπτύσσει sport scooters όπως το Runner, ένα καινοτομικό υβριδικό μότο-scooter. Συνολικά από το 1993 έχουν κατασκευαστεί περίπου 700.000 οχήματα Gilera.
Στις μικρές μοτοσικλέτες πολλαπλών ταχυτήτων περιλαμβάνονται οι H@K, Surfer και "supermotard" GSM. Το 1998 η Gilera επέστρεψε στις ρίζες της με το τετράχρονο cruiser Coguar 125 κυβικών. Το 2000 σημαδεύτηκε από το λανσάρισμα του επαναστατικού DNA, μίας naked μοτοσικλέτας με αυτόματη μηχανή που φέρνει ακόμα πιο κοντά τις έννοιες τις μοτοσικλέτας και του scooter.
To 2001 η Gilera επέστρεψε στο Grand Prix. Με το νεαρό οδηγό Manuel Poggiali (από τη Δημοκρατία του Σαν Μαρίνο) η Gilera κέρδισε έναν από τους καλύτερους παίκτες στην κατηγορία των 125 κυβικών, με τον Poggiali στην κορυφή των κατατάξεων. Στις 20 Μαΐου του 2001 στον κύκλο της Πορτογαλίας Le Mans ο Poggiali κατέγραψε συντριπτική νίκη, τερματίζοντας πρώτος. Είχαν περάσει 38 χρόνια από την τελευταία νίκη της Gilera, όταν ο John Hurtle θριάμβευσε στην κατηγορία των 500 κυβικών στο Grand Prix στο Assen της Ολλανδίας. Στο τέλος αυτής της συναρπαστικής σεζόν, έχοντας σημειώσει ακόμα δύο νίκες στην Πορτογαλία και τη Βαλένθια και συνολικά 11 θέσεις στο βάθρο, ο Manuel Poggiali στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2001 στην κατηγορία των 125 κυβικών. Ήταν μία νίκη που προσδοκούσαν εδώ και 44 χρόνια. Η Gilera ήταν πια για τα καλά μέσα στον αγώνα.
Το 2002 η Gilera επιβεβαιώνει τον κυρίαρχο ρόλο της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μοτοσικλετών και πάλι ο Manuel Poggiali ηγείτο σε πολλούς αγώνες, τερματίζοντας τελικά δεύτερος και διεκδικώντας μέχρι τον τελευταίο αγώνα την τελική νίκη.


HARLEY DAVIDSON



Το 1901, σε ηλικία μόλις 21 ετών, ο William Harley ολοκληρώνει τα σχέδια ενός κινητήρα που μπορεί να προσαρμοστεί σε ποδήλατο και δυο χρόνια αργότερα μαζι με τα τρία αδέλφια Davidson κυκλοφορούν στην αγορά την πρώτη μηχανή παραγωγής Harley-Davidson. Ο πρώτος πελάτης θα είναι ένας σχολικός φίλος, ο Henry Meyer, που θα αγοράσει την πρώτη μοτοσικλέτα κατευθείαν από τους ιδρυτές της εταιρείας.
Το 1908, ο Walter Davidson καταφέρνει το απόλυτο στον 7ο ετήσιο διαγωνισμό αντοχής και αξιοπιστίας της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών (ΑΜΑ). Θα πάρει την πρώτη θέση με 1000 στους 1000 πόντους και τρεις μέρες αργότερα θα καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ οικονομίας. 80 χλμ ανά λίτρο καυσίμου !!! Η φήμη της εταιρείας, ως αποτέλεσμα, θα απογειωθεί.
5 χρόνια αργότερα θα ιδρυθεί το αγωνιστικό τμήμα της εταιρείας που θα διακριθεί στου εγχώριους αγώνες της ΑΜΑ. Χτίζοντας μια εξαιρετική φήμη σε αγώνες χωμάτινης πίστας και superbike θα γίνει βασικός προμηθευτής του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας, ενώ η μεθοδική οργάνωση των πωλήσεων θα την κάνουν πρωταγωνιστή στην αμερικανική και διεθνή αγορά.
Το 1935, ανοίγοντας του ορίζοντες της, θα αδειοδοτήσει την αναπαραγωγή των σχεδίων της από τον ιαπωνικό κατασκευαστή «Sankyo Company of Japan» σηματοδοτώντας τη γέννηση της ιαπωνικής βιομηχανίας δίτροχων οχημάτων. Που να ήξεραν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον!
Κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου αντιγράφει σχέδιο της BMW για να παράγει το δικό της μοντέλο ΧΑ. Στρέφοντας όλη την παραγωγή για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του αμερικανικού στρατού, θα δεχθεί ένα ισχυρό πλήγμα. Το ΧΑ θα επισκιαστεί επιχειρησιακά από το τετρακίνητο Jeep και το συμβόλαιο θα ανακληθεί. Ούτε κέρδος και μεγάλο πλήγμα στο γόητρο.
Το 1952 θα κατηγορηθεί για μονοπωλιακές πρακτικές πιέζοντας για την εφαρμογή φορολογίας 40% στις εισαγόμενες μοτοσικλέτες.
8 χρόνια αργότερα, θα βγάλει το πρώτο της σκουτεράκι ανταποκρινόμενη στης επιταγές της μόδας και επιδιώκοντας να διεκδικήσει μερίδιο και σε άλλες αγορές. Το εγχείρημα θα αποτύχει και θα εγκαινιαστεί έτσι μια εποχή απομόνωσης και εσωστρεφείας.
Το τελειωτικό χτύπημα θα έρθει το 1969. Η Harley Davidson θα εξαγοραστεί από την εταιρεία «American Machinery and Foundry», η οποία μέσα σε 12 χρόνια θα καταφέρει να την οδηγήσει σχεδόν σε χρεοκοπία. Οι περικοπές προσωπικού και η απλοποίηση της παραγωγής θα οδηγήσουν σε μηχανές χαμηλότερης ποιότητας. Ο χλευασμός της φίρμας θα είναι καθολικός και το όνομα της θα παραφραστεί από Harley Davidson σε Hardly Ableson (μετά βίας ικανή).
Το 1981 η AMF θα πουλήσει την εταιρεία σε όμιλο επενδυτών, με επικεφαλής τους Willie Davidson και τον Vaughn Beals. Οι δυο θα αναλάβουν τα ηνία της εταιρείας για την αναγεννήσουν από τις στάχτες της. Η νέα διοίκηση αντί να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί την καλπάζουσα ιαπωνική βιομηχανία θα κεφαλαιοποιήσει την τεράστια ιστορία της φίρμας και θα στρέψει την παραγωγή σε ρετρό μοτοσικλέτες. Οι ισολογισμοί θα γίνουν σύντομα θετικοί και το 1994 θα γίνει το πρώτο αγωνιστικό μπάσιμο στους διεθνής αγώνες superbike. Ο χρόνος και η εμπειρία που χάθηκε επί AMF είναι δύσκολο να ανακτηθεί και το εγχείρημα μάλλον θα αποτύχει. Χωρίς ωστόσο να αποθαρρυνθεί, η διοίκηση θα εξαγοράσει το 1998 την Buell Motorcycles ως αγωνιστικό αντιπρόσωπο και κατασκευαστή σύγχρονων επιβατικών μοτοσικλετών.
Σήμερα η ποιότητα κατασκευής και το image της εταιρείας έχουν αποκατασταθεί οριστικά. Η εταιρεία απολαμβάνει ένα διεθνές αγοραστικό κοινό και συντηρεί επάξια το θρύλο που έκτισαν με τόσο μεράκι και ταλέντο οι ιδρυτές της.
Το 1910 το περίφημο σήμα της εταιρείας (ασπίδα-ράβδος) χρησιμοποιείται για πρώτη φορά και θα πατενταριστεί ένα χρόνο αργότερα.
Το 1933 εισάγεται για πρώτη φορά ο αετός που θα διακοσμήσει το ντεπόζιτο όλων των μοντέλων έκτοτε. Η εισαγωγή του αετού θα σηματοδοτήσει και την έναρξη της κουλτούρας των εξατομικευμένων γραφικών.
Το 1947 ξεκινούν οι πωλήσεις του θρυλικού μαύρου δερμάτινου μπουφάν.
Το 1956 ο νεαρός τότε Elvis Presley ποζάρει για το εξώφυλλο του περιοδικού «Enthusiast» καθιστός σε μια ΚΗ της ίδιας χρονιάς.
Το 1957 κυκλοφορεί το Sportster, το πρώτο superbike και ίσως το σημαντικότερο κεφάλαιο στην ιστορία της φίρμας.

HONDA



Soichiro Honda

Ο Soichiro Honda είναι μία εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων στο χώρο της βιομηχανίας.Γεννήθηκε το 1906 σε μια μικρή πόλη της Ιαπωνίας,την Komyo. Μεγάλωσε επισκευάζοντας ποδήλατα στο κατάστημα του πατέρα του.

Στα 16 του ταξίδεψε στο Τόκυο για να εκπαιδευτεί ως μηχανικός αυτοκινήτων. Επέστρεψε στον τόπο του έξι χρόνια αργότερα και άνοιξε τη δική του μικρή επιχείρηση. Από νεαρή ηλικία ο Honda εκδήλωσε την αγάπη του για τους αγώνες,με τους οποίους ήρθε σε επαφή κατά την παραμονή του στο Τόκυο. Ένα σοβαρό ατύχημα που είχε,όμως, το 1937 τον ώθησε να στρέψει την προσοχή του αποκλειστικά στην εξέλιξη και προώθηση μηχανολογικών προϊόντων.

Στις αρχές της δεκαετίας του '50 ο Honda άρχισε να σχεδιάζει και να κατασκευάζει κινητήρες τους οποίες πουλούσε σε άλλον κατασκευαστή. Αργότερα συνεργάστηκε με τον Takeo Fujisawa,έναν άνθρωπο ιδιαίτερα ικανό στο να διαχειρίζεται την περιουσία της εταιρίας. Από εκείνη τη στιγμή Honda και Fujisawa απέκτησαν διακριτούς ρόλους. Ο πρώτος θα ασχολούνταν αποκλειστικά με τη σύλληψη ιδεών και την εφαρμογή τους στην πράξη (κάτι στο οποίο είχε,αναμφισβήτητα, μεγάλο χάρισμα), ενώ ο δεύτερος θα αναλάμβανε το managment της εταιρίας,πεδίο στο οποίο ο Soichiro δε διακρίθηκε ποτέ. Μάλιστα η συνεργασία τους αυτή μετατράπηκε και σε μια μακρόχρονη φιλία που τη χαρακτήριζε ο βαθύτατος αλληλοσεβασμός.


Ξεκινά την κατασκευή μοτοσυκλετών

Το 1952 η Honda Motor Co. άρχισε να κατασκευάζει τις δικές της μοτοσυκλέτες. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το Cub, μια μικρή,οικονομική μηχανή που "απογείωσε" της πωλήσεις της εταιρίας. Το Cub,μάλιστα,χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως το ιαπωνικό "Model T"! Σε κάθε του βήμα και σε κάθε προσπάθειά του ο Honda έδειξε ότι δεν του άρεσε να ακολουθεί την δοκιμασμένη οδό.

Πάντοτε ζητούσε το νέο,το πρωτοποριακό. Ηθελε να ακούει τις ιδέες των συνεργατών και υπαλοίλων του και προσπαθούσε να τους δώσει κίνητρα ώστε να εκφράζονται ελεύθερα και να ανταλλάσουν απόψεις πάνω στα ζητήματα της δουλειάς τους. Χαρακτηριστικό είναι,μάλιστα,ότι στο χώρο έργασίας δεν ήταν "κλεισμένος" στο δικό του γραφείο,αλλά κυκλοφορούσε ανάμεσα στους εργαζομένους ώστε να τους βλέπει,να τους συμβουλεύει αλλά και να τον νιώθουν έναν απ'αυτούς!


Ο Honda και οι αγώνες

O Honda συνέχισε να ταξιδεύει και να παρακολουθεί αγώνες "κατασκοπεύοντας" τις μοτοσυκλέτες του ανταγωνισμού. Στη συνέχεια συνέλλεξε τα στοιχεία και τα παρέδωσε στους μηχανικούς,ζητώντας τους να ξεπεράσουν τα standarts σε όλους τους τομείς. Αυτή η τακτική οδήγησε τη Honda στην κορυφή στους διεθνείς αγώνες,κάτι που έφερε και μεγάλη αύξηση των πωλήσεων. Το 1959, η Honda ήταν πρώτη σε πωλήσεις στην Ιαπωνία με 285.000 μονάδες. Δυο χρόνια αργότερα πουλούσε 100.000 μονάδες το μήνα!Επίσης,ξεκινά (1959) τις δραστηριότητές της και στις Η.Π.Α. όπου το 1963 κατακτά την κορυφή των πωλήσεων!

Η είσοδος στο χώρο των αυτοκινήτων

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 η Honda ανακοίνωσε την πρόθεσή της να "μπει" και στην παραγωγή αυτοκινήτων και πολύ γρήγορα (1964) εμπλέκεται και στη Formula 1 και σε άλλους σημαντικούς αγώνες. Οι επιτυχίες κι εδώ είναι πάρα πολλές. Ήδη το 1965 η Honda ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου του και κατέκτησε πολλές νίκες στη Formula 2. Το 1968 εγκαταλείπει την κορυφαία διοργάνωση του μηχανοκίνητου αθλητισμού για να επιστρέψει την περίοδο 1983-1992, ως κατασκευαστής κινητήρων... 8 πρωταθλήματα Formula 1 και 69 νίκες σε 151 αγώνες είναι ο απολογισμός, με τη Honda κερδίζει φήμη και πολύτιμη τεχνογνωσία που χρησιμοποιήθηκε σχεδόν άμεσα σε μοντέλα ευρείας παραγωγής. Παράλληλα η εταιρία επωφελείται και από τη συνεργασία της με κορυφαίους οδηγούς όπως οι Alain Prost, Mansell, Piquet και βέβαια ο Ayrton Senna.

Η ιστορία της Formula 1 όμως δεν έχει τελειώσει για την πρωτοπόρο ιαπωνική εταιρία, που το 2006, στην πρώτη χρονιά πλήρους εμπλοκής στο σπορ από το 1968, κερδίζει την πρώτη της -ιστορική- νίκη στο GP Ουγγαρίας, με τον Jenson Button, αφήνοντας τον άλλο Ιάπωνα κατασκευαστή, την Τoyota, να παλεύει επί χρόνια και με υψηλότερο badget για μία ανάλογη επιτυχία...


Το "δημιούργημά" του μισό και πλέον αιώνα μετά

Σήμερα η εταιρία που πριν από 50 περίπου χρόνια ξεκίνησε την κατασκευή "δικών της" οχημάτων,είναι ο Νο 1 κατασκευαστής μοτοσυκλετών (και 1η στο πρωτάθλημα MotoGP) και 9ος μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων,παγκοσμίως, έχοντας προσφέρει στο χώρο κορυφαίες τεχνολογικές λύσεις και ιδέες (κινητήρες Vtec, ενεργητική τετραδιεύθυνση, υβριδικά αυτοκίνητα -Insight και Civic IMA- ενεργειακές κυψέλες -FCX- και πολλά άλλα) ενώ προσφάτως έκανε την είσοδό της και σε έναν εντελώς νέο -γι'αυτήν- χώρο, αυτόν της αεροναυπηγικής! Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η Honda διατηρεί στο ακέραιο τη φιλοσοφία του ιδρυτή της που βασίζεται στην προσφορά αξιόπιστων και -προπάντων- τεχνολογικά προηγμένων προϊόντων.

Είπε...

"Σκέφτηκα να εφαρμόσω έναν κινητήρα σε ποδήλατα,επειδή δεν ήθελα να ανεβαίνω στα ασφυκτικά γεμάτα τρένα και δεν μπορούσα να πάρω το αυτοκίνητό μου εξαιτίας της έλλειψης βενζίνης." (1936)

"Ο άνθρωπος που βρίσκεται στην κορυφή μιας εταιρίας πρέπει να κάνει αυτό που οι υπόλοιποι απεχθάνονται να κάνουν. Δεν πρέπει να το κάνει συνεχώς,αλλά μόνο μια φορά και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τον ακολουθήσουν οι υφιστάμενοί του." (1950)

"Ξανακοιτώντας τη δουλειά μου, νιώθω ότι δεν έκανα παρά μόνο λάθη.Μια σειρά από αποτυχίες και πράγματα για τα οποία μετανιώνω.Για ένα όμως είμαι περήφανος:παρότι έκανα το ένα λάθος μετά το άλλο,τα λάθη ή οι απότυχίες μου δεν οφείλονταν ποτέ στον ίδιο λόγο." (1989)


Ο Soichiro Honda πέθανε στις 5 Αυγούστου του 1991, σε ηλικία 85 ετών..."

HUSGVARNA



Για τους περισσότερους ανθρώπους, η ιστορία της Husqvarna στο χώρο της μοτοσικλέτας συνδέεται στενά με τη μακρά σειρά νικών σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα Motocross που γνώρισε η Husqvarna στις δεκαετίες του '60, του '70 και του '80. Ωστόσο η ιστορία της Husqvarna στο χώρο της μοτοσικλέτας είναι πολύ παλαιότερη. Όπως οι άλλες κατασκευάστριες Εταιρείες μοτοσικλετών, η Husqvarna ξεκίνησε με την κατασκευή ποδηλάτων.
1903 - Από το ποδήλατο στη μοτοσικλέταΌπως οι άλλες κατασκευάστριες Εταιρείες μοτοσικλετών, η Husqvarna ξεκίνησε με την κατασκευή ποδηλάτων. Η κατασκευή ποδηλάτων ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα ενώ το 1903 η Husqvarna κατασκεύασε την πρώτη της μοτοσικλέτα. Την εποχή εκείνη το ζητούμενο ήταν η συναρμολόγηση των πλαισίων της Husqvarna με κινητήρες από άλλες κατασκευάστριες Εταιρείες όπως η FN, η Moto-Reve και η NSU. Αυτές η πρώτες μηχανές χρησιμοποιούσαν επίσης κινητήρες των 250 και 500 cc από την Sturmey-Archer και την JAP.
1920 - Το δικό μας εργοστάσιο κινητήρωνΤο 1920 η Husqvarna δημιούργησε δικό της εργοστάσιο κινητήρων και ο πρώτος κινητήρας που σχεδιάσθηκε ήταν ένας τετράχροχος δικύλινδρος κινητήρας 550 cc σε σχήμα V, με πλευρικές βαλβίδες, παρόμοιος με εκείνους που κατασκεύαζαν Εταιρείες όπως η Harley-Davidson και η Indian. Λίγο αργότερα η Husqvarna, όπως και οι άλλες πρωτοπόρες κατασκευάστριες Εταιρείες μοτοσικλετών, ανέπτυξε επίσης αγωνιστικές μοτοσικλέτες με κυβισμό έως 1000 cc.
1920-30 - Επιτυχίες σε διαγωνισμούςΚατά τα τέλη της δεκαετίας του '20 και στις αρχές της δεκαετίας του '30, η Husqvarna σημείωσε πολλές επιτυχίες στη Σουηδία αλλά και σε διάφορες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με σκληρό ανταγωνισμό από άλλες γνωστές κατασκευάστριες Εταιρείες όπως η BMW, η DKW, η Excelsior, η FN, η Harley Davidson, η Indian, η Norton και η Velocette. Οι διαγωνισμοί όπου σημείωσε επιτυχία η Husqvarna ήταν αγώνες enduro όπως το International Six Days και μηχανικοί αγώνες ταχύτητας όπως το διεθνές Grand Prix και το ΤΤ.
Folke MannerstedtΈνας από τους λόγους της επιτυχίας ήταν ότι ο σχεδιαστής Folke Mannerstedt ήταν ένας από τους πρωτοπόρους στη χρήση ελαφρών κραμάτων, στον ίδιο τον κινητήρα αλλά και στο υπόλοιπο μέρος της μοτοσικλέτας, με αποτέλεσμα μια καταπληκτική σχέση δύναμης προς βάρος.
Mέσα δεκαετίας '30 - Η Husqvarna σταματά τους αγώνεςΣτα μέσα της δεκαετίας του '30, η Husqvarna απομακρύνεται σταδιακά από τις αγωνιστικές δραστηριότητες, εν μέρει επειδή η αστική αγορά για μεγάλες μοτοσικλέτες συρρικνώνεται.
Το 1936 σταματά η παραγωγή των κινητήρων μεγάλων μοτοσικλετών. Ωστόσο, οι κινητήρες επανεμφανίζονται αργότερα, αν και με διαφορετική μορφή: Η Albin, κατασκευάστρια κινητήρων, χρησιμοποιεί τους κινητήρες Husqvarna ως βάση για ένα μονοκύλινδρο κινητήρα 500 cc στην στρατιωτική μοτοσικλέτα που κατασκευάζει με τη Monark.
1935 - Η πρώτη ελαφριά μοτοσικλέταΤο 1935 η Husqvarna ξεκίνησε την παραγωγή της πρώτης δίχρονης μοτοσικλέτας. Αυτή τη ελαφριά μοτοσικλέτα, για την οποία δεν απαιτείται άδεια οδήγησης, έχει πετάλια σαν το παραδοσιακό ποδήλατο και έναν κινητήρα των 98 cc. Σύντομα έγινε πολύ δημοφιλής. Κατά τα χρόνια που προηγήθηκαν του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατασκευάζονταν χιλιάδες μηχανές, που σήμαινε ότι η Σουηδία κινούνταν πλέον σε τροχούς.
1946 - Η “Svartkvarna”
Το 1946 παρουσιάστηκε η θρυλική “Svartkvarna”. Σύντομα έγινε το πρότυπο της ελαφριάς, αξιόπιστης και ανθεκτικής μοτοσικλέτας που ήταν η εναλλακτική του αυτοκινήτου κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Η “Svartkvarna” κατασκευάστηκε για την κατηγορία που οι Σουηδικοί κανονισμοί ονόμαζαν “ελαφριά μοτοσικλέτα”, δηλαδή δεν έπρεπε να ζυγίζει πάνω από 75 κιλά. Γι' άλλη μια φορά η Husqvarna επωφελείται της εμπειρίας της σε ελαφρά, δυνατά και αξιόπιστα σχέδια.
1957 - Η Silver Arrow
Το 1957 είναι το επόμενο ορόσημο στην ιστορία της Husqvarna στο χώρο των κινητήρων και των μοτοσικλετών. Τότε παρουσιάστηκε η Silver Arrow: μια εντελώς καινούρια, δυνατή και σπορ μοτοσικλέτα των 175 cc, που ζύγιζε λιγότερο από 75 κιλά. Περίπου ένα χρόνο αργότερα παρουσιάστηκε και η Golden Arrow, η εκδοχή των 200 cc. Ωστόσο οι Σουηδικές αρχές ζήτησαν από τη Husqvarna να περιοριστεί στα 75 cc, καθώς η Golden Arrow θεωρούνταν υπερβολικά γρήγορη για τους Σουηδικούς δρόμους!

KAWASAKI



Όλα ξεκίνησαν όπως συνήθως από το όραμα ενός ανθρώπου. Ο Shoto Kawasaki ίδρυσε ένα ναυπηγείο το 1878 για να φτιάχνει πλοία από ατσάλι, διαβλέποντας τη τάση της ναυπηγικής τότε. Πολύ γρήγορα το πρωτοπόρο για την εποχή του ναυπηγείο αναπτύχθηκε και το 1896 ιδρύθηκε η Kawasaki Dockyard.
Πολύ γρήγορα η εταιρεία επεκτείνεται στους σιδηροδρόμους (1907) και τις μεταλλικές κατασκευές που αυτοί απαιτούν (γέφυρες), ενώ μόλις 15 χρόνια μετά τη παρθενική πτήση των αδελφών Wright το 1903, η Kawasaki εμπλέκεται στη κατασκευή αεροπλάνων. Οι τομείς δραστηριοτήτων της Kawasaki εμπλέκονταν άμεσα με τα οικονομικοστρατιωτικά επεκτατικά σχέδια της Ιαπωνίας. Ο Ρωσοϊαπωνικός πόλεμος (1904) και η Σινοϊαπωνική αναμέτρηση που οδήγησε στη κατάκτηση της Μαντζουρίας (1934) αλλά και ο μεγάλος σεισμός του 1923 που κατέστρεψε το Τόκυο, αποτελούν τις αιτίες για τη γιγάντωση των δραστηριοτήτων της Kawasaki.
Από τις αρχές ήδη της δεκαετίας του ΄20 η εταιρεία αποτελεί ένα βιομηχανικό σύμπλεγμα, αυτό που οι Ιάπωνες ονομάζουν Ζαϊμπάτσου. Τα Ζαϊμπάτσου αποτελούσαν γιγαντιαία οικονομικά και βιομηχανικά γκρουπ που βρίσκονταν στα χέρια λίγων οικογενειών και συγκέντρωναν τεράστια δύναμη, με πιό γνωστά και μεγαλύτερα της Mitsubishi, της Sumimoto, και της Mitsui.Οι δραστηριότητες των Ζαϊμπάτσου περιελάμβαναν τράπεζες, οικονομικά ιδρύματα, εμπορικές εταιρίες και βιομηχανίες κάθε είδους. Η Kawasaki διέφερε από αυτά στο μέγεθος (ήταν αρκετά μικρότερη), στην οικογενειοκρατία (δεν βρισκόταν στα χέρια της οικογένειας του ιδρυτή, στον προσανατολισμό (ήταν και είναι κυρίως βιομηχανική εταιρεία) και τέλος στην έδρα, έχοντας σαν βάση το Kobe, περίπου 600 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τόκυο.
Έγκυροι ιστορικοί αποδέχονται το ρόλο των Ζαϊμπάτσου στην επεκτατική πολιτική της Ιαπωνίας που οδήγησε στην εμπλοκή της στον πόλεμο, από την άλλη όμως παραδέχονατι οτι τα Ζαϊμπάτσου συνετέλεσαν στη μετρατροπή της Ιαπωνίας από φεουδαρχική χώρα σε σύγχρονη βιομηχανική δύναμη. Σε αυτή τη μετατροπή μεγάλο ρόπλο έπαιξε κι η Kawasaki. Μετά το πόλεμο κανείς δεν ήθελε μαχητικά αεροπλάνα κι έτσι η Kawasaki Aircraft Co. επιδίδεται στη κατασκευή μικρών κινητήρων για μοτοσυκλέτες, τους οποίους προμήθευε σε άλλες εταιρείες, όπως η Meihatsu. Τμήμα για έρευνα της μαζικής παραγωγής μοτοσυκλετών στήνεται μόλις το 1959, ενώ το 1960 οργανώνεται μονάδα παραγωγής στο Akashi, που μέχρι το 1945 ήταν εργοστάσιο παραγωγής αεροπλάνων. Το 1961 παράγεται η πρώτη πλήρης μοτοσυκλέτα, η οποία κυκλοφορεί με το σήμα Meihatsu. Στο τμήμα μοτοσυκλετών ενσωματώνεται και το δυναμικό της Meguro, μίας από τις παλαιότερες εταιρείες διτρόχων της Ιαπωνίας, η οποία εξαγοράστηκε από τη Kawasaki σε μια εποχή δύσκολη για τις μοτοσυκλέτες. Τα δεκάδες μικρότερα εργοστάσια μοτοσυκλέτας κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο, αποτέλεσμα ενός σκληρού ανταγωνισμού. Το 1966 η εταιρεία αρχίζει τις εξαγωγές στην Ευρώπη και την Αμερική με το Α1 Samurai, αποδεικνύοντας ότι έχει σκοπό να αναπτυχθεί. Το 1969 με την Η-1 και το 1972 με τη Ζ-1 καθιερώνει παγκοσμίως το όνομα της, στην ουσία 10 χρόνια μετά την οργανωμένη είσοδο της στην αγορά. Η Kawasaki επέκτεινε τη γκάμα της, αναπτύχθηκε σε όλες τις αγορές του κόσμου κι έφτιαξε εργοστάσια παραγωγής σε 13 χώρες, μεταξύ των οποίων και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Απέδειξε έτσι ότι μπορεί να σταθεί και να καθιερωθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές της Ιαπωνίας και του κόσμου.
Η Kawasaki heavy Industries μετά τη δημιουργία της το 1969 αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά κατασκευαστικά συγκροτήματα της Ιαπωνίας και του κόσμου οόκληρου. Οι δραστηριότητες της επεκτείνονται σε θεμελιώδεις τομείς της βιομηχανίας , πάνω στις οποίες στηρίζετσι η οικονομιή και κοινωνική ανάπτυξη όχι μόνο της Ιαπωνίας αλλά και της ανθρωππότητας. Οι τομείς αυτοί είναι οι θαλάσσιες, επίγειες και εναέριες κατασκευές, η παραγωγή μηχανολογικού εξοπλισμού κάθε είδους, οι ενεγρειακές και περιβαντολογικές εγκαταστάσεις και τέλος καταναλωτικά προϊόντα όπως οι μοτοσυκλέτες, τα Jet ski, οι γεννήτριες και οι κινητήρες γενικής χρήσης, μικρά οχήματα ειδικών χρήσεων κλπ.

KTM




..πηρε αυτα τα αρχικα απο τους ιδρυτες της Ernst Kronreif , Hans Trunkenpolz και απο την τοποθεσια του πρωτου εργαστασιου της (Mattighofen, Austria)
"Kronreif, Trunkenpolz, Mattighofen
Τα τελευταία 11 χρόνια οι παγκόσμιοι καλύτεροι πλαϊνοί αναβάτες έχουν ανταγωνιστεί για την κορώνα του παγκόσμιου πρωτοπόρου, KTM έχει πάρει 18 αυτών των τίτλων.
Στο έτος 2000, KTM κέρδισε 4 τίτλους παγκόσμιου πρωταθλήματος (από πιθανό 5).
1934 Hans Trunkenpolz ανοίγει ένα εργαστήριο επισκευής σε Mattighofen Αυστρία.
1937 Η επιχείρηση Trunkenpolz επεκτείνεται συνεχώς, γίνοντας ένα από τα μεγαλύτερα εργαστήρια επισκευής μοτοσικλετών και αυτοκινήτων στην Ανω Αυστρία
1951 Πρώτο σημαντικό αναπτυξιακό έργο αρχίζει: μια ελαφριά μοτοσικλέτα 98 CC (ρ 100).
1953 Εισαγωγή της πρώτης σειράς παραγωγής μοτοσικλετών KTM (μια ομάδα 20 ολοκληρώνει 3 μοτοσικλέτες ανά ημέρα).
Πρώτες δραστηριότητες αγώνα (5ος ανταγωνισμός Gaisberg: KTM έρχεται πρώτα, δεύτερη και τρίτον)
Η επιχείρηση είναι τώρα επίσημα γνωστή ως KTM "Kronreif, Trunkenpolz, Mattighofen" μετά από τους ιδρυτές hans Trunkenpolz και Ernst Kronreif επιχείρησης και Mattighofen, όπου hans Trunkenpolz άρχισε και οι εγκαταστάσεις κατασκευής χτίστηκαν.
1954 Παράδοση της 1000ης μοτοσικλέτας KTM. KTM κερδίζει τα αυστριακά 125 εθνικά πρωταθλήματα για πρώτη φορά.
1956 Πρώτη συμμετοχή στις διεθνείς έξι ημέρες Ο Egon Dornauer κερδίζει το χρυσό.
1959 Ο Erwin Lechner κρατά στη νίκη πλαϊνή με τη νέα μοτοσικλέτα αγώνα KTM, που κατασκευάζεται από το μηχανικό Ludwig Apfelbeck
1964 Η παραγωγή ποδηλάτων αρχίζει. Ανώμαλος αγώνας που επαναλαμβάνεται γέννηση της πρώτης συμμετοχής ομάδων εργασιών KTM στις έξι ημέρες
1966 KTM κερδίζει τρία χρυσά μετάλλια στις διεθνείς έξι ημέρες στη Σουηδία
1968 Παραγωγή του ανώμαλου Penton έξι ημέρες για την εξαγωγή στις ΗΠΑ. Ο Jack Penton εβλέίδε την αγορά για από τις οδικές μοτοσικλέτες και εντυπωσιάστηκε με το προϊόν KTM και τους εισήγαγε στις ΗΠΑ με το όνομά του.
1970 Η παραγωγή των πρώτων μηχανών KTM αρχίζει. Ο Manfred Klerr κερδίζει τα αυστριακά εθνικά πρωταθλήματα στο πρόσφατα αναπτυγμένο ποδήλατο μοτοκρός 250 CC
1973 Η τμηματική παραγωγή των 250 (μοτοκρός & Enduro) αρχίζει. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα δείχνει και το Grand Prix κερδίζει για KTM (Σελ. Roulev & Γ. Moiseev)
1974 Η σειρά προϊόντων KTM αποτελείται από 42 διαφορετικά πρότυπα. Η παραγωγή σειράς KTM του χόμπι ΙΙΙ αρχίζει. Ρωσικό Gennadij Moiseev κερδίζει τον πρώτο τίτλο παγκόσμιου πρωταθλήματος μοτοκρός 250 CC για KTM.
1975 Η εισαγωγή των Grand Prix 125 αναβάτης Sigi Lerner οδικών πρότυπων κομητών εργασιών RS KTM γίνεται αυστριακός οδικός πρωτοπόρος μοτοκρός. Ο Alessandro Gritti γίνεται ευρωπαϊκό Enduro Champion.G. Moiseev κερδίζει το δεύτερο παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοκρός 250 του CC σε KTM .
1978 "KTM Αμερική INC." καθιερωμένος σε Lorrain, Οχάιο η πρώτη αμερικανική θυγατρική της επιχείρησης. Τρίτος τίτλος παγκόσμιου πρωταθλήματος μοτοκρός 250 CC για KTM και Moiseev.
1981 Παραγωγή των πρώτων watercooled 125 ποδηλάτων μοτοκρός των CC.
1982 Πρότυπα μοτοκρός που εγκαθίστανται με τη νέα οπίσθια αναστολή "υπέρ μοχλών". Η ανάπτυξη μιας μηχανής KTM 4stroke με watercooling αρχίζει. Το Greg Harewood κερδίζει το ασήμι στο ISDE στην Ουαλία.
1983 Rob McDonald αγοράζει πρώτο KTM του, 1981.125 δροσισμένο ύδωρ MX.
1984 Η κατασκευή των θερμαντικών σωμάτων KTM αρχίζει. Οι πωλήσεις των θερμαντικών σωμάτων σε άλλους κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένου Suzuki, επέτρεψαν την επέκταση της επιχείρησης. Ο Heinz Kinigadner γίνεται παγκόσμιος πρωτοπόρος μοτοκρός 250 CC σε KTM. Το Greg Harewood παίρνει τον ασημένιο και rob McDonald χαλκό στο ISDE, Αυστραλία 4ος στο κατώτερο τρόπαιο στο Ασσεν, Ολλανδία.
1985 Παραγωγή της 100,000th μηχανής KTM (500 CC, υγρό που δροσίζονται, bhp πάνω από 50). Ο Heinz Kinigadner κερδίζει τα 250 CC
Παγκόσμια πρωταθλήματα μοτοκρός για τη δεύτερη φορά.
1986 KTM γίνεται ο πρώτος κατασκευαστής για να προσφέρει το μέτωπο και το οπίσθιο τμήμα φρένων δίσκων. KTM κερδίζει κάθε κατηγορία στις έξι ημέρες στην Ιταλία.
1987 Η παραγωγή σειράς αρχίζει της δροσισμένης υγρό παραγωγής μηχανών KTM 4stroke (560 εκατ. _, υπερυψωμένος άξονας, πρώτος προμηθευτής στην αγορά) 98.000 θερμαντικών σωμάτων, 93.700 ποδηλάτων, 12.600 μοτοποδηλάτων και 10.600 μοτοσικλετών.
1989 Μετοχές πλειοψηφίας που πωλούνται από KTM στο διευθυντή επιχείρησης εκμετάλλευσης εμπιστοσύνης GIT. Κύβοι Eric Trunkenpolz.
KTM και Trampas Parker (ΗΠΑ) γίνονται παγκόσμιος πρωτοπόρος μοτοκρός 125 CC, και παγκόσμιοι πρωτοπόροι μοτοκρός στην κατηγορία καροτσών με τα Huesser δίδυμα (CH)
1991 & 1992 Motorfahrzeugbau AG αρχεία KTM για την πτώχευση διαιρεμένος σε ανεξάρτητους διαδόχους για τα θερμαντικά σώματα, τις μοτοσικλέτες, τα ποδήλατα και την κατασκευή σχεδίασης.
Το πρόσφατα διαμορφωμένο τμήμα KTM Sportmotorcycle GmbH μοτοσικλετών ανοίγει κάτω από τη νέα διαχείριση, τη νέα σκληρή έννοια Enduro και ένα νέο σχέδιο μοτοσικλετών.
Ο τίτλος το 1990 παγκόσμιου KTM Enduro πρωταθλήματος πηγαίνει σε Paul Edmonson (125), Peter Hansson (500) ..1991 και το 1992 σε Jeff Nilsson (125) ..1992 στο Mario Rinaldi (350)
1995 Απόκτηση σουηδικού Husaberg αβ και ανάληψη της άσπρης αναστολής (NL) δύναμης
1997 Εισαγωγή αγοράς του LC4 Supermoto για το δρόμο, και LC4 την περιπέτεια, 3 Watt Shane τίτλων πρωταθλήματος κόσμων Enduro (125), Mario Rinaldi (400) και Kari Tiainen (500)
Πώς KTM πήρε το όνομά του από τον ιστοχώρο KTM ΗΠΑ:
"KTM ιδρύθηκε ως κατασκευαστής μοτοσικλετών σε Mattighofen, Αυστρία το 1953. Το πρώτο πρότυπο, ρ 100, ήταν μια αίσθηση στην επίδειξη μηχανών ανοίξεων της Βιέννης, και περιέγραψε όπως "καλά κατασκευάζει, τεχνικά καινοτόμος με τα ελαφριά φρένα πλημνών κραμάτων." Με το συνδυαζόμενο Ernst του Kronreif, hans Trunkenpolz ίδρυσε την επιχείρηση με την έννοια ονόματος KTM: Kronreif και Trunkenpolz, Mattighofen. Από αυτές τις αναπτυγμένες αρχές αμέτρητες επιτυχίες. Πέντε δεκαετίες και πολυάριθμοι τίτλοι παγκόσμιου πρωταθλήματος αργότερα, KTM είναι ένας από τους πιό σύγχρονους κατασκευαστές μοτοσικλετών στην Ευρώπη, και γρήγορα να γίνει κυρίαρχος ηγέτης στη βιομηχανία motorsports."


MOTO GUZZI



Aguila στα ιταλικά σημαίνει αετός και ένας αετός στο ρεζερβουάρ μιας μοτοσικλέτας σημαίνει Moto Guzzi. Moto Guzzi σημαίνει δικύλινδρος V-90 μοιρών εγκάρσια τοποθετημένος, σημαίνει γνήσια ιταλική ψυχή πάνω σε 2 ρόδες. Από το 1921 μέχρι σήμερα... και για 85 χρόνια.
Ο Carlo Guzzi γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1889 και φανέρωσε σύντομα την κλίση του στα μηχανολογικά και τις μοτοσικλέτες, με τα μυστήρια των κινητήρων εσωτερικής καύσης να του αποκαλύπτονται από μερακλήδες μηχανουργούς, γύρω από τη λίμνη Como.
Ο Giorgio Parodi γεννήθηκε στη Γένοβα από πλούσια οικογένεια εφοπλιστών.
Ο Giovanni Ravelli γεννήθηκε στη Brescia και σε μικρή ηλικία λόγω του πάθους του για τα δίτροχα πέρασε στους αγώνες.
Ο Ravelli με τον Guzzi έγιναν φίλοι μέσω της αγάπης τους για την μηχανολογία. Ο Ravelli με τον Parodi συνδέθηκαν λόγω του ότι ήταν και οι δύο πιλότοι και αγαπούσαν τις μοτοσικλέτες. Ο Ravelli έγινε ο συνδετικός κρίκος των τριών. Οι δύο θα σχεδίαζαν και θα κατασκεύαζαν (Guzzi- Parodi), o τελευταίος θα οδηγούσε. Ο Parodi τους έπεισε πως θα μπορούσε να πείσει τον εφοπλιστή πατέρα του να τους χρηματοδοτήσει. Στο μεταξύ η οικογένεια του Guzzi είχε μετακομίσει στο Mandello del Lario, τόπος όπου εγκαταστάθηκε το εργοστάσιο της εταιρείας.
Τα σχέδια των τριών φίλων πραγματοποιήθηκαν εν μέρει. Μπορεί ο Parodi να έπεισε τον πατέρα του για οικονομική στήριξη των σχεδίων τους αλλά ο Ravelli σκοτώθηκε το 1918 σε αεροπορικό ατύχημα.
Ο Emanuele Parodi βοήθησε τον γιό του και τον Carlo Guzzi, δίνοντάς τους 2000 λιρέτες να ξεκινήσουν παρουσιάζοντας σε μερικούς μήνες ένα πρωτότυπο τετράχρονο 500, 12hp, τελικής 100km/h, με αρκετές καινοτομίες. Ο ένας κύλινδρος ήταν οριζόντια τοποθετημένος και αερόψυκτος, με έναν εκκεντροφόρο επικεφαλής και 4 βαλβίδες. Μπροστινό φρένο δεν είχε...() παρά μόνο πίσω, το οποίο έχοντας 4 σιαγώνες ενεργοποιείτο από πεντάλ αριστερά αλλά και από τη δεξιά μανέτα του τιμονιού
Ο πατέρας Parodi εντυπωσιάζεται από τις ικανότητες του C.Guzzi καιαποφασίζει να τους βοηθήσει. Δεν τους προτρέπει να συνεχίσουν να ονομάζουν τις μοτοσικλέτες τους “G.P” (Guzzi-Parodi….έλεγε ότι έμοιαζε με τα αρχικά του γιού του-Giorgio Parodi) και προτείνει να ονομάσουν την εταιρεία Moto Guzzi (Societa Anonima), έτσι ώστε σε περίπτωση αποτυχίας να μην συνδεθεί με το όνομά του.
Σήμα της εταιρείας, που ιδρύθηκε στις 15 Μαρτίου του 1921 αποφασίζεται –προς τιμή του φίλου τους Ravelli- να είναι ο αετός της Ιταλικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Το πρώτο μοντέλο πάνω στο ρεζερβουάρ του οποίου εμφανίζεται ο αετός είναι το Normale των 8hp και 80 km/h τελικής. Για να διαφημιστεί η μοτοσικλέτα, ο ίδιος ο Carlo Guzzi τρέχει τον Μάιο του 1921 στον αγώνα αντοχής στους δημόσιους δρόμους Μιλάνο-Νάπολι και τερματίζει 20ος, ενώ 4 μήνες αργότερα ο Gino Finzi κερδίζει με Moto Guzzi τον περίφημο αγώνα Targa Florio. Θα ακολουθήσουν 3.328 ακόμα διεθνείς πρωτιές. Από το 1921 μέχρι και το 1957 θα κατακτηθούν 14 παγκόσμιοι τίτλοι. Η γνώση από τους αγώνες περνάει και στα μοντέλα παραγωγής.
• Το 1923 εμφανίζεται το μοντέλο sport και πετυχαίνει εξαιρετικές διακρίσεις, ενώ το 1924 η Moto Guzzi κερδίζει την κορυφαία διάκριση της πρωταθλήτριας Ευρώπης με αναβάτη τον Guido Mentasi, πάνω σε μια βελτιωμένη C4V.
• Οι 730 μοτοσικλέτες που παράγονται εκείνη τη χρονιά γίνονται 1200 το 1925 και μέχρι το 1929 η παραγωγή φτάνει τις 2.500 μονάδες!
• Το 1928 παρουσιάζεται το πρώτο μοντέλο μεγάλου τουρισμού στην ιστορία της μοτοσικλέτας, η GT 500 πάνω στην οποία ο αδερφός του Carlo, Guiseppe Guzzi φτάνει μέχρι το Βόρειο Ακρωτήρι, το βορειότερο σημείο της Ευρώπης, που βρίσκεται η Νορβηγία και η μοτοσικλέτα παίρνει το όνομα Norge.
• H πίσω ανάρτηση παραλληλόγραμμων η οποία στην αρχή χλευάζεται από τους ανταγωνιστές, γίνεται αργότερα ευρέως αποδεκτή και την χρησιμοποιούν όλοι στο τέλος.
• Το 1934 εμφανίζεται η εξαιρετική δικύλινδρη 500 με περιεχόμενο γωνία του V στις 120 μοίρες και...
• Το 1935, στο σημαντικότερο αγώνα του Tourist Trophy στο Isle Of Man η Moto Guzzi γίνεται η πρώτη μή Βρετανική μοτοσικλέτα που κερδίζει τον αγώνα, ύστερα από 24 χρόνια. Αναβάτης ήταν ο Stanley Woods.
• To 1939 η Moto Guzzi παρουσιάζει το αξιόλογο Airone 250 και καταφέρνει να πουλήσει το αξιοθαύμαστο νούμερο των 30.000 κομματιών.
• Κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου η Moto Guzzi κατασκευάζει χιλιάδες μοτοσικλέτες για τις ανάγκες του ιταλικού στρατού, μιας και ήταν η αγαπημένη μάρκα του φασίστα Benito Mussolini. Μετά τον πόλεμο η Ιταλία είναι κατεστραμμένη.
• Το 1946 η Guzzi για να επιβιώσει κάνει το μέχρι πρότινος ανήκουστο. Παρουσιάζει ένα μικρό φθηνό 65cc μοτοποδήλατο. Για πρώτη φορά στην ιστορία της φίρμας εμφανίζεται δίχρονος κινητήρας. Το μοντέλο ονομάζεται Motoleggera 65, ενώ ο κόσμος το αποκαλεί Guzzino.
• Όσον αφορά τους μεγαλύτερους κυβισμούς το GTV 500 μετονομάζεται σε Falcone ένα πολύ ποθητό μοντέλο της εποχής που θα ανέβει ψηλά στο μοτοσικλετιστικό πάνθεον.
• Το 1950 γίνεται η πρώτη εταιρεία μοτοσικλετών στο κόσμο που έφτιαξε αεροσήραγγα στο εργοστάσιο του Mandello del Lario, στην προσπάθεια να δημιουργηθούν τα πρωτα αεροδυναμικά fering για μοτοσικλέτες.
• Σοκαρισμένος ο κόσμος των αγώνων του παγκόσμιου πρωταθλήματος είδε τη Moto Guzzi να αποχωρεί από το Grand Prix, γιατί είχε υποκύψει στο διαρκώς αυξανόμενο κόστος έρευνας και εξέλιξης αλλά και διατήρησης εργοστασιακής ομάδας.
• Μετά από 14 παγκόσμιους τίτλους στα 250cc και 350cc και 11 νίκες σε Tourist Trophy, μέσα σε 9 μόλις χρόνια, μη μπορώντας να εκμεταλλευτεί εμπορικά την επιτυχία στους αγώνες, αποχώρησε για να μην επιστρέψει ποτέ ξανά στα GP. To ημερολόγιο έγραφε 26 Σεπτεμβρίου 1957 και από τότε σε ότι αφορά τους αγώνες ταχύτητας η Guzzi δεν άλλαξε ποτέ σελίδα...
• Το 1964 σε ηλικία 74 ετών πεθαίνει ο Carlo Guzzi.
• To 1972 η εταιρεία χτυπάει ξανά κορυφή με την παρουσίαση της καλλίγραμμης Café Racer V7 Sport.
• Από τα τέλη τηςδεκαετίας του 60 ο εγκάρσιος V2 με άξονα στη τελική μετάδοση γίνεται το έμβλημα και σήμα κατατεθέν της Guzzi.
• To 1975 η 850Τ3 με 850cc και το διάσημο γεφυρωμένο σύστημα φρένων Integrale αποτελεί «θησαυρό».
• Το 1976 παρουσιάζεται η LeMans όπου η V850 LeMans πρόκειται να γίνει η πιο γνωστή από τις σύγχρονες Moto Guzzi.
• To 1992 παρουσιάζεται η Daytona 1000 και το 1994 η Daytona 1100 Sport.
• Το 2000 η εταιρεία περνάει στον έλεγχο της Aprilia Spa και λίγο αργότερα γιορτάζει τα 80ά γενέθλιά της. Το γιορτινό μοντέλο είναι το V11 Sport Rosso Mandello.
• Παρουσιάζονται το Café Sport και Ballabio, ενώ το Breva 750, το Griso 1100 και το σπορτίβικο MGS01 Corsa προστίθενται στη γκάμα και το νέο κεφάλαιο για την εταιρεία δεν αργεί να έρθει...
• Τον Δεκέμβριο του 2004 μαζί με την Aprilia περνάνε στον όμιλο Piaggio. To επόμενο έτος Breva V1100.
• To 2006 Griso 850, Breva 850, Norge 1200, California Vintage.
• Tον Μάρτιο του 2006 η απολύτως νορμάλ MGS-01, στους 2 αγώνες της κατηγορίας Formula 1 των Βattle of the Twins, επιβλήθηκε των Ducati, Honda, Harley αλλά κα Buell.


ΥΑΜΑΗΑ



Yamaha είναι η εμπορική επωνυμία δύο ανεξάρτητων ιαπωνικών εταιρειών, που συνηπήρξαν γιά πολλά χρόνια κάτω απο την ίδια στέγη.Πρόκειται γιά την Yamaha Corporation, Που παράγει μουσικά όργανα και ηλεκτρονικά, και τη Yamaha Motor Company ,που κατασκευάζει μοτοσυκλέτε, θαλάσσια σκάφη και παντός είδους μηχανές.Και οι δύο εταιρείες έχουν ίδιο λογότυπο, με τρία συμπλεκόμενα διαπασών.Η διαδρομή της εταιρείας ξεκίνησε τυχαία το 1887 στην πόλη Χαμαμάτσου, όπου και σήμερα βρίσκεται η έδρα της Yamaha.Ενας δάσκαλος έδωσε γιά επισκευή στον ωρολογοποιό Τορακούσου Γιαμάχα ένα πνευστό όργανο.Ο 36χρονος Γιαμάχα τα κατάφερε και γοητευμένος απο το αποτέλεσμα της διαδικασίας αποφάσισε να αλλάξει αντικείμενο εργασάις και να ασχοληθεί με την επισκευή και την κατασκευή μουσικών οργάνων.Στρώθηκε στη δουλειά, μαθλητευσε σε ειδικούς και στις 12 Οκτωβρίου 1897 ίδρυσε την εταιρεία Nipon Gaki (Μουσικά όργανα Ιαπωνίας).Πολύ γρήγορα, η εταιρεία έγινε γνωστή και εκτός των συνόρων Ιαπωνίας.Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου δραστηριότητας είχε και την πρώτη παραγγελίας απο το εξωτερικό: 78 πνευστά όργανα στη Νοτιοανατολική Ασία.Η φήμη και ο τζίρος της, αυξήθηκαν ραγδαία, όταν άρχισε να κατασκευάζει όρθια πιάνα απο το 1900 και στην συνέχει απιάνα με ουρά.
Το 1917 ο Γιαμάχα πέθανε και τον διαδέχθηκε στην διοίκηση της εταιρείας ο Τσιγιομάρου Αμάνο και ακολούθως ο Καίτσι Καβακάμι.Και οι δυό τους, επέκτηναν τις δραστηριότητες της εταιρείας στην κατασκευή μηχανημάτων αναπαραγωγής ήχου, όπως φωνογράφων.Στα τέλη της δεκαετίας του 30 η Yamaha, ήταν μιά μεγάλη επιχείρηση για΄τα μέτρα της εποχής, που απασχολούσε 2.500 εργαζόμενους.
Η ήττα της Ιαπωνίας στον Β΄παγκόσμιο πόλεμο και η καταστροφή του παραγωγικού ιστού της, φρέναρε και την πορεία της Yamaha.Απο αυτο το αδιέξοδο την έβγαλε ο νεαρός οικονομολόγος Γκενίτσι Καβακάμι(30/1/1912 - 26/5/2002)που διαδέχθηκε τον πατέρα του στο τιμόνι της εταιρείας.Εκμεταλευόμενος την εμπειρία της Yamaha στις ελαφρές μεταλλικές κατασκευές για΄την παραγωγή πιάνων, αποφάσισε να κατασκευάσει μία δίχρονη μοτοσυκλέτα 125cc την YA-1 ,που σύντομα έγινε μπέστ σέλερ.
Η Ακατόμπο(Κόκκινη Λιβελλούλη), όπως ήταν γνωστή, ήταν μία ακόμη αντιγραφή της πολυκοπιαρισμένης Γερμανικής DKW RT125, όπως και τόσα άλλα προιόντα της Ιαπωνικής βιομηχανίας.Κέρδισε όμως την προτίμηση του κοινού με την αντοχή και την τιμή της.Η επιτυχία της πρώτης μοτοσυκλέτας ώθησε τον Καβακάμι να ιδρύσει την 1 Ιουλίου 1955 μιά θυγατρική, την Yamaha Motor Company, η οποία στην πορεία αυτονομήθηκε πλήρως απο την μητρική εταιρεία.
Σήμερα η Yamaha είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών.Ο τζίρος το 2005 έφτασε τα 12 δισεκατομύρια δολάρια και σήμερα απασχολεί πάνω απο 40.000 εργαζόμανους.Στις δραστηριότητές της περιλαμβάνεται ακόμη η κατασκευή αμφίβιων οχημάτων,σνόουτζετ,τηεκατευθυνόμενων ελικοπτέρων, ταχύπλοων σκαφών και μηχανών παντός τύπου.Η μητρική Yamaha (Yamaha Corporation) απο την πλευρά της, είναι σήμερα ο μεγαλύτερος κατασκευαστής μουσικών οργάνων και ημιαγωγών στον κόσμο.Ο τζιρος της το 2003 ξεπέρασε τα 4,4 δισεκατομύρια δολλάρια και απασχολεί σήεμρα πάνω απο 25 χιλιάδες υπαλλήλους.Κατασκευάζει ακόμη μηχανήματα ήχου και εικόνας, βιομηχανικά ρομπότ και ηλεκτρονικά προιόντα.
Donna nobis pacem
Άβαταρ μέλους
FiestaLoca
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 160
Εγγραφή: Δευτ Μαρ 31, 2008 4:44 pm
Τοποθεσία: Piraeus

Δημοσίευσηαπό Dimitris την Κυρ Απρ 27, 2008 2:46 am

κάτσε Νfot με μπέρδεψες....μιλάς για φρένα και περιφερειακά...και το πως πάνε ανάλογα με την δύναμη του κινητήρα. Θεωρώ απαράδεκτο να παίρνεις SS με 14.000 ή 15.000 Ευρώ και να μην έχει ούτε καν σωληνάκια υψηλής στα φρένα, σε μηχανάκια που είναι φτιαγμένα για πίστα, για οριακή οδήγηση, με 150 άλογα στη πίσω ρόδα...Έλεος..

Μετά λες πως η τιμή του BMW ξεφεύγει ακόμα περισσότερο αν βάλεις και το ABS.
1) Δηλαδή τι ήθελες η τιμή να μένει ίδια;
2) Και το fazer βγαίνει με ABS. Δεν είναι προνόμιο μόνο της BMW. Γιατί δεν αναφέρεις πως και η δικιά του τιμή ανεβαίνει;

Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω γιατί η τιμή θα πρέπει να μεταφράζεται με ίππους....
Moderator of Motocikleta.Gr

Moto Guzzi Breva V1100 2006
Moto Guzzi Le Mans V11 2003
Moto Guzzi World Club

The way the "V" is meant to be...



Δημοπρασίες Αγάπης ! Δεν έχεις ακόμα την κάρτα μέλους ? Δες τι χάνεις !
Άβαταρ μέλους
Dimitris
Παλαιό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 7897
Εγγραφή: Τετ Αύγ 30, 2006 8:11 pm
Τοποθεσία: Μακεδονία, Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά
Μοντέλο: Moto Guzzi 1100 Breva 2006 ABS, V11 Le Mans 2003, 1100 sport 1998
Κυβικά: 1100

Δημοσίευσηαπό nfot την Κυρ Απρ 27, 2008 3:04 am

Βρε ορεξη που την εχεις βραδυατικα. Θα στα εξηγησω απ'το τηλεφωνο. Βαριεμαι να τα γραφω.
"Motor racing, mountain climbing and bull fighting are the only true sports.
All the rest are children's games played by adults."

- Ernest Hemingway -
Άβαταρ μέλους
nfot
Τακτικό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 1553
Εγγραφή: Τρί Σεπ 05, 2006 9:13 pm
Τοποθεσία: Βολος
Ονομα χρήστη: Νικος
Μοντέλο: FZ6 & Daytona 675
Κυβικά: 1275


Επιστροφή στο ΤΙ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΟΔΗΓΟΥΜΕ ;

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση : Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης


cron