δεν κατάλαβε κ αυτό της κόστισε

Οτι σάς συμβαίνει - οτι βλέπουν τα μάτια μας στον μοτοσυκλετιστικό χώρο και οχι μόνο.

δεν κατάλαβε κ αυτό της κόστισε

Δημοσίευσηαπό dammed_kittin την Τετ Ιαν 30, 2008 6:25 am

Κάθε βράδυ επί 4 χρόνια το μυαλό πάει σε εκείνη τη μέρα.
Σε εκείνη τη χειμωνιάτικη καταραμένη μέρα.
Άμα τολμήσει να κοιμηθεί σίγουρα το όνειρο της
θα είναι εφιάλτης...
Θα δει με όλες τις λεπτομέρειες της φαντασίας της
τη φρικιαστική διαδικασία του απαγχωνισμού.
Κάτι βέβαια που αμέσως θα την ξυπνήσει.
Την έχει μάθει ο εαυτός της με το που ξεκινάει
ο εφιάλτης να πετάγεται πάνω ιδρωμένη..
Δεν της είναι εύκολο να διαγράψει αυτές τις μέρες
του παρελθόντος κ να κοιτάξει μπροστά...
Με το πρώτο φως της ημέρας ηρεμεί
μπορεί να κοιμηθεί λίγο ή πολύ, εξαρτάται.
Μέρα έγινε. Γιατί την ενοχλεί η νύχτα?
Αυτό το τραγούδι η ασημένια σφήγκα
κάθε μέρα στο μυαλό της...
Κάθε μέρα στο μυαλό της το τηλεφώνημα.
Αυτό το τελευταίο τηλεφώνημα που έπρεπε να είχε καταλάβει..
Δεν το κατάλαβε όμως γι’ αυτό σήμερα το λέει τελευταίο.
Δεν έπρεπε να πει το σχέδιο που είχε οργανώσει,
αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την καλύτερη της φίλη.
΄Επρεπε να της λέει συνέχεια πως την αγαπάει
κ πως τα είχε σκεφτεί όλα για να τη βοηθήσει να γλιτώσει.
Να γλιτώσει? Εύκολο ήταν?
Όλη της η ζωή ήταν κόλαση, μια φυγή θα την έσωζε?
Θα την έκανε να ξεχάσει?
Κ αυτό καταλαβαίνει κάθε βράδυ...
Δεν μπορεί να γλιτώσει από το παρελθόν κανείς
Το απέδειξε η μια στην άλλη...
Τελευταία φορά που είδε η μια την άλλη ακούστηκε η λέξη "αντίο"
δεν κατάλαβε όμως κ αυτό της κοστίζει τον ύπνο της σήμερα.
Μιλάγανε στο τηλέφωνο,
που να φανταστεί ότι όταν την ρώτησε που είναι κ είπε στο παλιό σπίτι
ότι ακριβώς εκείνη την ώρα ετοίμαζε το θάνατο της.
Ο θάνατος της εκεί στο παλιό σπίτι
μια θολή εικόνα από το σπίτι που μεγαλώσανε
Δεν υπάρχει το σπίτι που παίζανε κουτσό
που κοιμόντουσαν στην αυλή κ γελάγανε με τις τρομακτικές ιστορίες
λες κ υπήρχε περίπτωση να τρομάξει καμία από τις χιλιοειπωμένες ιστορίες.
Σήμερα υπάρχει το σπίτι.
Αυτό το σπίτι που είδε κ από τότε βλέπει στους εφιάλτες της.
Το δεύτερο "αντίο" στο τηλεφώνημα
Πάλι δεν κατάλαβε.
Μόλις έκλεισαν το τηλέφωνο
η καλύτερη της φίλη ανέβηκε στη σκάλα
κ τέλος...
Αυτό ήταν το τέλος της κόλασης που ζούσε
της βαρβαρότητας που είχε υποστεί τόσα χρόνια
το σώμα κ η ψυχή της..
Όταν ήταν μικρά κ χτύπαγαν τους έλεγαν ότι μέχρι να παντρευτούν θα γιάνει
μάλλον για να τις καθησυχάσουν
πως όμως να φύγουν όλα αυτά τα σημάδια από το σώμα της?
Κάθε χρόνο την έβλεπε όλο κ με περισσότερα σημάδια.
Δεν μπορούσε να διανοηθεί τι μπορεί να συμβαίνει
στην ψυχή της φίλης της...
Η μόνη φράση για να περιγράψει την ψυχή της ήταν
ο πύργος της βαβέλ..
Η απώλεια σίγουρα πονάει αλλά πολύ λογικά ξεπερνιέται.
Η ευθύνη όμως για τη ζωή ενός ανθρώπου?
Πόσοι μπορούν να νιώσουν μια εικόνα?
Αυτή η εικόνα που είναι στους εφιάλτες..
΄Ενα σώμα κρεμασμένο κ πεθαμένο πέντε ημερών
Η καλύτερη της φίλη είναι σε αυτό το σώμα...
Δεν το πιστεύει. Το κοιτάει λες κ είναι μια νεκρή κατσαρίδα
που έφαγε αυτό το φάρμακο κ ψόφησε...
Συνειδητοποιεί ότι δεν είναι κατσαρίδα
η κατσαρίδα δεν βρωμάει...
Νόμιζε ότι της έκανε πλάκα.
Ότι έβαλε μια κούκλα για να την τρομάξει.
Γαμώτο αυτό που μόλις ακούμπησε δεν είναι κούκλα
Πάντα αυτό συμβαίνει
όταν δεν βλέπεις κάποιον
βάζεις στο νου σου τα χειρότερα
όταν όμως τον βλέπεις
δεν θέλεις να το πιστέψεις
περίεργη φύση.....
Δεν είπαμε για τον εφιάλτη της
Κάθεται στη γωνία του δωματίου κ μιλάει στο κινητό.
Στο ίδιο δωμάτιο είναι η φίλη της η οποία κ αυτή μιλάει στο κινητό
κ παράλληλα είναι πάνω σε μια σκάλα κ δένει ένα σκοινί σε ένα δοκάρι
κάνει κ θηλιά, κάθεται στη γωνία κ βλέπει προσεκτικέ την επιδεξιότητα των κινήσεων
όλα συμβαίνουν τελετουργικά. Kλείνει το τηλέφωνο κ συνεχίζει να κάθεται στη γωνία
βλέπει τη φίλη της να ανεβαίνει στη σκάλα κ να περνάει το σκοινί στο λαιμό της,
πάει να σηκωθεί να τρέξει να την πιάσει να τη βοηθήσει να φωνάξει
Αλλά τίποτα από αυτά δεν συμβαίνουν....
Κάθεται εκεί κ κοιτάει...
Την πέμπτη μέρα βλέπει τον εαυτέ της να μπαίνει από την πόρτα της κουζίνας
φοράει ένα μπλε τζιν κ μια μαύρη μπλούζα κ ένα κόκκινο παλτό..
Βλέπει τον εαυτό της απ’ τη γωνία του δωματίου να κοιτάει το άψυχο σώμα
το άψυχο σώμα μιλάει " εγώ τελείωσα. εσύ τι θα κάνεις? "
κ φυσικά ξυπνάει ιδρωμένη
Πονάει.
Κάθε μέρα πονάει.
΄Επρεπε να είχε καταλάβει.
Δεν κατάλαβε αλλά φταίει που δεν κατάλαβε
όλα τα σημάδια ένα μήνα της φανερώνονταν
το ένα μετά το άλλο κ δεν κατάλαβε..
΄Ηταν χαρούμενη για το σχέδιο που είχε φτιάξει
δεν άντεχε να μην το πει
το είπε
κ αυτό κοστίζει μια ζωή
μια ζωή ενός κοριτσιού 18 χρονών
τη ζωή της Κικής






καληνύχτα Κική





30 Ιανουαρίου 1986 - 30 Ιανουαρίου 2004
Τελευταία επεξεργασία από dammed_kittin και Τετ Ιαν 30, 2008 5:04 pm, έχει επεξεργασθεί 2 φορά/ες συνολικά
Χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου
με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ
αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε
αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό

Μα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω
μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά
τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω
κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά

Χορεύεις με τις μνήμες σου πετάς με τα όνειρά σου
αρχαίου δράματος χορός περνάς στην αγορά
πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις την χαρά σου
φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά
Άβαταρ μέλους
dammed_kittin
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 261
Εγγραφή: Παρ Ιαν 25, 2008 2:26 pm

Δημοσίευσηαπό HawkGt την Τετ Ιαν 30, 2008 8:52 am

:cry:
Things are more like they are now than they have ever been...
Άβαταρ μέλους
HawkGt
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 203
Εγγραφή: Παρ Ιουν 23, 2006 10:22 pm

Δημοσίευσηαπό natasa την Τετ Ιαν 30, 2008 11:58 am

........ Drogar-Cry(LBG).gif
Άβαταρ μέλους
natasa
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 28
Εγγραφή: Κυρ Μάιος 13, 2007 6:39 pm
Τοποθεσία: Λευκαδα

Δημοσίευσηαπό iliasRC31 την Τετ Ιαν 30, 2008 12:05 pm

[smilie=bs_quesexclaim.gif] :smt095 Drogar-Cry(LBG).gif no comments
Ακριβές ασφάλειες ; Οχι ποιά ! https://www.insurance4you.gr & https://www.ins4youdirect.gr/
Το Motocikleta στο Facebook http://www.motocikleta.gr/facebook
Το Motocikleta στο Twitter http://twitter.com/motocikleta
------------------------------------------------
Άβαταρ μέλους
iliasRC31
Site Admin
 
Δημοσιεύσεις: 7007
Εγγραφή: Τετ Ιουν 14, 2006 10:22 pm
Τοποθεσία: Γλυφάδα
Ονομα χρήστη: Ηλίας
Κυβικά: 1050
Επάγγελμα: Ασφαλιστικός Σύμβουλος -www.Insurance4you.gr

Δημοσίευσηαπό iznogood την Τετ Ιαν 30, 2008 1:18 pm

Ανατριχιαστικο, θλιβερο..."δυνατο" :smt010
chalife ala place du chalif.
http://www.carbon-aramid.com
ΕικόναΕικόνα
Άβαταρ μέλους
iznogood
Συχνό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 2527
Εγγραφή: Δευτ Δεκ 11, 2006 8:50 pm
Τοποθεσία: Πολύγωνο-Αθήνα
Ονομα χρήστη: Αλεξης
Κυβικά: 0

Δημοσίευσηαπό dammed_kittin την Τετ Ιαν 30, 2008 4:23 pm

iznogood έγραψε:Ανατριχιαστικο, θλιβερο..."δυνατο" :smt010



κ το χειροτερο! αληθινο :smt090
Χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου
με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ
αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε
αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό

Μα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω
μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά
τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω
κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά

Χορεύεις με τις μνήμες σου πετάς με τα όνειρά σου
αρχαίου δράματος χορός περνάς στην αγορά
πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις την χαρά σου
φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά
Άβαταρ μέλους
dammed_kittin
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 261
Εγγραφή: Παρ Ιαν 25, 2008 2:26 pm

Δημοσίευσηαπό iznogood την Τετ Ιαν 30, 2008 9:54 pm

Το πιστευεις πως ηθελα να ρωτησω αν ηταν αληθινο, αλλα το εσβησα για να μην αλλοιωσω την εικονα του θεματος (και την κρυφη ελπιδα πως ειναι ψευτικο... :smt085 )
Δε ρωταω παραπανω!
chalife ala place du chalif.
http://www.carbon-aramid.com
ΕικόναΕικόνα
Άβαταρ μέλους
iznogood
Συχνό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 2527
Εγγραφή: Δευτ Δεκ 11, 2006 8:50 pm
Τοποθεσία: Πολύγωνο-Αθήνα
Ονομα χρήστη: Αλεξης
Κυβικά: 0

Δημοσίευσηαπό dammed_kittin την Πέμ Ιαν 31, 2008 1:16 am

iznogood έγραψε:Το πιστευεις πως ηθελα να ρωτησω αν ηταν αληθινο, αλλα το εσβησα για να μην αλλοιωσω την εικονα του θεματος (και την κρυφη ελπιδα πως ειναι ψευτικο... :smt085 )
Δε ρωταω παραπανω!


το πιστευω.
κ εγω ανηκω στην ομαδα που θελει να ξερει ακριβως
αν κατι ειναι αληθεια κ πως ακριβως ειναι το τελος.

οταν κατι συμβαινει προσπαθεις να σκεφτεις το χειροτερο...
εγω ας πουμε σκεφτομαι τις τελευταιες σελιδες
απο το παραραδιασμα της ζωρζ σαρη.
κ βοηθαει παντα.
μπορει να ειναι κακο, αλλα
νιωθεις ανακουφιση με το να σκεφτεσαι οτι καποιος ποναει περισσοτερο.
κ μονο ετσι αντεχεις τις κηδειες κ τα μνημοσυνα .


:smt086
Χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου
με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ
αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε
αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό

Μα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω
μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά
τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω
κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά

Χορεύεις με τις μνήμες σου πετάς με τα όνειρά σου
αρχαίου δράματος χορός περνάς στην αγορά
πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις την χαρά σου
φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά
Άβαταρ μέλους
dammed_kittin
Νέος στο forum
 
Δημοσιεύσεις: 261
Εγγραφή: Παρ Ιαν 25, 2008 2:26 pm

Δημοσίευσηαπό Dimitris την Πέμ Ιαν 31, 2008 10:48 pm

ψυχοπλακώθηκα
Moderator of Motocikleta.Gr

Moto Guzzi Breva V1100 2006
Moto Guzzi Le Mans V11 2003
Moto Guzzi World Club

The way the "V" is meant to be...



Δημοπρασίες Αγάπης ! Δεν έχεις ακόμα την κάρτα μέλους ? Δες τι χάνεις !
Άβαταρ μέλους
Dimitris
Παλαιό Μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 7897
Εγγραφή: Τετ Αύγ 30, 2006 8:11 pm
Τοποθεσία: Μακεδονία, Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά
Μοντέλο: Moto Guzzi 1100 Breva 2006 ABS, V11 Le Mans 2003, 1100 sport 1998
Κυβικά: 1100


Επιστροφή στο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 0 επισκέπτες