Το ταξίδι ήταν υπέροχο! Γυρνούσαμε με ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια χαιρόμασταν που θα δούμε την Ελλαδίτσα μας από την άλλη νιώθαμε θλίψη που αφήνουμε ένα τέτοιο απερίγραπτα όμορφο μέρος...
Φτάσαμε Ανκώνα την Κυριακή το μεσημέρι και μέχρι τις 23.00 το βράδυ είχαμε φτάσει στον προορισμό μας. Μέναμε σε ένα όμορφο ξενοδοχείο, πάνω στην λίμνη, στα περίχωρα της πόλης Lecco.
Την Δευτέρα το πρωί ο καιρός ήταν βροχερός, γι αυτό και αποφασίσαμε να περιμένουμε μα φτιάξει πριν κάνουμε τον γύρω της λίμνης. Έτσι λοιπόν πήγαμε στην πόλη Mandello del Lario, εκεί όπου βρίσκεται το εργοστάσιο της Moto Guzzi. Τα συναισθήματα έντονα! Φτάσαμε απ'έξω και παρκάραμε τις μοτοσικλέτες μας. Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες και....
εκεί που χαζεύαμε τις άλλες παρκαρισμένες μοτοσικλέτες των ντόπιων, προσέξαμε ένα Yamaha Fazer, που σαν αυτό δεν πρόκειται να ξαναδούμε, ούτε εσείς ΠΟΤΕ! Δεν λέω όμως τίποτα άλλο, θα το δείτε στο βίντεο που θα ακολουθήσει!
Αφού βολτάραμε μέσα στους δρόμους του εργοστασίου, πριν μπούμε στο μουσείο, βρήκαμε μια πόρτα ενός από τα συνεργεία ανοικτή και μπήκαμε. Το ξέραμε πως δεν επιτρέπεται αλλά μιας και που δεν ήταν κανείς εκείνη την στιγμή εκεί, μπήκαμε και χαζεύαμε τους πάγκους όπου δουλεύουν και κάποιες μοτοσικλέτες όπως ένα πορτοκαλί Griso, το 1200 sport και άλλες, κάποιες από τις οποίες ήταν ξεμονταρισμένες, σχεδόν ολοκληρωτικά!
Μετά μπήκαμε στο μουσείο όπου χαζεύαμε την καταπληκτική ιστορία αυτής της μάρκας. Μοτοσικλέτες από το 1918 μέχρι το σήμερα, αγωνιστικές, ταξιδιάρες, cafe racers κτλ...Αργότερα πριν φύγουμε μπήκαμε και στη boutique όπου ψωνίσαμε και μερικά αξεσουάρ και ρούχα!
Αφού κάτσαμε για καφεδάκι σε μια καφετέρια πεταχτήκαμε με τον Ζαχαρία (Griso) και τον Nfot μέχρι το κατάστημα του Agostini, ένα μαγαζί το οποίο εξιδικεύεται αποκλειστικά στα Guzzi, προσφέροντας ανταλλακτικά για όλα τα μοντέλα, από το Falcone του 1930 και βάλε...
Εκεί κάναμε τις γνωριμίες μας και μάθαμε μερικά "μυστικά" αναβάθμισεις των κινητήρων μας. Μέχρι και 110 άλογα μπορώ να δώσω στην Breva μου, αρκεί να το αφήσω εκεί 6 μέρες για να το περιποιηθούν (αλλαγή πιστονιών, βαλβίδων, camshaft και πάει λέγοντας)....
Τις υπόλοιπες μέρες τις περάσαμε γυρνώντας την λίμνη, περνώντας από όλα τα πανέμορφα χωριουδάκια της. Μερικά είναι η Varenna, το Colico, το Menaggio, το Tremezzo, το Como και το Bellagio.
Επίσης 2 φορές περάσαμε τα σύνορα και μπήκαμε στην Ελβετία. Την πρώτη φορά για να επισκεφτούμε ένα μεγάλο εμπορικό κατάστημα και την δεύτερη φορά για να δούμε την πόλη Lugano που είναι πάνω στην ομώνυμη λίμνη. Πολύ όμορφη και αυτή η πόλη και με φανταστική αγορά.
Ξεσκίστηκα να πίνω capuccino και να τρώω μακαρονάδες και πίτσες!
Την Πέμπτη με τον Ζαχαρία, ακολουθήσαμε μια καταπληκτική διαδρομή πάνω στο βουνό, με μπόλικο στροφιλίκι, απίστευτο πράσινο, τόσο πυκνή βλάστηση που σε κάποια σημεία χάναμε τελείως το φως του ήλιου και μας οδηγούσε το φώς της μοτοσικλέτας...και όλα αυτά με θέα την λίμνη από ψηλά....να σου κόβεται η ανάσα!
Ότι και να πω, ότι και να γράψω δεν μπορώ να μεταφέρω την ομορφία που είδαν τα μάτια μου...
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες και σε λίγο θα ποστάρω και το βίντεο που τράβηξα, εγώ και η Αλκμήνη.
Η συντροφιά του Nfot και του Ζαχαρία ήταν υπέροχη, όπως επίσης και των υπόλοιπων παιδιών.
Ελπίζω να είμαστε καλά για να επαναλάβουμε μια τέτοια όμορφη εμπειρία!