Η αναγέννηση της Moto Morini τροφοδοτήθηκε από τις στάχτες της. Δεν οφείλεταΙ σε Αμερικανούς επενδυτές ούτε σε Ασιατικά κεφάλαια. Δυο Ιταλικές οικογένειες, εκείνη του ανηψιού του Alfonso Morini, Franco μαζί με την οικογένεια Berti συνέπραξαν και επανίδρυσαν το 2003 την Moto Morini SpA, η οποία λίγο πριν καταρρεύσει είχε περάσει στον έλεγχο των αδερφών Castiglioni και της Texas Pacific (Ducati) διαδοχικά.
Το νέο είναι οτι η οικογένεια Berti πούλησε το 50% που κατείχε στη Morini Franco Motori που πλεόν κατέχει το 100% της αναγεννημένης εταιρίας.
Εκείνο όμως που όπως τονίστηκε, έχει μείνει απαράλλαχτο είναι η αγάπη που είχε ο Alfonso Morini για τις μοτοσικλέτες, τις νίκες και τη διαρκή εξέλιξη.
"Το παρελθόν της εταιρείας μας σημαίνει πολλά για μας, δεν θέλουμε όμως να εγκλωβιστεί σε αυτό η μελλοντική της πορεία. Δεν θέλουμε δηλαδή να καταγραφούμε ως μια εταιρεία κατασκευής όμορφων ρετρό μοντέλων και μόνο."
Η αναγεννημένη εταιρεία πούλησε όλες τις μοτοσικλέτες που κατασκεύασε την περασμένη χρονιά και τα μέχρι στιγμής δείγματα γραφής ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικά.
Η Μorini σε συνεργασία με την Delorto και το Πανεπιστήμιο της Νάπολι εξελίσσει ένα σύστημα άμεσου ψεκασμού για μοτοσικλέτες που θα βρεί αρχικά εφαρμογή σε ένα μονοκύλινδρο.
Το ανθρώπινο δυναμικό της Morini αριθμεί 25 ανθρώπους που αν συνυπολογίσουμε και τους εξωτερικούς συνεργάτες τότε φτάνουν τους 75. Αυτοί είναι που παράγουν τα 3 μοντέλα, όλα 1200cc (9 1/2, Corsaro, Corsaro Veloce), λίγους κινητήρες 50cc για minibikes και το μονοκύλινδρο τετράχρονο μοτέρ για τα buggies της γαλλικής AXR.
Οι 1500 μοτοσικλέτες που παρήχθησαν και πουλήθηκαν το 2006, προβλέπεται να είναι 2500 για το 2007 ενώ το νούμερο 5.000 που αποτελεί "ασφαλιστική βαθμίδα" είναι κάτι που πρέπει ν κατακτηθεί το ταχύτερο.
Ο σχεδιασμός των μοτοσικλετών οφείλεται στην γνωστή από την συνεργασία της και με άλλους μεγάλους κατασκευαστές, Marabese Design.
Η γκάμα των after market αξεσουάρ της εταιρείας περιλαμβάνει καλύμματα ρεζερβουάρ και tank bags για Corsaro και 9 1/2, τελικά εξατμίσεων, εγκεφάλους CPU και μια σειρά ελαφρύτερων μερών από ανθρακονήματα.
Για τον αναβάτη υπάρχει μια σειρά ειδών ένδυσης με το λογότυπο της εταιρείας και σε συνεργασία με την Arai μπορεί να παραγγελθεί κράνος με την υπογραφή Moto Morini και το όνομα του αναβάτη. Με το ανάλογο κόστος βέβαια...
Στην γρταμμή παραγωγής, μια μοτοσικλέτα Moto Morini ολοκληρώνεται από το μηδέν μέσα σε 150 λεπτά της ώρας.
Λίγα λόγια για την Ιστορία
Ο Alfonso Morini γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1898. Ασχολήθηκε από νωρίς με τις επισκευές μοτοσικλετών και στα 16 του άνοιξε δικό του συνεργείο. Η καλή δουλειά του έκανε τον Mario Mazzetti αν του ζητήσει να κατασκευάσει το 1925 μια δίχρονη μονοκύλινδρη 125, χρίζοντάς τον σχεδιαστή, κατασκευαστή αλλά και αγωνιζόμενο.
Η πορεία του με τα χρώματα της Μ.Μ ήταν επιτυχημένη με καλύτερη χρονιά το 1927, όταν με την 125, στο Grand Prix των εθνών στην Monza κατέρριψε 6 παγκόσμια ρεκόρ που παρέμειναν μάλιστα για 20 χρόνια.
Το 1933 κατέρριψε το Παγκόσμιο Ρεκόρ Ταχύτητας για μοτοσικλέτες 175 κ.εκ με με 162 χλμ/ώρα
Το 1937 ξεκίνησε με το δικό του όνομα πια την παραγωγή τρίκυκλων με κινητήρες 350 και 500 κ.εκ. Το πιο επιτυχημένο μοντέλο ήταν το M610 που έφερε τελική μετάδοση με άξονα, ξηρό κάρτερ και ξεχωσιστό κιβώτιο ταχυτήτων.
Κατά τον Β' Π.Π το εργοστάσιό του κατασεύαζε όπλα μέχρι που το 1043 βομβαρδίστηκε.
Πάνω στις σέλες των Morini μεγάλα ονόματα δοξάστηκαν όπως των Alberti, Masetti, Mendogni αλλά και Agostini, Provini και Gritti.
To 1953 ένας κινητήρας των 175κ.εκ με ωστήρια εξόπλιζε μοντέλα όπως το GT, Settebello, Rebello, Supersport, Brsiscola, Tresette και Tresette Sprint.
Το 1958 ο Alfonso Motini, Dante Lambertini και Nerio Biavati σχεδίασαν την θρυλική Bialbero 250 GP που με τους 2 επικεφαλής εκκεντροφόρους απέδιδε 37 ίππους στις 11.000 στροφές που της χάριζαν τελική 225 χλμ/ώρα.
Ο Alfonso Morini πέθανε στα 71 του, το 1969 και την εταιρεία ανέλαβε η κόρη του Gabriella. Το 1970 ο Franco Lambertini εντάχθηκε στο δυναμικό της. Με τη συνεργασία του Gino Marchesini σχεδίασε και κατασκεύασε τον V2 350 που έμελλε να γίνει ταυτόσημος με το όνομα της Morini.
Από το 1986 τα οικονομικά της εταιρείας δεν πήγαιναν καλά. Το 1987 αγοράστηκε από την Cagiva και το 1988 παρουσιάστηκαν τα Dart, Coguaro και New York, street, on/off και cruiser αντίστοιχα, αλλά η καθοδική πορεία συνεχιζόταν.
Ο Franco Lambertini είχε έτοιμο έναν V2 Κινητήρα με 60 μοίρες γωνία, η Cagiva όμως δεν ενδιαφερόταν, έτσι έφυγε και πήγε στην Piaggio-GIlera, ενώ η Moto Morini έκλεισε το 1993.
Το 1996 η Ducati και Moto Morini αγοράστηκαν από την TPG δεν υπήρχαν όμως σχέδια αναβίωσης της 2ης μέχρι το 1999 που αγοράστηκε από τη Morini Franco Motori spa.
H πραγματική ασναγέννηση της Morini έχει έναρξη το 2003 με τη σύμπραξη των οικογενειών Morini και Berti.
Πηγή:Μοτο