Και μπαινουμε πλεον Τσεχια....
Κανω συναλλαγμα σε ενα Bureau de change και ΦΥΓΑΜΕ!

5:42 μμ Drasenhofen, συνορα Αυστριας - Τσεχιας

Με τις καθυστερησεις στην Βιεννη και τους οχι και τοσο σβελτους ρυθμους μετα, εχω ΠΑΛΙ αρχισει να αργω!

Το GPS πλεον υπολογιζει ωρα αφιξης στο Wroclaw γυρω στα μεσανυχτα!
Γ@μωτο! Δεν μου αρεσει αυτο! Παιρνω τηλεφωνο τον κολλητο μου στην Πολωνια:
- Pawel, οπως φαινεται θα αργησω να φτασω στο Wroclaw
- Μην ανησυχεις! Ειναι ολα ετοιμα και σε περιμενουμε. Προσεχε στο δρομο και οτι ωρα ερθεις ειναι οκ.

Προσπαθω να συντομευσω λιγο τη διαδρομη και να κραταω μια καλυτερη μουαγιεν, αλλα τα τοπια με κανουν να σταματαω καθε τοσο...
Δεν μ@μιεται! Ειναι κριμα να μην τα αποθανατισω για να φτασω μια ωρα αρχυτερα!

Το Μikulov ειναι μια καταπληκτικη μικρη μεσαιωνικη πολη, οπου δεσποζει το καστρο των Ιπποτων... Ωραια πραγματα...

Η Τσεχια ειναι εμφανως διαφορετικη απο την Αυστρια, και περιεργως νοιωθω πιο οικεια εδω...

Μια ωρα αργοτερα και φτανω πλεον στο Brno... Ακολουθω τις ενδειξεις του GPS για την πιστα και φτανω. Που ειναι η πιστα ομως; Περιμενα να την δω καπου ολη, οταν συνειδητοποιησα οτι οταν οι ανθρωποι αυτοι λενε πιστα, εννοουνε ΠΙΣΤΑ!

Ανα πασα στιγμη μπορεις να δεις μονο ενα μικρο τμημα της, ενω για να πας απο το ενα σημειο στο αλλο, χρησιμοποιεις τον περιμετρικο δρομο που εχει. Οταν ομως λεμε περιμετρικο δρομο, εννοουμε ενα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ δρομο με φανταστικες στροφες, με πλουσια βλαστηση γυρω και δεντρα που σκεπαζουν τον ουρανο πανω απο το δρομο...

Και μονο αυτη η διαδρομη να υπηρχε θα αξιζε τον κοπο!

Αν ειναι ετσι ο περιμετρικος, η πιστα ΠΩΣ θα ειναι;

Και φτανω στο Τ3 - την 3η εισοδο της πιστας και απο τις μεγαλυτερες, οπου βλεπω το παρακατω θεαμα:

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ ΔΕΚΑΔΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΜΑΛΛΙΟΚΟΥΒΑΡΑ ΤΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΤΕΖΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!!

Καποια στιγμη μετρησα και 50 μηχανες να κατεβαινουν το μεγαλο S που ειχα μπροστα μου και να χανονται στην αριστερη παρατεταμενη!

Και ο ηχος.... 4κυλινδρα να ουρλιαζουνε, 2κυλινδρα να βρυχονται σαν λιονταρια και ολα μαζι στους κοφτες....

Πηγα στον Παραδεισο Χριστουλη μου;;;

Σε αυτο το σημειο θα ηθελα να σας συστησω την Andrea, η οποια ειχε ερθει εκει να παρακολουθησει ενα φιλο της που ετρεχε εκεινη την ημερα στην πιστα....

(και ναι, ειναι οσο ψηλη οσο φαινεται)

..και η οποια ειχε την ευγενη καλοσυνη να με βγαλει μια ρομαντικη φωτο με φοντο τα Supersport που λιωνανε λαστιχα στην πιστα! (Ειμαι ρομαντικο παιδι, το ξερω παναθεμα με!)

Εκει βεβαια ηταν και αλλοι συναδελφοι...

..με πολυ καλο γουστο στις μηχανες οπως βλεπετε!

Υπομονη κουκλα μου.... Την επομενη φορα!

Και αλλη μια ποζα διπλα στην κεντρικη πυλη της πιστας....

Brno Τσεχια, Αυγουστος 2007.

Η ωρα ομως εχει περασει και εγω εχω μπροστα μου αλλα 300 χιλιομετρα, τα οποια ομως θα γινουν πλεον σε μικρους επαρχιακους δρομους μεσα απο δαση και βουνα...

Εχει πλεον παει 9 το βραδυ και εχει ηδη νυχτωσει, ενω αρχιζει να ψιλοβρεχει. Τα πραγματα δεν δειχνουν να ειναι καλα.... Με την μικρη αυτονομια της μηχανης (180-200 χλμ) ποιος μου λεει οτι θα βρω βενζιναδικα ανοιχτα στη διαδρομη μεσα στη νυχτα; Και ΑΝ μεινω μεσα σε κανενα δασος με βροχη και στο απολυτο σκοταδι;

Το GPS υπολογιζει οτι θα χρειαστω αλλες 6 ωρες για τον προορισμο, δηλαδη 50 χαω ΜΟΤ.
Υπολογιζομενη ωρα αφιξης 3 πμ. Κοινως, τον ηπιαμε!

Σταματαω σε ενα Rest εξω απο το Brno για ανεφοδιασμο και να δω τι θα κανω. Τα πραγματα πλεον αρχιζουν να ειναι ΠΟΛΥ σοβαρα!

Παιρνω τον κολλητο μου τηλεφωνο, ο οποιος ομως με διαβεβαιωνει οτι η διαδρομη εχει διανυκτερευοντα βενζιναδικα και οτι δεν ειναι τοσο ασχημη οσο φανταζομαι. "Go for it!" μου λεει.

Τι επιλογες εχω;;; Να μεινω στο Brno δεν γινοταν, διοτι το επομενο πρωι ο κολλητος ειχε κανονισει να φυγουμε 3ημερη εκδρομη με μια μεγαλη παρεα στα βουνα της Πολωνιας, και αν εμενα εκει το επομενο πρωι θα τους εχανα!

Φοραω τα αδιαβροχα, βαζω τα αδιαβροχα καλυμματα στις αποσκευες και στο tankbag και ξεκιναω.

Στο δρομο καθως προχωραω προς το Svitavy, η βροχη αρχιζει να δυναμωνει σε ενταση και συντομα κατεβαζει σαλοτραπεζαριες και ολων των ειδων τα επιπλα!

Η ενταση της βροχης ειναι τοσο μεγαλη που τοσο εγω οσο και τα αυτοκινητα δεν βλεπουμε καθολου δρομο και κινουμαστε απλα βλεποντας τα φωτεινα σημαδια απο τα κολωνακια στην ακρη του δρομου.

Η μηχανη δεν δειχνει να εχει κανενα ιδιαιτερο προβλημα, και μαλιστα με εκπληξη ανακαλυπτω οτι ενω τα γαντια μου ΔΕΝ ειναι αδιαβροχα, παραμενουν σχεδον στεγνα, μιας και καλυπτονται απο την αεροδυναμικη της μηχανης.

Συντομα ομως δεν βλεπω πλεον σχεδον τιποτα, μιας που η ζελατινα βρεχεται συνεχως και το φως απο τα διερχομενα αυτοκινητα ανακλα επανω στις σταγονες και με τυφλωνει, ενω οσο και να την σκουπιζω μεσα σε δευτερολεπτα εχει ξαναγινει χαλια.
ΠΡΕΠΕΙ να σταματησω!

Σταματαω σε ενα βενζιναδικο, εχοντας κανει περιπου 40 χιλιομετρα με τα χιλια ζορια, και η ωρα ειναι 10:30 μμ.

Με το που σταματαω και σβηνω το μοτερ, η μηχανη αρχιζει να βγαζει καπνους απο κατω απο την τιμονοπλακα!! Το ψυγειο μαζεψει τοση λασπη επανω που με την θερμοκρασια του αυτη αρχισε να εξατμιζεται και να "ψηνεται".

Το καλο στην ολη υποθεση ειναι οτι τα αδιαβροχα καναν την δουλεια τους ΑΨΟΓΑ και εγω παρεμεινα απολυτως στεγνος.

Περιμενοντας να κοπασει η μπορα, Letovice, Τσεχια, 10:37 μμ.

Οι Θεοι ευνοουν τους τολμηρους καθως φαινεται, γιατι μετα απο λιγη ωρα η μπορα κοπασε.
Ετσι χωρις ιδιαιτερο προβλημα πλεον μπορουσα να ταξιδεψω προς την μικρη πολη Svitavy -τον μεσαιο μου προορισμο.

Κατι λιγοτερο απο 1 ωρα αργοτερα φτανω στο Svitavy, και βεβαια παμε για ανεφοδιασμο στο πρωτο ανοιχτο βενζιναδικο που βρηκα.

Εκει ομως, περα απο ανεφοδιασμο σε καυσιμα, βρισκω και μια γλυκυτατη κοπελιτσα, ονοματι Marketa, η οποια δουλευε την βραδυνη βαρδια στο μαγαζι (κοινως χωσιμο...), και βεβαια η θεα ενος ξενου που ταξιδευει απο Ελλαδα για Πολωνια πανω σε μια μηχανη ηταν κατι που δεν την αφησε αδιαφορη.
Οπως και εμενα δεν με αφησαν αδιαφορο τα απιστευτα καταγαλανα ματακια της... (Sorry guys, δεν εχει φωτο εδω!)

Απο εξω στην αυλη στο βενζιναδικο, ολη αυτη την ωρα καθονταν κατι νεαρα παιδια, με μπουκαλια αλκοολ και πινανε. Η Marketa μου εξηγησε οτι ειναι ντοπιοι οι οποιοι δεν εχουν τι να κανουν τα βραδια στο χωριο, οποτε και ερχονται στο μαγαζι και καθονται απ' εξω και πινουν ολο το βραδυ...

Καθως κατσαμε εκει και πιασαμε την κουβεντα, γνωριστηκαμε και Ω! της συμπτωσεως, σε 10 ημερες θα ερχοταν στην Ελλαδα με την μανα της για διακοπες!
Ειναι πολυ μικρος ο κοσμος τελικα...

Μετα απο τα απαραιτητα κονε, ειχε ερθει η ωρα να καβαλησω παλι το μαυρο μου αλογο...

Πριν φυγω ομως το παρακατω μου τραβηξε την προσοχη! Ειναι αλκοολ (βοτκα κ κατι σαν κονιακ) σε μικρα πλαστικα ποτηρακια, τα οποια και αγοραζουν απο το βενζιναδικο για να ζεσταθουν το χειμωνα...

Τωρα ομως αρχιζαν τα δυσκολα και ηταν ΗΔΗ 12.30 το βραδυ!
Στο Svitavy ο επαρχιακος Ε461 σταματουσε και ξεκινουσε ο μικρος δασικος 43 που φαινοταν στο χαρτη με κιτρινο. Αυτο σημαινει μικρο και δυσκολο δρομο...

Οντως ο δρομος αρχισε πλεον να στενευει και εκατερωθεν του δρομου ηταν πυκνο δασος. Σαν να μην εφτανε αυτο η βροχη που πριν ειχε σταματησει τωρα αρχιζε παλι να πεφτει παλι κατα διαστηματα, κανοντας ακομα πιο δυσκολη την πορεια.

Στο σημειο αυτο θα ηθελα να ευχαριστησω θερμα τους κατασκευαστες των διαγραμμισεων δρομων της Τσεχιας, γιατι χωρις αυτους μαλλον θα ημουν φυτεμενος σε καποιο χωραφι στα δαση της περιοχης τωρα!

Βλεπετε, το σκοταδι πισσα, οχηματα στο δρομο μηδεν, τα φωτα της Ducati ...οχι και τοσο αποτελεσματικα στη νυχτα, ε, αναγκαστηκα και εγω να ακολουθω τις λευκες διαγραμμισεις του δρομου για να βλεπω πως στριβει η διαδρομη.
Αυτο δουλεψε μια χαρα, και ετσι ακολουθοντας πιστα και τις οδηγιες του ΑΓΙΟΥ GPS (βοηθεια μας!) προχωρησα αργα αλλα σταθερα προς τα συνορα με Πολωνια.

Lanskroun, 28 χλμ απο τα συνορα Πολωνιας, 1:33 πμ

2 η ωρα και το GPS μου δειχνει οτι εχω φτασει στα συνορα. Που ειναι ομως ο σταθμος των συνορων; Δεν θα επρεπε να εχει φωτα, να εχει ανταλλακτηρια χρηματων, ισως και κανενα "πονηρο" ξενοδοχειο; (οχι οτι ενδιαφερομουν, αλλα λεμε...)

Εγω γυρω μου εβλεπα μαυρο σκοταδι και χωραφια. Και ξαφνικα, κατω απο μια γεφυρουλα που με τα βιας χωραγε ενα αμαξι να περασει, βλεπω μια μικρη πινακιδα με τα γνωριμα κιτρινα αστερια σε μπλε φοντο και την επιγραφη Polski επανω!

Ωραια σημανση για συνορα χωρας εχουνε!!
Περναω τη γεφυρουλα και πραγματι βγαινω σε ενα πολυ μικρο συνοριακο σταθμο (φανταστειτε 2 θαλαμους διοδιων κ 2 λωριδες). Χαιρετω τον βλοσσυρο αστυνομικο, τσεκαρει τα χαρτια μου και περναω.

Οσο περιμενα δεν μπορουσα να μην σκεφτομαι οτι καποια χρονια πριν, οταν αυτες οι χωρες ηταν στο Ανατολικο Μπλοκ, το να περασεις τα συνορα τους ισοδυναμουσε με δωρεαν παραμονη σε ανηλιαγα μπουντρουμια και ανακρισεις για το λογο που ηθελες να εισελθεις στη χωρα...... Μπρρρρρ!

Συνεχιζω γρηγορα, και οι δρομοι πλεον -αν και συνεχιζουν να περνανε απο δαση και χωρια- ειναι αρκετα μεγαλυτεροι και με πολυ καλυτερη χαραξη, κατι που μου επιτρεπει να ανεβασω αρκετα την ταχυτητα μου.
Ειμαι στη σελα για πανω απο 16 ωρες τωρα, αλλα η υπερενταση δεν με αφηνει να χαλαρωσω και δεν νοιωθω τοσο κουραση, παρα μονο την προσμονη να φτασω επιτελους στο Wroclaw....

Ετσι και εγινε... Τα τελευταια 100+ χιλιομετρα γινονται σε σχετικα σβελτους ρυθμους και τελικα φτανω στο κοιμησμενο Wroclaw, 2 ωρες αργοτερα.
Περνοντας μεσα απο τα στενα της πολης, η Ιταλιδα ντιβα σπαει βιαια με το μπασο μουγκρητο της την ησυχια των δρομων...
O κολλητος μου, αν και αποκοιμησμενος προ πολλου, με το που φτανω εξω απο το σπιτι του με ανταμωνει!

- Ειμαι τοσο χαρουμενος που σε ξαναβλεπω Νικολα.
- Και εγω ρε Pawel!

Παμε την μηχανη στο γκαραζ και ξεφορτωνω.
Το ρολοι δειχνει 4 το πρωι.

18 ωρες, 680 χιλιομετρα, δρομοι ολων των ειδων: απο πασα στις Αλπεις μεχρι Autobahn και απο τους δασικους κωλοδρομους της Τσεχιας μεχρι τους ανοιχτους επαρχιακους της Πολωνιας...

Αυτο το βραδυ ενηλικιωθηκα.

Μια τελευταια σταση για ανεφοδιασμο πριν το Wroclaw....

[Συνεχιζεται...]

Nίκο μάλλον ξέχασες να βάλεις τη φώτο με έναν άνθρωπο που σου έκανε εντύπωση. Εκεί που λες "μακάρι" να φτάσω τα χρόνια του ή κάτι τέτοιο....εκεί δεν έχει φώτο....για τσέκαρε!

Αντε ποτε θα έχει το επόμενο επεισόδιο;