αν και το εχω ξαναδιαβάσει, εμένα μου άρεσε πάλι εξίσου, γι΄αυτό το προωθώ πάλι

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό
ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο
το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε
ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το
«σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια
και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα
χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες
χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές
γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες
κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε
ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν
έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε
όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα
φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν
κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος
για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με
πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και
όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να
κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο
ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια
νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες
με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να
βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας
έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.
Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση,
όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν
ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους
φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους
γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε
να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο
άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες
στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς
μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην
άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο
chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά
μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά
παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...

πηγη : δεν ξερω μου ηρθε με email

Δυστυχως ετσι ειναι, παρολα αυτα, και τα σημερινα παιδια, εχουν να αντιμετωπισουν κατι, που το αντιμετωπισαμε και εμεις, και που ηταν ακομα χειροτερα απο την προηγουμενη γενια απο μας

Το αβεβαιο μελλον


Υ.Γ. Κλειστε τις μαμημενες τις τηλεορασεις, αυτες μας καταστρεφουν

Εεε αφου ειναι για τους πριν του 1985,δεν κανω σχόλιο.. δε με πιάνει




1986

παρολα αυτα προλαβα να χαρω κι εγω λιγη παιδική ανεμελιά σε αλάνες και παρκάκια της γειτονιάς ασχετα αν απο τα 12 μου και μετα αναγκαστικά δηλωσα υποταγή σ'αυτά που υποτιθεται θα μου εξασφαλιζαν/εξασφαλίσουν το μελλον μου

Λυπάμαι πραγματικά για το πως εχουν καταντησει τα παιδακια της σημερινης εποχης που απο μωρα βομβαρδιζονται με ''γνωσεις-εφοδια'' και βρισκονται ολη μερα κλεισμενα σε ενα διαμερισμα με μονη διαφυγη το διαλειμμα στο σχολειο και τα video games ή τα pc.. Ειναι παιδιά που δεν εμαθαν και ΔΕΝ θα μαθουν τι θα πει ομαδικό παιχνίδι..αντιθέτως απο μικρά ενστερνίζονται την τακτική ''ο θανατος σου η ζωή μου..'' ειτε μεσα απο το εκπαιδευτικό μας συστημα,ειτε μεσα απο την ιδια την οικογένεια.. και δυστυχως δεν υπαρχει πλεον γυρισμός.

Γι'αυτο και δεν πρεπει να απορουμε οταν βλεπουμε καννιβαλιστικές συμπεριφορές ακόμη και στον τομέα που μας αφορά άμεσα εδώ που συζητάμε!

Ηλία γράψε και την πηγή αυτού του πολύ ωραίου κειμένου
έτσι για να ξέρουμε ποιος είχε τη διάθεση και την έμπνευση

σωστατος ο τυπος......

Σωστός. Τα σημερινά παιδάκια συνήθως είναι μαντρωμένα σπίτι και "μη" το ένα και "μη" το άλλο.

Ναι ρε μάγκες!.. αλλά παρότι μεγάλωσα και εγώ με αυτό το τρόπο και πολύ το ευχαριστήθηκα, είμαι έτοιμος να μεγαλώσω το δικό μου γιό όπως τα υπόλοιπα **Motocikleta - Bot **

Κλειδωμένο, μακριά από αλβανούς και ανώμαλους, με ακριβά παπούτσια και ρούχα, φροντιστήρια, στερεοφωνικά, κάμερες, υπολογιστές, ποδήλατα για χειμώνα, για καλοκαίρι, με 149 ταχύτητες και εμένα το μα@άκα αλλά και τη μάνα του να φωνάζουμε συνεχώς από πίσω του.. μηηηηηηηη...!!



Fuck..

Δεν με νοιαζει για ολα τα αλλα μου αρεσει που καθε νεα γενια ειναι γρηγοροτερη στην οδηγηση απο την προηγουμενη παντως...

πολυ σωστος!αν και στο τσακ με πιανει το οριο..

naked έγραψε:Ηλία γράψε και την πηγή αυτού του πολύ ωραίου κειμένου
έτσι για να ξέρουμε ποιος είχε τη διάθεση και την έμπνευση

πηγη δεν ξερω μου ηρθε με email οποτε sorry

Καμάκι με ποδήλατο βελαμος στη Φωτουλα από απέναντι (9 και 8 χρονών αντίστοιχα)και αφού την κατάφερα να πάμε βόλτα με τα ποδήλατα στην πλατεία, η αποζημίωση μου ήταν ένα χαμόγελο με δυο δόντια μείον της Φωτουλας.
Ασε που εκείνα τα χρόνια υπήρχε ο τρελός ή μουγκός ή κουφός ή..........της περιοχής και ήταν σημείο αναφοράς και καζούρας στις παρέες.
Πάντως το σεξ χωρίς καπότα δεν το προλάβαμε .
Μοντέλο 1975.

ΥΓ Πάνω από όλα ζούσαμε σε μια κοινωνία χωρίς λαθρομετανάστες και γκέτο, μόνο εγχώρια εγκληματικότητα έτσι για να ξέρεις τι μπινελίκια σου κατεβάζει το καθίκι απέναντι σου.

rc31 έγραψε:

naked έγραψε:Ηλία γράψε και την πηγή αυτού του πολύ ωραίου κειμένου
έτσι για να ξέρουμε ποιος είχε τη διάθεση και την έμπνευση

πηγη δεν ξερω μου ηρθε με email οποτε sorry

Αρθρο του Γιώργου Ζαγόρα στην ιστοσελίδα του "Libero 107,4" (Θεσσαλονίκης).Παίζει αρκετούς μήνες σε διάφορα φόρα...



Εμένα πάντως με συγκίνησε τη πρώτη φορά που το διάβασα καθώτι γεννηθείς το 1971 (μην αρχίσετε τώρα τα κουλάτζα και κολόγρια γιατί θα πάρω πέτρα)

πολύ ωραιό κειμενάκι !!! και ολοσωστο!
ευχαριστούμε rc31!!!

Γεια χαρα σ ολους...ναι ετσι ειναι...Ραντεβου ομως εξω ...για βολτα και καφε

Γιατι εξω μαθαμε απο μικροι

Το επόμενο κείμενο θα πρέπει να γράφει το πως νοιώθουν σήμερα όλα αυτά τα παιδιά , που σήμερα ονομάζονται πλέον μεγάλοι .

Στην εποχή , που το μάρκετινγκ την ονομάζει ως εποχή της εξέλιξης .... και δεν μιλάνε βέβαια για την δική μας εξέλιξη , αλλά για την εξέλιξη της δικής τους τσέπης ..

Το θεμα που ανοίγω είναι μεγάλο ..... αλλά θα πω κάτι γιατί αλλιώς θα σκάσω ..

Βρε παιδιά πως γίνεται σε όλες τις διαφημίσεις κινητών και ίντερνετ , ο νέος ο μοντέρνος ...ο προχωρημένος ... να μην έχει μια χτένα να χτενιστεί .. και να φοράει σκουλαρίκι και σκισμένα ρούχα ...

Αχ σε τι κόσμο ζούμε μπαμπά

Ειναι το λεγομενο χαζο-trendy look Κυριακο...


Μην ανησυχεις η παλιες ηταν οι μοδες της "αγελαδας" u know...

(ΚΛΑΤΤΣΣΣΣΣ χτενιστικαμε και σημερα... )

Την σημερον ημερα η αγελαδα ψοφησε γι αυτο η ΔΕΗ ανελαβε το χτενισμα που βλεπεις...

(Γιωργακη αν ξαναβαλεις το χερι στην μπριζα ΘΑ ΣΤΟ ΚΟΨΩ ΤΟ ΚΟΥΛΟ!!!!)

δεν αλλαξαν τα σημερινα παιδια μονα τους..

αλλαξαμε κ εμεις σαν γονεις..
ισως κ να αρνηθηκαμε αυτο που ειμαστε

αποκτησαμε πλασμα tv κ adsl
γιναμε μανατζερς
εργαζομενες μητερες με baby sitteρ
εξαγοραζουμε το χαμενο χρονο απο το συντροφο μας,τα παιδια μας
με δωρα κ μαρκες
κ αλλα πολλα

κυριως..
μαθαμε να θαυμαζουμε τα γυαλινα κτιρια
αλλα οχι ενα δασος..

γιατι αν υπηρχε σεβασμος στην φυση
ενα παρκο αξιολογο σε καθε γειτονια
ισως διναμε την ευκαιρεια στα παιδια να ζησουν ετσι οπως θελουν
με παιχνιδι κ ελευθερια..

ουτοπια ε?