Το γεγονός «έκατσε» εντελώς τυχαία μετά από ένα τιλ. Στον φίλο μου έμαθα πως ανεβαίνει στο χωριό του για ξεκούραση άρχισαν να μου τρέχουν τα σάλια για το δρομολόγιο που θα έκανε (έχασα και το 36ωρο) ,και μετά από την πρόσκληση του να ανέβω πάνω, έπεσαν τα τιλ. για άδεια . οι ετοιμασίες έγιναν σε χρόνο ντε-τε ρούχα στο top case φωτογραφικά στο tank bag έλεγχος για λάδια ξίδια κλπ και την Κυριακή το πρωί νωρίς-νωρίς η έξοδος
Το δρομολόγιο έχει ως εξής εθνική αθ-Λαμίας μέχρι το κάστρο από εκεί παίρνουμε την παλιά εθνική προς Ορχομενό –Αμφίκλεια –Μπράλο –Πάυλιανη με τελικό προορισμό το χωριό Στρόμη ένα εντελώς ορεινό χωριό με σπιτάκια «καρφωμένα» πάνω στο βουνό που για να ανέβεις πάνω πρέπει να ανήκεις σε λόχο ορεινών καταδρομών
Η διαδρομή για όσους δεν την ξέρουν είναι φανταστική, αυτή την εποχή που δεν έχει πολύ ζέστη τα βουνά είναι καταπράσινα και είναι χάρμα οφθαλμών ,η θέα φανταστική τόσο, που πήγαινα με 50 χαο για να ρουφήξω όλο το τοπίο
Το RT δεν κατάλαβε πουθενά τίποτα λες και το σχεδίασε ο Γερμανός για αυτούς τους δρόμους τόσο στην Εθνική κατάπινε τα χιλιόμετρα σαν στραγάλια ακούραστα τόσο και στους επαρχιακούς δρόμους έστριβε σαν να μην συμβαίνει τίποτα
Μετά από 250 χλμ έφτασα στο προορισμό μου εκεί με περίμενε με ένα ποτήρι παγωμένο νερό ο φίλος μου ξεφόρτωσα τη μηχανή άλλαξα και πλακωθήκαμε στης μπύρες (τι άλλο θα κάναμε;)
Το βραδάκι ξεκινήσαμε για ποτό και φαγητό στη Καστριώτισα Η Ταβέρνα που ανήκει στον Τάσο; Έφτιαχνε τρομερά κοψίδια και κρεατικά στα κάρβουνα οι μπύρες έρχονταν από παντού έτσι πήγαμε για ποτό στο μαυρολιθάρι στο μπαράκι του Βαγγέλη με χαλαρή μουσική και σε ένα φανταστικό περιβάλλον με θέα τη Γκιώνα
Ετσι πέρασαν οι μέρες μέχρι την Τετάρτη που επέστρεψα, μερικές φωτώ από κάτω