Μερικές φορές λένε ότι το ξαφνικό ταξίδι δηλαδή το απρογραμμάτιστο είναι το καλύτερο.Εγώ πάντως αρκετό καιρό πριν σκεφτόμουνα να κάνω αυτό το ταξίδι καταρχήν γιατί είχε κάποια μέρη τα οποία είχα να πάω από πολύ μικρός ή άλλα που δεν είχα πάει καθόλου και κατά δεύτερο λόγο διότι ήθελα πολύ να κάνω ένα μακρινό ταξίδι με την μηχανή μου για να αισθανθώ καλύτερα απ΄τον φόρτο της εβδομάδας. Έτσι κι αλλιώς εμένα κάτι τέτοια ταξίδια είναι τα αγαπημένα μου και πάντα όποτε έχω χρόνο και χρήμα ετοιμάζομαι όσο μπορώ καλύτερα γι αυτά.Αξίζει να πω πως το ταξίδι αυτό είναι μονοήμερο. Βέβαια αργότερα ανακάλυψα πως σ αυτό το ταξίδι είχα κάνει την “πατάτα” διότι δεν είχα φορτίσει τις μπαταρίες της φωτογραφικής κι έτσι ανακάλυψα πως δεν θα μπορούσα καθόλου να την χρησιμοποιήσω.
Κυριακή πρωί λοιπόν και αφού φόρτωσα την μηχανή μου με τον σάκο που έχω με κάποια πράγματα πρώτης ανάγκης βρίσκομαι στην είσοδο της Αττικής οδού με κατεύθυνση την Ελευσίνα. Η ώρα που ξεκίνησα απτό σπίτι είναι 08,30 και η δροσιά είναι πολύ ωραία. Η ταχύτητα που κινούμαι είναι 120-150 χλμ μια ταχύτητα που συνίσταται για ταξίδι και που βέβαια είναι και πολύ οικονομική.
Έτσι πολύ γρήγορα βρίσκομαι στα διόδια της Ελευσίνας κι από εκεί μπαίνω απ΄την παλιά εθνική με κατεύθυνση την Κόρινθο. Δίπλα στα διόδια συναντώ και κάποιο παιδί με HAYABUSA που περίμενε τα παιδιά απτό FAZER CLUB και που μάλλον θα πηγαίνανε στην Επίδαυρο. Συνεχίζοντας περίπου 2 χλμ πιο κάτω βλέπω ένα CBR 600 RR καινούργιο να βρίσκεται σταματημένο στην άκρη και ο αναβάτης του να κοιτάει κάτι στην μηχανή. Έτσι λοιπόν αφού σταμάτησα είδα ότι το παιδί είχε “φάει χύμα” με 40 χλμ αλλά ευτυχώς τα μανιτάρια είχαν κάνει καλά την δουλειά τους και δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην μηχανή ή στο παλικάρι. Έτσι λοιπόν συνέχισα με προορισμό την Κόρινθο και αφού έφτασα εκεί πήρα την εθνική Κορίνθου – Τριπόλεως. Πολύ πιο σύντομα απ ότι περίμενα παρόλο που δεν πέρασα ποτέ τα 150 χλμ έφτασα στο Αρτεμίσιο και εκεί έκανα μια σύντομη στάση για καφέ στην καφετέρια που υπάρχει μετά το τούνελ.

Αφού λοιπόν εκεί ανακάλυψα πως δεν δούλευε η φωτογραφική μου συνέχισα με κατεύθυνση Μεγαλόπολη και αργότερα Καλαμάτα. Αυτό που μου έκανε πολύ εντύπωση πάντως είναι πόσο απότομα τελειώνει η εθνική της Τριπόλεως μετά την Τρίπολη. Από εκεί και πέρα άρχισαν τα στροφιλίκια και βέβαια έπεσε αρκετά και η ταχύτητα μου μιας και σκοπός ήταν να ευχαριστηθώ το ταξίδι αυτό χαζεύοντας και τα μέρη που περνούσα. Πλησιάζοντας την Μεγαλόπολη εντύπωση μου έκανε ο δρόμος που ήταν στενός με πολλές φουρκέτες και βέβαια όποιος είχε την ατυχία (που πολλοί την είχαν εκείνη την ημέρα) να συναντήσει νταλίκα μπροστά πήγαινε καρότσι μέχρι σχεδόν την Μεγαλόπολη. Πολύ σύντομα εγώ πέρασα την Μεγαλόπολη με κατεύθυνση την Καλαμάτα πηγαίνοντας με μια χαλαρή ταχύτητα ώστε να απολαμβάνω και τα μέρη. Κατά τις 12,30 έφτασα στην Καλαμάτα και εντύπωση μου έκανε η πολύ ζέστη που είχε. Στάση λοιπόν σε παραλιακή καφετέρια με ανεμιστήρες για κάποια δροσιά και ξεκούραση μαζί με ωραίο και δροσερό καφέ. Αφού μελέτησα τον χάρτη μου και η ώρα είχε περάσει 13,00 ξεκίνησα με κατεύθυνση το όρος Ταΰγετος και προορισμό την Σπάρτη.

Φουλάρισμα με βενζίνη στην Καλαμάτα και ξεκίνησα ανεβαίνοντας τον Ταΰγετο. Η διαδρομή φανταστική αλλά δυστυχώς η περσινή φωτιά είχε αφήσει τα σημάδια της ειδικά στο μέρος του Ταϋγέτου που βλέπει την Καλαμάτα. Πολύ ωραία στροφιλίκια και βέβαια τα λάστιχα ήταν super μιας και όσο τα χρειάστηκα ήταν άψογα. Εντύπωση μου έκανε βέβαια πως είδα πολύ κόσμο με αμάξια ή με μηχανές να ανεβαίνουν “αέρα” στο βουνό. Φτάνοντας στην κορυφή στάση στο τουριστικό περίπτερο που υπάρχει εκεί και βέβαια ωραίο τρεχούμενο νεράκι ήταν ότι καλύτερο ήθελα. Συνεχίζοντας λοιπόν τον δρόμο με κατεύθυνση την Σπάρτη εντύπωση μου έκανε η ωραία στριφτερή διαδρομή και κάποια πολύ μικρά τούνελ που πέρασα. Πριν φτάσω στην Σπάρτη έστριψα για να δω και τον Μυστρά. Πολύ ωραία και εκεί και βέβαια ήταν γεμάτο τουρίστες. Φεύγοντας λοιπόν απ΄τον Μυστρά συνέχισα για Σπάρτη. Φτάνοντας λοιπόν στην Σπάρτη έμεινα με το στόμα ανοικτό με την ωραία εντύπωση που μου έδωσε αυτή η ωραία πόλη. Μπορώ να πω ότι δεν την περίμενα έτσι. Συνέχεια λοιπόν του ταξιδιού με προορισμό το χωριό Γεράκι και από εκεί ανεβαίνοντας το όρος Πάρνωνα να πήγαινα στον Κοσμά όπου και η επόμενη στάση. Έτσι φεύγοντας από Σπάρτη και με κατεύθυνση το χωριό Γεράκι συνάντησα και τον μοναδικό χωματόδρομο περίπου 2 χλμ. Έτσι λοιπόν μετά από λίγο βρέθηκα να ανεβαίνω τον Πάρνωνα με κατεύθυνση τον Κοσμά. Πραγματικά μου έκανε πολύ εντύπωση το μεγαλείο της φύσης μιας και η περιοχή είναι πανέμορφη και ο δρόμος καλός.

Στον Κοσμά έφτασα περίπου στις 15,30 και ενώ η γυναίκα μου απτό τηλέφωνο μου έλεγε ότι στην Αθήνα είχε πολύ ζέστη ο Κοσμάς είχε μια φανταστική δροσιά. Στάση λοιπόν για καφέ. Πάντως για άλλη μια φορά μπορώ να πω για την διαφορά στην τιμή του καφέ που ενώ στην Αθήνα υπερβαίνει τα 4 ευρώ, στην Καλαμάτα είχε 3 ευρώ και στο Κοσμά 1,5 ευρώ!!
Μετά από περίπου 45 λεπτά στάση έφτασε η ώρα για αναχώρηση με προορισμό το Λεωνίδιο και από εκεί μέσω Τυρού , Άστρους, Άργους βγήκα στην Νεμέα και από εκεί στην εθνική και αφού σταμάτησα στους Αγ. Θεοδώρους για βενζίνα έφτασα σπίτι στις 19,30 ακριβώς δηλαδή ακριβώς 11 ώρες παρόλο την μεγάλη κίνηση που συνάντησα στην εθνική Κορίνθου – Αθήνας.
Η διαδρομή αυτή ήταν ακριβώς 11 ώρες (μαζί με τις στάσεις) και διάνυσα συνολικά 650 χλμ. Η συνολική βενζίνη που χρειάστηκε η μηχανή μου ήταν 35 λίτρα. Η ταχύτητα που κινήθηκα στην εθνική δεν ξεπέρασε τα 150 χλμ ενώ στους επαρχιακούς max 100 και στους ορεινούς ανάλογα με τις συνθήκες. Άλλο ένα ξαφνικό; ταξίδι έφτασε στο τέλος του και βέβαια τώρα που είναι και η καλύτερη εποχή για μοτοταξίδια μάλλον θα έχουμε και συνέχεια. Απλά να είμαστε καλά. Όσο για φωτογραφίες αφού δεν μπόρεσα να βγάλω με την φωτογραφική έβγαλα κάποιες με το κινητό μου τις οποίες σύντομα θα ποστάρω.
Μια συμβουλή. Παιδιά ταξιδέψτε. Είναι απίθανες οι εμπειρίες που μαζεύει κάποιος που γνωρίζει τόσα μέρη και ειδικά με μοτοσικλέτα.


Γιώργος.
[/img]

Πάρα πολύ ωραία βόλτα. Εχω κάνη παρόμοια διαδρομη δυστυχώς με το αυτοκίνητο και ειναι πολύ ωραια (σε μεγαλύτερο χρόνο βέβαια). Πάντα τέτοια .

Φιλε να εισαι παντα καλα και να μπορειs να κανειs τετοια διαδρομη μονο η ευχαριστησει
που σου δινει δεν πληρωνεται με τιποτα,πολυ ωραια διαδρομη

Οι εμπειρίες είναι το αλατοπίπερο της ζωής .


Ο τρόπος που το έγραψες όμως αδερφάκι μου ( σύνταξη κειμένου ) ,
μου σκότωσε τα μάτια .

Σύντομα θα βρεθώ και γω σε εκέινα τα μερη! Ανυπομονώ μιας και ποτέ δεν έχω ταξιδέψει με μοτοσικλέτα στη Πελοπόνησο.

πάντα τέτοια!

Να και κάποιες φωτό απ΄το ταξίδι αυτό που λόγο του ότι είναι τραβηγμένες με το κινητό έχουν χαμηλή ανάλυση.

Και κάποιες ακόμα.

Και αυτές οι τελευταίες.

Kiriakost έγραψε:Οι εμπειρίες είναι το αλατοπίπερο της ζωής .


Ο τρόπος που το έγραψες όμως αδερφάκι μου ( σύνταξη κειμένου ) ,
μου σκότωσε τα μάτια .

ρε τι ανθρωπος εισαι εσυ. μια ζωη οτι ναναι θα εισαι ρε!

Υπέροχες οι φωτογραφίες. Τι υψηλή, τι χαμηλή ανάλυση, το ταξίδι μας και το ταξίδι σου απίστευτα ...

μια χαρα!υπεροχα,παντα τετοια φιλε μου!

Φίλε FZMAN,

ο δρόμος από Κόρινθο μέχρι Ναύπλιο τι λέει;

Δεν πέρασα μέσα απ΄το Ναύπλιο αλλά απ΄το Άργος προς Νεμέα και απο εκεί εθνική πρός Αθήνα. Ο δρόμος απ΄το Άργος πρός Νεμέα και Κόρινθο είναι επαρχιακός με μια λωρίδα ανα κατεύθυνση και διασχίζει σε αρκετά σημεία σιδηροδρομικές γραμμές. Όπως καταλαβαίνεις εαν υπάρχει φορτηγό μπροστά δημιουργήται κίνηση. Πάντως θεωρώ ότι κι αυτός είναι απ΄τους δρόμους που θέλουν πολύ προσοχή.