Την Παρασκευή είχα αποφασήσει πως μετά την δουλειά θα πήγαινα μια βόλτα. Ήθελα να αποφύγω βουνίσιο δρόμο και να μείνω κυρίως πάνω σε κεντικό μιας και θα με έβρισκε βραδάκι στο γυρισμό. Κάνω ένα checkup στην μηχανή και με μόνο το τσαντάκι μέσης πάω Βόλο. Φτάνοντας εκεί με έπιασε το γνωστό συναίσθημα, γνωστό γιατί πάντα νιώθω έτσι όταν φτάνω κάπου. Το συναίσθημα πως έφτασες στο προορισμό σου και πρέπει να γυρίσεις πίσω.
Σάββατο πάμε με το φιλαράκι Τρίπολη- Σπάρτη- Καλαμάτα. Μας πέτυχε λίγο πριν την Σπάρτη και μια μικροκαταιγίδα με χαλάζι. Το μόνο που μας έδινε δύναμη να συνεχίσουμε ήταν ότι στο βάθος φαινόταν ο ήλιος και έπρεπε να τον φτάσουμε. Όταν βγήκαμε απο το βουνίσιο πέρασμα και σταμάτισε η βροχή άνοιξα την ζελατίνα και ήρθε η μυρωδιά. Αυτή η μυρωδιά του βρεγμένουν πράσινου με τρελαίνει, με κάθε αναπνοή έσκαγα και ένα χαμόγελο. Δυστηχώς φτάσαμε και στην Καλαμάτα και έπρεπε να καταιβούμε απο της μηχανές μας.
Σήμερα Κυριακή κανονίσαμε με έξι παιδιά να πάμε Χαλκίδα. Το τι χαρά μου ήρθε δεν περιγράφεται! Τελευταία φορά που πήγα Εύβοια χιόνιζε και δεν μπορούσα να απολαύσω ασφαλείς οδήγηση. Φτάνουμε στο χώρο συνάντησεις και γνωρίζω τα παιδιά. Φτάνοντας Χαλκίδα σταματάμε για καφέ. Παρκάρουμε της πλυμένες μοτοσυκλέτες μας σε κοινή θέα για να της καμαρώνουμε, όπως και κάνανε αρκετοί άλλοι σύντροφοι (λες και πήγα σε έκθεση μοτοσυκλέτας). Μετά απο λίγο έμαθα πως δεν θα ανεβούν βόρεια επειδί... έχει στροφές. Και "Δεν βλέπεις? Έχει συννεφια προς τα εκεί"...
Τρεις ώρες είμασταν εκει και δεν μπορούσα να ηρεμίσω. Όποτε σήκωνα το κεφάλη την έβλεπα μπροστά μου. Καλοπλυμένη, ενώ θα έπρεπε να ήταν γεμάτη με ζουζούνιο. Λάστιχα με χωματάκι πάνω, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ήταν κατάμαυρα απο την ζέστη. Παρκαρισμένη, ενώ θα έπρεπε να ήμουν επάνω της. Ακίνητη, ενώ έπρεπε να ταξιδεύουμε...
Δεν ξέρω γιατί τα γράφω, βασικά δεν μπορώ καν να καταλάβω γιατί προσπαθώ να σας περιγράψω το τι ένιωθα εκείνη την στιγμή. Μπορεί να έφταιγαν τα 1.100χλμ που έκανα της δυο προηγούμενες μέρες. Θα τελιώσω τον μονόλογο μου απλά λέγοντας ότι η μοτοσυκλέτες ναι μεν μπορούν να μας πάνε απο το Α μέρος στο Β αλλά φτιάχτηκαν κυρίως για να μας ταξιδεύουν όταν τα καβαλάμε

ps. Όταν φεύγαμε πέτυχα ένα ζευγάρι με ένα BMW και ήταν τίγκα στης αποσκευές. Έπρεπε να ρωτήσω απο που έρχονται και μου είπαν Ξάνθη. Ξάνθη ε?... δεν έχω πάει εκει

Μετά απο λίγο έμαθα πως δεν θα ανεβούν βόρεια επειδί... έχει στροφές

Παλιοκουλαδια ευθειακιδες



Φιλε μου, θα κανω quote το θρεντ σου και θα το δινω σε οποιον αυτοκινητακια προσπαθει να καταλαβει γιατι μας αρεσουν οι μοτοσυκλετες

After έγραψε:

Μετά απο λίγο έμαθα πως δεν θα ανεβούν βόρεια επειδί... έχει στροφές

Παλιοκουλαδια ευθειακιδες



Φιλε μου, θα κανω quote το θρεντ σου και θα το δινω σε οποιον αυτοκινητακια προσπαθει να καταλαβει γιατι μας αρεσουν οι μοτοσυκλετες

Δεν θα καταφέρεις και τίποτα, άλλος κόσμος ...

Πάντα τέτοια !