καλησπέρα σας ,

σαν νεος και εγώ στον χώρο της μοτο, αγόρασα πέρυσι το καλοκαίρι ένα ax-1. Η κατάσταση της μηχανής είναι καλή (περίεργοι ηχοι,λαδια και καπνοι γιοκ) αλλα σκέφτηκα να του κάνω μία συντήρηση στα μεταλικά και πλαστικά μέρη του. Δυστυχώς δέν σκαμπάζω και πολλά απο μηχανικά αλλα τα χέρια μου πιάνουν και πιστέυω πως με λίγη υπομονή (και διπλάσια χρηματα) θα τα καταφέρω.

Θα ήθελα να ρωτήσω σχετικά με το βάψιμο των πλαστικών τί ενέργειες θα ήταν καλό να κάνω πριν τα βάψω.

ευχαριστώ

ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΡΙΨΙΜΟ ΓΙΑ ΝΑ "ΑΓΡΙΕΨΕΙ" Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΜΕΤΑ. ΕΠΕΙΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΠΟΥ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΠΙΣΤΟΛΙ.

Τα πλαστικά τα περναμε ενα λεπτο τριψιμο με ψιλο γυαλοχαρτο νερου ισα ισα για να παρουν μια μικρη αγριάδα. Αν εχουν χτυπηματα τα στοκαρουμε με ειδικο στοκο και μετα τα περναμε με το γυαλοχαρτο για να γινει ενα με το πλαστικο ο στοκος.

Υπαρχουν αρκετα βιντεο στο youtube που θα μπορουσανε να σου δωσουν μια εικονα. Αν δεν το εχεις ξανα κανει θα σε παιδεψει αρκετα ιδιαιτερα αν δεν εχεις τα καταληλα εργαλεια.

αγόρασα πολύ ψιλο γυαλοχαρτο για να τα τρίψω. Χτυπήματα δεν βλέπω παρα μόνο κάποια μικρά εξογκώματα (ο προηγούμενος ιδιοκτήτης τα έβαφε στο πόδι μαλλον) τα οποία θα τριφτούν διπλά.
αγόρασα:
τριβειο (22 € - german lager)
γυαλόχαρτο
χρώμα μαυρο μεταλλικό (με τσουζει η τσεπη μου)
βερνίκι

.... τωρα ο θεος να βάλει το χέρι του

teddyk έγραψε:αγόρασα πολύ ψιλο γυαλοχαρτο για να τα τρίψω. Χτυπήματα δεν βλέπω παρα μόνο κάποια μικρά εξογκώματα (ο προηγούμενος ιδιοκτήτης τα έβαφε στο πόδι μαλλον) τα οποία θα τριφτούν διπλά.
αγόρασα:
τριβειο (22 € - german lager)
γυαλόχαρτο
χρώμα μαυρο μεταλλικό (με τσουζει η τσεπη μου)
βερνίκι

.... τωρα ο θεος να βάλει το χέρι του

Ελπίζω να αγορασες γυαλοχαρτο νερου . Το βουτας στο νερο και το τριβεις. Συνηθως αυτη την διαδικασια την κανουμε με το χερι και οχι με τριβειο αφου συνηθως στα πλαστικα δεν τριβουμε μεχρι να φυγει ολο το προηγουμενο χρωμα αλλα μεχρι να γινει ομοιομορφο ωστε να δεχτει το νεο χρωμα.

Αν θες οποσδηποτε να φυγει το προηγουμενο χρωμα τοτε περνεις ενα μπουκαλι paint remover και το περνας λεπτες στρωσεις και το αφηνεις λιγη ωρα μεχρι να πεταξει το χρωμα .Το καθαριζεις πολυ καλα με νερο και σαπουνι και μετα το τριβεις με το γυαλοχαρτο νερου και το φαβεις.

Οι στρωσεις μπογιας πρεπει να ειναι λεπτες και να αφηνεις να στεγνωνει το χρωμα καλα . Φυσικα δεν βαφουμε στην βροχη αλλα σε ενα καλα στεγνο χωρο . Αν μπορουμε το αφηνουμε να στεγνωσει σε εναν ζεστο χωρο . Αφου τελιωσουμε με την μπογια το περναμε ενα λεπτο στρωμα βερνικι και το βαζουμε να στεγνωσει σε εναν ζεστο χωρο .

Μεγαλη προσοχη στο βερνίκη να μην μας τρεξει γιατι την κατσαμε τοτε.

Με αυτη την διαδικασια εβαψα ολο το μοτορι μου . Το κομπρεσερ πρεπει να ειναι ρυθμισμενο να μας δινει συνεχη ροη αερα σταθερη πιεση και να μην βγαζει πολυ μπογια ωστε να δημιουργουμε λεπτες στρωσεις.

Καλη επιτυχία.

Αρχικά φοβόμουν να βάψω πλαστικά μέρη και γιατί νόμιζα οτι το χρώμα θα
ξεφλουδίσει αλλά και γιατί σε περίπτωση αποτυχίας η αφαίρεση του χρώματος με διαβρωτικό δεν είναι και οτι πιό σωστό για ορισμένα πλαστικά που πιθανόν θα φθαρούν η θα παραμορφωθούν, ενώ για όσα εχουν ανάγλυφη επιφάνεια το τρύψιμο με γυαλόχαρτο αν και είναι μονόδρομος ακόμα και με τεράστια αποθέματα υπομονής δεν βοηθάει καθόλου.

Τα πλαστικά βάφονται για τρείς λόγους, η γιατί εχουν ξανοίξει απο τον ήλιο η γιατί εχουν πολλές γρατζουνιές, η γιατί έσπασαν και θέλουμε να καλύψουμε το σημείο που επισκευάστηκαν. Βασικά προχωράμε σε βάψιμο οταν το κόστος αντικατάστασής τους είναι μεγάλο η δεν υπάρχουν πιά λόγω παλαιότητας.
Ξεκίνησα ρωτώντας σε ενα κατάστημα με χρώματα αυ/των στην περιοχή μου και αφού έμαθα χοντρικά το πώς, έπρεπε και να το κάνω πράξη.
Πρώτα το πώς εξαφανίζουμε τις γρατζουνιές. Δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν πολύ μικρά σε νουμερο γυαλόχαρτα η ντουκόχαρτα νερού, δεδομένου ότι οσο πιό μικρό νούμερο τόσο πιο μεγάλο κόκο εχει στην επιφάνειά του αρα πιό πολύ υλικό αφαιρεί. Τρίβουμε οχι τοπικά αλλά απλωτά ωστε να μην δημιουργούμε λακκούβες. Καθώς τρίβουμε βλέπουμε οτι το πλαστικό σε ορισμένα τμήματα αγριεύει και σε αλλα λειαίνεται. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Τελικά θα γίνει όλο λείο.
Βέβαια στα πλαστικά δεν υπάρχει ο φόβος να τρίψουμε πολύ και να φανεί το μέταλλο οπότε να χρειαστούμε και πέρασμα με αστάρι μετάλλου. Εγώ χρησιμοποίησα ντουκόχαρτο νερού αρχικά Νο600, συνέχισα με Νο800 και τελικά με Νο1000. Επειδή το χρώμα έχει την δυνατότητα να αποκαλύπτει και τις μικρές γρατζουνιές καλό είναι να τριφτούν μέχρι που περνώντας το χέρι μας απο πάνω να μην τις νοιώθουμε. Σε πιό βαθιές γρατζουνιές που δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε τόσο πλαστικό για να λειανθούν η προβλέπεται μεγάλη ταλαιπωρία χρησιμοποιούμε στόκο. Ακόμα σε γρατζουνιές ''μέσης'' κατάστασης απο το να τρίβουμε για ώρες καλύτερα να τις ανοίξουμε πιό πολύ ωστε να βάλουμε στόκο. Υπάρχει και στόκος ειδικά για χρήση σε πλαστικά αλλά κατ' εμέ αφορά επισκευές μεγάλης έκτασης όπως σπασμένοι προφυλακτήρες αυτ/των η φέριγκ που κολήθηκαν και λείπουν μικρά κομμάτια. Εγώ προτείνω τον κλασικό ψιλό τελικό στόκο αυτ/του που κοστίζει 2.5 ευρώ το τεταρτάκι και κάνει πολύ καλή δουλειά, ενώ το ντουκόχαρτο νερού Νο600 τον λειαίνει με λίγη υπομονή. Ετσι κι αλλιώς στόκο τοποθετούμε τοπικά. Είναι καλύτερο να τρίβουμε σιγά-σιγά με ντουκόχαρτο νερού βουτώντας το συχνά στο νερό γιατί το νερό καθαρίζει την επιφάνεια και έτσι εχουμε μια είκόνα της προόδου της εργασίας, αλλά και η επιφάνεια λειαίνεται αργά και προλαβαίνουμε τυχόν λάθη. Βέβαια και μια γρατζουνιά να μείνει δεν υπάρχει πρόβλημα αφου μετά το πρώτο χέρι χρώματος μπορούμε να την στοκάρουμε και να τριψουμε ξανά την προς βαφή επιφάνεια.
ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ όμως, αυτό δεν πρέπει να επαναλειφθεί γιατί τα πλαστικά δεν τη βρίσκουν με παχύ στρώμα χρώματος.
ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ακόμα προσέξτε τα πλαστικά που κατά το παρελθόν έχετε προσπαθήσει να γυαλίσετε με σπρευ που περιέχει σιλικόνη. Πρέπει να τριφτεί όλη η πιφάνεια και να καθαριστεί με διαλυτικό. Μην αγοράσετε απο κατάστημα με χρώματα αυτ/του γιατί κοστίζει πολύ, σε ενα κατάστημα με χρώματα θα βρείτε κάτι φθηνό και καλό. Εγώ χρησιμοποιώ το Χ-22 της ER-LAC κοστίζει 2.7 ευρώ το λίτρο.: http://www.erlac.gr/prd/x_22.aspx?prd_i ... t=308&txt=
Πάντως μια επιφάνεια που εχει ψεκαστεί με σιλικόνη δύσκολο να βαφτεί αλλά οχι αδύνατο, απλά θέλει λιγη υπομονή και δουλειά παραπάνω, γιατί αακόμα και το αστάρι δεν πιάνει.
Αφού λοιπόν οι γρατζουνιές έχουν λειανθεί η στοκαριστεί προχωράμε στο επόμενο βήμα που είναι το αστάρωμα της επιφάνειας με ειδικό αστάρι πλαστικού. Ενα πραγματικό εργαλείο που κάνει θαυματα πιστέψτε με. Εγώ χρησιμοποιώ το primer της Body:
Δεν έχω χρησιμοποιήσει άλλο, αλλά και τα χρώματα της ίδιας εταιρείας που χρησιμοποίησα για να βάψω τα κάγκελα ηταν της προκοπής.
ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ Το αστάρι αυτό είναι διάφανο και πολύ λεπτόρευστο ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν προτιμείστε να ρίξετε δύο ελαφριά λεπτά''χέρια'' από απόσταση παρά να σας τρέξει. Η επιφάνεια είναι πλαστικό και δεν απορροφά υλικό. Πριν το αστάρι καθαρίζουμε με διαλυτικό την επιφάνεια και ρολό κουζίνας για να μην αφήσουμε χνούδια, και ακόμα καλύτερα φοράμε γάντια ωστε να μην μείνει στην επιφάνεια η λιπαρότητα απο τα χέρια μας. Αν παρ' όλα αυτά σας τρέξει δεν υπάρχει πρόβλημα με ενα χαρτί κουζίνας , οχι πανιά αφήνουν χνούδια, έτοιμο απο πρίν με το μπουκάλι του διαλυτικού σε πλήρη ετοιμότητα ενα πέρασμα τοπικά και ολα οκ! Αν τα τρεξίματα είναι πολλά η το σκουπίζετε όλο αλλά γρήγορα η το αφήνετε να τραβήξει καλά και το αφαιρείτε με τρίψιμο [δε λέει]. Καντε πάντα μια δοκιμή να ψεκάσετε μια επιφάνεια λεία ωστε να βρείτε την σωστή απόσταση και την ποσότητα, και μην ξεχνάτε πριν απο κάθε ψεκασμό ψεκάζουμε μια συντομη στον αέρα να καθαρίσει το μπεκάκι. Ανακατεύουμε καλά το μουκάλι αλλά περιμένουμε 2-3 λεπτά μεχρι να ηρεμήσει το περιεχόμενο. Διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες χρήσης στο μπουκάλι. Γράφει οτι μπορούμε αμέσως ενώ είναι νωπό να βάψουμε με οποιοδήποτε χρώμα. Εγώ για καθαρά ψυχολογικούς λόγους το αφήνω 2-3 λεπτά με το ρολόι ΤΟ ΠΟΛΥ.
ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ το αστάρι δεν στεγνώνει 100% δηλαδή ακόμα και μετά απο λίγη ωρα κολάει σαν μια επιφάνεια που εχουμε αφαιρέσει ενα αυτοκόλλητο και έμεινε η κόλα. Οπότε προσοχή σε σκόνη, τρίχες, χνούδια και μυγάκια. ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ, αν εχετε σκοπό να ρίξετε και δεύτερο χέρι χρώματος , πράγμα που συνιστώ γιατί είναι καλύτερα δυο λεπτά στρώματα απο ενα παχύ, αφήστε το να στεγνώσει μια ημέρα και μετά απο ενα ελαφρύ πέρασμα με ντουκόχαρτο νερού Νο1000 ισα να θαμπώσει περνάτε το τελικό που πιάνει καλύτερα. Αυτό ισχύει σε χρώματα μονής επίστρωσης ,πχ χρώμα σαν αυτό για τα κάγκελα, αν πρόκειται για διπλής επίστρωσης με μέταλλο τότε ρίχνουμε το χρώμα και μετά απο 15-20 λεπτά ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία-υγρασία ρίχνουμε το λούστρο του δίχως να ενοχλήσουμε το χρώμα σε καμμία περίπτωση.

Ωραίος οδηγός προετοιμασίας βαψίματος.