O θάνατος των καρμπιρατέρ

Του Βασίλη Καραχάλιου

Η θέσπιση προδιαγραφών δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά μέχρι τώρα είχαν περάσει λίγο-πολύ απαρατήρητες, καθώς η προσαρμογή σ’ αυτές δεν είχε φέρει αλλαγές που να νιώθουμε ότι μας “χαλάνε” τις μοτοσυκλέτες, έτσι όπως τις είχαμε συνηθίσει τουλάχιστον. Και οι αλλαγές –ή, καλύτερα, το άγνωστο των αλλαγών– φέρνουν μια αβεβαιότητα. Στην αρχή ήταν οι προβολείς και τα φλας, ανάμεσα σε πλήθος άλλες αλλαγές, που έπρεπε να έχουν τόση επιφάνεια και τόση απόσταση μεταξύ τους. Μετά είχαμε περάσει μια φοβία με τους καταλύτες, που νομίζαμε ότι θα έριχναν την απόδοση των κινητήρων. Δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο. Οι καταλύτες, για να είναι ασφαλής η απόδοσή τους, πρέπει να συνδυάζονται με ψεκασμό και όχι με καρμπιρατέρ. Οι αλλαγές όμως δεν τελείωσαν εκεί.

Από τις 17 Ιουνίου 2003, όλες οι μοτοσυκλέτες που εισάγονται σε χώρες της Ε.Ε. θα πρέπει να πληρούν τις νέες προδιαγραφές έγκρισης τύπου, Whole Vehicle Type Approval (WVTA). Τα 24 κεφάλαια της κοινοτικής οδηγίας καλύπτουν τα πάντα, από τα “Ε” των ελαστικών μέχρι τις ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές. Σε συνδυασμό με το πακέτο προδιαγραφών ρύπων Euro2, οι νέες προδιαγραφές θα δυσκολέψουν ιδιαίτερα τις αερόψυκτες (λόγω θορύβου) και τις τροφοδοτούμενες με καρμπιρατέρ μοτοσυκλέτες (λόγω ρύπων). Αυτό πρακτικά σημαίνει πως πολλά μοντέλα θα σταματήσουν να παράγονται, και θα μπορούν να εισαχθούν στις χώρες της Ε.Ε. μέχρι τις 16 Ιουνίου.
Το τρίτο πακέτο προδιαγραφών, Euro3, που θα ισχύει παρέα με τη WVTA από το 2006, θα σφίξει ακόμη περισσότερο τα λουριά, όσον αφορά τους ρύπους, ηχητικούς και χημικούς.
Θα υπάρξει έτσι μια γενίκευση της χρήσης του ψεκασμού σε όλες τις μοτοσυκλέτες, scooters και παπιά (ήδη υπάρχουν τετράχρονοι κινητήρες 50cc με ψεκασμό), όπως φυσικά και των καταλυτών. Η ευρεία παραγωγή θα μειώσει το κόστος των συστημάτων ψεκασμού, το βάρος όμως θα αυξηθεί, και θα πρέπει να βρεθούν πιο προσιτές οικονομικά και λιγότερο ρυπογόνες τεχνικές κατασκευής και ανακύκλωσης των καταλυτών.

Ανάμεσα στα συστήματα και εξαρτήματα που υπόκεινται στις νέες προδιαγραφές είναι:
Τα συστήματα εξαγωγής, που θα πρέπει όχι μόνο να παράγουν χαμηλότερης έντασης μουσική (80 από 82dB), αλλά και να διατηρούν τις ιδιότητές τους για μεγαλύτερο διάστημα (τουλάχιστον μέχρι τα 30.000 χλμ., όπου και θα ελέγχονται).
Οι εξατμίσεις θα αποκτήσουν όγκο και βάρος, αν δεν βρεθούν άλλες μέθοδοι εξουδετέρωσης του θορύβου. Για να μειωθεί το συνολικό επίπεδο θορύβου, θα πρέπει να ηχομονωθούν κιβώτια, μεταδόσεις, και συστήματα εισαγωγής.
Φρένα: Ελέγχεται η απόδοσή τους σε σχέση με το βάρος και την ταχύτητα της μοτοσυκλέτας, στο στεγνό και στο βρεγμένο, όπως και η ευκολία χρήσης τους και η ισχύς τους.
Καθρέπτες: Νομίζατε πως είναι απλά εξαρτήματα; Θα το ξανασκεφτείτε…
Ταχύμετρα: Ελέγχεται η ακρίβειά τους, με επιτρεπτές αποκλίσεις μόνο προς τα πάνω και ανάλογα με την ταχύτητα.
Κόρνες: Απίστευτα πολύπλοκες προδιαγραφές, που περιλαμβάνουν μέχρι και τη λίπανσή τους.
Χειριστήρια: Ομοιομορφία συμβόλων και πολλές δοκιμές για τη λειτουργικότητά τους.
Προεξοχές: Ό,τι μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό, καλύπτεται…
Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα: Για να μη βάζεις μπρος το μηχανάκι και το κινητό σου ανατινάζεται.
Χειρολαβές συνεπιβάτη: Πρέπει να αντέχουν τράβηγμα 200 κιλών.

Τα εργοστάσια ήδη δουλεύουν πάνω σε όλα αυτά, που σημαίνουν κόστος, όγκο, πολυπλοκότητα και βάρος για τις μοτοσυκλέτες, δεσμεύοντας ερευνητικούς πόρους σε τομείς που εκ πρώτης όψεως δεν συνδέονται άμεσα με αυτούς που θεωρούμε ότι παράγουν “οδηγική ευχαρίστηση”. Το τελικό κόστος σίγουρα θα περάσει στον καταναλωτή, κι επειδή δεν μπορούν να διπλασιαστούν οι τιμές των μοτοσυκλετών, αναγκαστικά το κόστος θα συμπιεστεί από αλλού.
Δεν είναι για απογοήτευση όμως η κατάσταση. Κάθε φορά που οι κανόνες περιορίζουν, οι μηχανολόγοι των εργοστασίων βρίσκουν τρόπους να κάνουν τις μοτοσυκλέτες ακόμη καλύτερες απ’ ό,τι ήταν. Άλλωστε, η βιομηχανία των αυτοκινήτων έχει περάσει από ανάλογα στάδια νωρίτερα από μας, και τα αυτοκίνητα βελτιώθηκαν, με ένα μόνο μελανό σημείο: βάρυναν, και οι μοτοσυκλέτες δεν έχουν τέτοια περιθώρια.
Μέχρι το 2006, η γκάμα όλων των εταιρειών θα έχει ανανεωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά (ίσως εξαιρεθούν κάποια πολύ νέα μοντέλα),και πάτε ένα στοίχημα πως θα είναι όλα υγρόψυκτα, με ψεκασμό και καταλύτη, κι όταν περνάνε δίπλα μας δεν θα τα ακούμε;

ΥΓ.: Για όσους είπαν “Καλά, θα βάλω εγώ μια τέσσερις σε καμία και θα δεις αν μ’ ακούνε ή όχι”, η απάντηση είναι πως περιμένουν στη σειρά για έγκριση κοινοτικές οδηγίες που αφορούν πάσης φύσεως "πειράγματα", για να μη μπορούμε να βάλουμε χέρι στα μηχανάκια μας.

source: http://www.motomag.gr/article.jsp?arid=344

Μέχρι το 2006, η γκάμα όλων των εταιρειών θα έχει ανανεωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά (ίσως εξαιρεθούν κάποια πολύ νέα μοντέλα),και πάτε ένα στοίχημα πως θα είναι όλα υγρόψυκτα, με ψεκασμό και καταλύτη, κι όταν περνάνε δίπλα μας δεν θα τα ακούμε;

οταν βλεπεις μονοκυλινδρα ψεκαστα τι μου λες τωρα

σε λιγα χρονια θα εχουμε δυκιλυνδρο και δεν θα ακουω τιποτα , θα ξεχασω τις εποχες που περναω και ξυπναω την γειτονια απο τους συναγερμους

δεν το πουλαω βρε το μηχανακι και θα βαλω δυο τελικα ετσι για να με ακουτε

Παιδιά κάθε εμπόδιο σε καλό!!

Αισιοδοξία και θετικός τρόπος σκέψης!