« Η πρωτεύουσα της Τσεχίας είναι η πιο όμορφη της Ευρώπης» έγραψαν οι New York Times.
«Δε χρειάζεται να πάτε στην Πράγα, αν ψάχνετε για ανέφελη ευτυχία», λέει ο Angelo Ripellino.
«Είναι το ομορφότερο κόσμημα στην πέτρινη κορώνα του κόσμου», είπε ο Γκαίτε.
«Είναι ένας τόπος μαγικός», έγραψε ο φιλόσοφος Blaise Cendrars.
Ποιος είμαι εγώ για να τους αμφισβητήσω;
ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ
Μία πόλη που έτρεχε χρυσός από μία βρύση της και κρύφτηκε ένα ξίφος μέσα στις κολώνες της γέφυρας, μία πόλη όπου έζησε ο Dr Faust και ο Kafka και ήταν κέντρο των απόκρυφων επιστημών, σίγουρα είναι μαγική πόλη.
Οι πρώτες εικόνες που μου έρχονταν πάντα στο μυαλό ήταν τα στιγμιότυπα που είχα δει για την “Ανοιξη της Πράγας” (20 Αυγούστου του 1968). Τα πλάνα με τα σοβιετικά τεθωρακισμένα να παρελαύνουν στους δρόμους της τσεχοσλοβακικής - τότε - πρωτεύουσας είχαν καρφωθεί ασυναίσθητα στο μυαλό μου. Τώρα στο δρόμο που έγιναν οι διαδηλώσεις υπάρχουν καταστήματα που ανήκουν σε ευρωπαϊκές αλυσίδες. Φαίνεται ήρθε η σειρά του καπιταλισμού να ηγεμονεύσει στην Πράγα.
Νοέμβριο του 1989 πέφτει το τείχος του Βερολίνου και η «Βελούδινη Επανάσταση» αναπτέρωσε τις ελπίδες με την αλλαγή του καθεστώτος. Τρία χρόνια αργότερα με το «Βελούδινο Διαζύγιο» η Τσεχοσλοβακία διαλύεται και η Πράγα γίνεται πρωτεύουσα της Τσεχίας. Οι επόμενες τηλεοπτικές εικόνες έμελλε να είναι αυτές της καταστροφής από τις πλημμύρες.
Η Πράγα είναι ταυτισμένη και με τον προηγούμενο πρόεδρό της Bάτσλαφ Xάβελ. Έναν φιλόσοφο και επιτυχημένο θεατρικό συγγραφέα, αλλά και πολύ ωραίο απ' ό,τι λένε οι γυναίκες –ρωτείστε και τη Μιμή Ντενίση… Σήμερα όλοι παραδέχονται τον πρώην πρόεδρο ως τον άνθρωπο που συνέβαλλε αποφασιστικά στην αναμόρφωση της χώρας, στην εισδοχή της στην Ενωμένη Ευρώπη , στην μεγάλη εισροή επισκεπτών και ξένου κεφαλαίου. Μόλις ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες είναι οι άνθρωποι που έχουν την τύχη να ζουν μόνιμα στον τόπο που μοιάζει περισσότερο με σκηνικό ταινίας παρά με πραγματική πόλη. Σημειώστε πως όλη η Τσεχία έχει πληθυσμό ίδιο με την Ελλάδα. Αναπόφευκτα κάνω τη σύγκριση με την Αθήνα κι διερωτώμαι: Υπάρχει η λέξη αστυφιλία στα Τσεχικά λεξικά;
Η πρωτεύουσα της Τσεχίας βρίσκεται στο κέντρο της χώρας, στην καρδιά της Βοημίας, σχεδόν στη μέση της απόστασης μεταξύ Βερολίνου και Βιέννης. Η πόλη περιλαμβάνει δέκα μεγάλους Δήμους. Επίσημη γλώσσα είναι η τσεχική, ωστόσο πολλοί από τους κατοίκους μιλούν Γερμανικά, ενώ τα αγγλικά είναι διαδεδομένα σε όλα τα ξενοδοχεία, στους χώρους διασκέδασης και στις τουριστικές περιοχές.
Η πόλη του Κάφκα και του Κούντερα, του Φάουστ και της Βελούδινης Επανάστασης είναι περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή πόλη σημείο συνάντησης και χωνευτήρι πολιτισμών. Ιστορικά τη δημιούργησε ο Κάρολος IV, Βοημιανός βασιλιάς και Ρωμανός αυτοκράτορας. Το 1346 διέταξε να ξαναχτιστεί η Πράγα για να γίνει μια πρωτεύουσα αυτοκρατορικής αίγλης. Μετά το θάνατό του προέκυψαν διάφοροι εισβολείς, ώσπου το 1526 ήρθαν οι Αυστριακοί Αψβούργοι. Κι αυτοί έβαλαν το χεράκι τους χτίζοντας καταπληκτικά μπαρόκ κτίρια, ενώ συγχρόνως επέβαλαν τα γερμανικά ως γλώσσα της μπουρσουαζίας. Έτσι η πόλη έγινε ένα σπουδαίο κέντρο, προσελκύοντας όλη την αφρόκρεμα των τότε πολιτιστικών δρώμενων. Μάλιστα ο Μότσαρτ πίστευε ότι το κοινό της Πράγας τον καταλάβαινε καλύτερα ακόμα κι από κοινό της Βιέννης και του Μιλάνου. Η βραβευμένη ταινία «Αμαντέους» για τη ζωή του Μότσαρτ γυρίστηκε επί το πλείστον στην Πράγα και όπως είναι φυσικό υπάρχει μουσείο Μότσαρτ, στη Villa Bertramka. Δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτή την πόλη ολοκλήρωσε την όπερα Dom Giovanni το 1787 και η πρεμιέρα δόθηκε 29 Οκτωβρίου με τον ίδιο διευθυντή ορχήστρας στο Θέατρο των Τάξεων. Αν θέλετε να το δείτε βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα νεοκλασικής κομψότητας και κτίστηκε το 1783 από τον κόμη Νόστιζ.
Η Τσεχοσλοβακία ως χώρα δημιουργήθηκε σαν αποτέλεσμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι επαρχίες της Βοημίας, Σλοβακίας και Μοραβίας ενώθηκαν, αλλά όχι για πολύ. Ο Χίτλερ έδειξε την «αδυναμία» που της είχε εισβάλλοντας σ αυτήν το 1939. Ευτυχώς η πόλη έμεινε άθικτη από τους βομβαρδισμούς. Ουσιαστικά η ιστορία της αρχίζει από τον 9ο αιώνα, που εκχριστιανίζεται από τους Κύριλλο και Μεθόδιο. Με την αναγκαία αιματοχυσία εγκαθίσταται η δυναστεία των Πρεμυσλιδών. Πρόκειται γι αυτούς που έκτισαν το κάστρο της Πράγας (Χρατσάνι) και κυβέρνησαν τη Βοημία ακόμα κι όταν αυτή ενσωματώθηκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (950). Τον 14ο αιώνα ο Κάρολος μετέφερε σ΄ αυτήν την έδρα του γερμανικού κράτους και ίδρυσε τη Νέα Πόλη έξω από τα τείχη της Παλιάς. Με την άφιξη των Αψβούργων μετατρέπεται η αυλή του σε παράδεισο για καλλιτέχνες, διανοούμενους, αστρολόγους, αστρονόμους και αλχημιστές. Στα χίλια χρόνια της ανάπτυξης η Πράγα είχε πολλά επίθετα. Την ονόμασαν «πόλη των εκατό τρούλων». Την είπαν «χρυσή» από τις επίχρυσες στέγες των πυλών του Κάστρου και «Μαγική πόλη».
Οι πληροφορίες για την ίδρυση της πόλης μας φέρνουν πίσω περίπου στον 8ο αιώνα. Οι Τσέχοι που έχουν ένα μύθο για κάθε περίπτωση λένε ότι η Πράγα ιδρύθηκε για να ικανοποιηθεί το όραμα της πριγκίπισσας και μάντισσας Λίμπουσε, η οποία όταν διάλεξε για άντρα της το γεωργό Πρέμσυλ από το Στάτιτσε και τον έκανε πρίγκιπα προφήτεψε ότι «η πόλη θα γίνει μεγάλη και η δόξα της θα αγγίξει τα άστρα». Βλέποντας τη σημερινή Πράγα αν ζούσε η πριγκίπισσα θα χαμογελούσε ευχαριστημένη που το όραμά της έγινε πραγματικότητα.
.
Γοητεία μεσαιωνική. Με δόσεις από γοτθικό, μπαρόκ, αναγεννησιακό και αρ νουβό ρυθμό στην πρωτεύουσα. Ένα ρεσιτάλ αρχιτεκτονικής και καλαισθησίας τα κτίρια. Δε ξέρεις ποιό να πρωτοκοιτάξεις. 6όροφες πολυκατοικίες που απ έξω μοιάζουν με μουσείο. Η μία ωραιότερη από την άλλη.
ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Ο Μολδάβας (Βλτάβα), παραπόταμος του Έλβα, είναι ένα όνειρο. Διασχίζει το κέντρο σε σχήμα αγγλικού ερωτηματικού και χωρίζει το Μικρό Μέρος (Mala Strana) από την Παλιά Πόλη (Stare Mesto).Φορέστε τα ακουστικά και διασχίσετε μία από τις 17 λιθόκτιστες γέφυρες ακούγοντας το αριστούργημα Moldau, ύμνο του Smeltana προς το συγκεκριμένο ποταμό.
Η μεσαιωνική, λιθόστρωτη γέφυρα του Καρόλου (Κάρλουβ Μοστ) είναι πιθανότητα η περισσότερο φωτογραφημένη. Παρά τις ζημίες που έχει υποστεί κατά καιρούς από τις πλημμύρες άντεξε το βάρος των τροχοφόρων για 600 χρόνια. Ίσως χάρη στ΄ αυγά που αναμείχτηκαν στο κονίαμα όταν την έχτιζαν- όπως λέει ο θρύλος. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο απαγορεύτηκε η διέλευση τροχοφόρων και από τότε εξυπηρετεί μόνο πεζούς.
Στηρίζεται σε 16 στύλους και είναι εξαιρετικά ρομαντική. Εδώ θα δείτε ερωτευμένους να περπατούν αγκαλιά και υπαίθριους καλλιτέχνες οι οποίοι δεν μοιράζουν διαφημιστικά για…. κέντρα αδυνατίσματος, αλλά προσκλήσεις για μία όπερα ή για μία συναυλία κλασικής μουσικής. Ονομάζεται και «η λεωφόρος των αγαλμάτων» από τα 30 μπαρόκ αγάλματα ηγεμόνων και αγίων. Ένα από αυτά είναι ο ξύλινος σταυρός πού στέκεται εκεί, μοναδικό στολίδι της γέφυρας επί διακόσια χρόνια. Στις άκρες της υψώνονται δύο πύργοι που κτίσθηκαν για αμυντικούς σκοπούς.
Eίχε πάει πια δειλινό. Είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να το δεις σε ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο. Πλευρίσαμε το ποτάμι και προχωρήσαμε κι εμείς, σαν σε ακολουθία, τον κόσμο που με μια σχεδόν θρησκευτική κατάνυξη περνούσε πάνω από τη Γέφυρα του Kαρόλου. Δεν ξέρω πως θα ήταν να περνάς Iερά Eξέταση τον Mεσαίωνα, θαρρώ, όμως, πως το δέος που νιώσαμε με τα θεόρατα, μπαρόκ αγάλματα των Aγίων που στέκουν εκεί αιώνες τώρα, έχοντας γίνει κοινωνοί όλης της Iστορίας, νομίζω είναι ένα αίσθημα, μια εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. O ήλιος έπεφτε στο ποτάμι, το Kάστρο άρχισε να αχνοφωτίζεται, ένα κουαρτέτο έπαιζε σε μια γωνιά κομμάτια του Βιβάλντι -αλήθεια, λες και η κλασική μουσική είναι φτιαγμένη να ακούγεται εδώ, σε αυτή τη γέφυρα, σε αυτή την πόλη- και εμείς τα είχαμε χάσει...
Η συνοικία του Κάστρου (Χρατσάνσκε), στα δυτικά του ποταμού, υπάρχει από τον 11ο αιώνα. Η καλύτερη ώρα να την επισκεφθείτε είναι νωρίς το πρωϊ. Στα 1320 ο διοικητής Χύνεκ Μπέρκα ίδρυσε τη μικρή πόλη Χράτσανυ, η οποία ήταν περιφραγμένη και επικοινωνούσε από τρεις πύλες. Καταστράφηκε δύο φορές. Μία με την επανάσταση των Χουσιτών (1419) και μία δεύτερη από πυρκαγιά (1541) . Καταλαμβάνει 7,28 εκτάρια γης. Έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο Γκίνες ως το μεγαλύτερο αρχαίο κάστρο στον κόσμο. Το μήκος του φτάνει τα 570 μέτρα και το πλάτος 128 μέτρα.
Το πιο ωραίο μέρος είναι η πλατεία του, το Κάστρο και ο Αγ. Βίτος. Στο κάστρο μπαίνετε από την πύλη του Ματθαίου (Ματιάσοβα Μπράνα) κτισμένη το 1614. Μετά την ίδρυση της ανεξάρτητης Τσεχοσλοβακίας, το 1918, έγινε η έδρα του προέδρου της Τσεχοσλοβακίας. Στο Βασιλικό Παλάτι, σπάνιο κατασκεύασμα του πρώιμου μπαρόκ και σύμβολο της τσεχικής ιστορίας, κόσμος περιμένει καρτερικά να δει (στις δώδεκα το μεσημέρι, ακριβώς) την αλλαγή της φρουράς. Οι στολές των φρουρών άψογες. Έχουν δημιουργηθεί από τον σχεδιαστή της ταινίας «Αμαντέους». Ευκαιρία να χαζέψουμε τα εντυπωσιακά αγάλματα του Ιταλού αρχιτέκτονα Βιντοένζο Σκαμάζι. Ακριβώς δίπλα το παλάτι Τχουν (Τχούνσκι Παλάτς) σε ρυθμό μπαρόκ στεγάζει τη Βρετανική πρεσβεία.
Η βιβλιοθήκη του Στράχοβ (Strahosvska Knihovna) χτίστηκε το 1679 και είναι η μεγαλύτερη μοναστηριακή της Τσεχίας. Δείτε το μοναδικά ζωγραφισμένο ταβάνι και στα ανατολικά του μοναστηριού σ’ ένα μπαλκόνι απολαύστε τη θέα της πόλης.
Το υπουργείο εξωτερικών στεγάζεται στο Ανάκτορο Τσερμίν. Στο απέναντι μοναστήρι Loreto με τις 27 καμπάνες συγκεντρώνεται πολύ κόσμος γιατί διαθέτει σημαντική συλλογή από διαμάντια, μαργαριτάρια και χρυσό. Σύμφωνα με το θρύλο το αντίγραφο του Santa Casa μεταφέρθηκε στην ιταλική πόλη Λορέτο από αγγέλους, τον 13ο αιώνα.
Η πιο δημοφιλής ατραξιόν της πόλης είναι το Tancici Dum, το σπίτι του χορού. Πρόκειται για δείγμα της ιδιότυπης και ελκυστικής νέας αρχιτεκτονικής, με την υπογραφή του Φρανκ Ο Γκέρι . Είναι πιο γνωστό με το όνομα Φρεντ & Τζίντζερ, γιατί θυμίζει χορευτική φιγούρα του διάσημου ζευγαριού Φρεντ Αστέρ και Τζίντζερ Ρότζερς. Στο ρουφ γκάρντεν λειτουργεί το La Perle de Prague (12.00-14.00 και 19.00-22.30), εστιατόριο που προσφέρει δείπνο με την καλύτερη θέα στο Μολδάβα και το Κάστρο.
Ουσιαστικά, το κάστρο είναι μία πόλη από μόνο του. Κτίσθηκε από τον πρίγκιπα Μποριβόϊ. Από τον 9ο κιόλας αιώνα υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη πόλης εδώ. Η Πράγα δεν λέγεται άδικα «Πόλη των 100 Πύργων». Όπου και να γυρίσετε θα δείτε πύργους και παλάτια. Σήμερα η πόλη βρίσκεται στον κατάλογο της UNESCO, με τα μνημεία που αποτελούν Παγκόσμια Κληρονομιά.
Κόσμημα του κάστρου είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Βίτου (κατετράλα σβατέχο Βίτα). Επιβλητικός σε γοτθικό ύφος. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1344 ύστερα από διαταγή του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Καρόλου του Δ΄ από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ματθία του Αράς και μετά τον θάνατό του συνέχισε ο Σουηδός Πέτερ Παρλέρ. Το χτίσιμο ολοκληρώθηκε χίλια χρόνια μετά το θάνατο του Αγίου Βεγκέσλαου. Ο πρίγκιπας (τότε) δολοφονήθηκε από τον αδελφό του Βολέσλαιο, τη στιγμή που ετοιμαζόταν να μπει στην εκκλησία. Τάφηκε στο νότιο τμήμα της. Ανακηρύχτηκε Άγιος και προστάτης της Βοημίας, ενώ το κράνος και το σπαθί του διατηρήθηκαν ως άγια λείψανα. Ο μπροστινός θόλος του ναού αποτελείται από 24.000 κομμάτια βοημικού κρυστάλλου που τοποθετήθηκαν εκεί με μοναδική μαεστρία και προφανώς μεγάλη υπομονή. Το βιτρό στο παρεκκλήσι των Αρχιεπισκόπων (Αρτσιπισκουπσκά Κάπλε) είναι κατασκευασμένο από μοντέλο του Άλφονς Μούχα και είναι δείγμα της προχωρημένης Αρ Νουβό τέχνης. Τα βιτρό στο ιερό παριστάνουν την Αγία Τριάδα με την Παρθένο Μαρία και τον πρίγκιπα Σπιτίχνιεφ αριστερά - τον Αγ. Βατσλάβ και τον Κάρολο IV στα δεξιά της. Πάνω από τη χρυσή πύλη υπάρχει « Η Δευτέρα Παρουσία» που φιλοτέχνησαν Βενετσιάνοι τεχνίτες τον 14ο αιώνα. Στο ναό βρίσκονται τα οστά του Τσέχου Αγ. Ιωάννη Νεπομούτσκι και τα κοσμήματα του Στέμματος. Ο ναός είναι τόσο ψηλός που δεν θα μπορέσετε να τον φωτογραφήσετε με τους πυργκίσκους αν δεν έχετε εφοδιαστεί με ειδικό φακό.
Πανοραμική άποψη της πόλης μπορείτε να έχετε από το τελεφερίκ που λειτουργεί από το 1891. Το παρατηρητήριο, ύψους εξήντα μέτρων, είναι κτισμένο σαν αντίγραφο του Πύργου του Άϊφελ. Είναι από τα πιο ξακουστά σημεία της Πράγας.
Κάτι το οποίο δεν πρέπει να ξεχάσει ο επισκέπτης είναι η εκκλησία του Αγ. Λαυρεντίου. Η αρχική σε ρωμανικό ρυθμό ανακαινίστηκε σε μπαρόκ από τον Κίλιαν Ιγνάτιο Ντίζενχοφεν με χρηματοδότηση των μαγείρων της πόλης.
Η πλατεία της παλιάς πόλης (Σταρομέτσκε) είναι η ομορφότερη της Πράγας. Έντονα χρωματισμένες οι προσόψεις των μπαρόκ κτιρίων. Πανέμορφο το Δημαρχείο του 1338 με ανάγλυφα λουλούδια και καβούρια στην πύλη. Η επιγραφή «Πράγα, η κεφαλή του βασιλείου» υποδηλώνει τον πλούτο και την πολιτική φιλοδοξία της πόλης. Εδώ βρίσκεται και η ιστορική εκκλησία της Παναγίας του Τιν, η σπουδαιότερη της Παλιάς Πόλης. Δίπλα της το μέγαρο της Πέτρινης Καμπάνας με μία καμπάνα στη γωνία, σύμβολο του κτιρίου. Σε μιαν άκρη της πλατείας στέκεται το άγαλμα του Γιαν Χους, ήρωα της Τσεχίας, ο οποίος προτίμησε το θάνατο από το να αρνηθεί τα πιστεύω του.
.
Εδώ όπου αποκεφαλίστηκαν οι πολέμιοι των Αψβούργων και παίχτηκε η τελευταία πράξη της απελευθέρωσης της πόλης από τους ναζί στέκει το παλιό αστρονομικό ρολόϊ (Ορλόϊ). Τοποθετήθηκε το 1410 και είναι έργο κάποιου ονόματι Χάνους. Έχει τρία διαφορετικά χρώματα. Το μπλε που συμβολίζει τη μέρα, το μαύρο τη νύχτα, το καφέ το πρωϊ και το απόγευμα. Στο κέντρο του είναι η Γη. Μετρά τρία διαφορετικά είδη χρόνου: Στον εξωτερικό κύκλο 24 αραβικοί αριθμοί δείχνουν την παλιά τσεχική ώρα, όπου η μέρα αρχίζει από τη δύση του ήλιου. Στο γαλάζιο κύκλο 12 βαβυλωνιακοί αριθμοί μετρούν μόνο την ημέρα. Ο κύκλος με τους λατινικούς αριθμούς δείχνει τη σύγχρονη ώρα.
Ο κόσμος έχει ήδη κατακλύσει τις εισόδους και τα πέριξ από το πρωϊ για ένα μόνο τικ του ρολογιού και φυσικά μία φωτογραφία, μέχρι να βγουν τα ξύλινα αγαλματάκια των Αποστόλων και η μαριονέτα του θανάτου που υπενθυμίζει το πέρασμα του χρόνου. Ο σκελετός που εμφανίζεται κρατάει στο ένα χέρι σχοινί με καμπάνα και στο άλλο μία κλεψύδρα. Δίπλα του ο Τούρκος, σύμβολο λαγνείας, κουνάει το κεφάλι του. Αριστερά ο φιλάρεσκος, σύμβολο της ματαιοδοξίας, κοιτάζεται στον καθρέφτη. Ο Εβραίος τοκογλύφος, σύμβολο της απληστίας, κρατάει ένα πουγκί. Στο τέλος ακούγεται ένας κόκορας και μετά το ρολόϊ που χτυπάει την ώρα. Και οι τουρίστες ξεσπούν σε χειροκροτήματα κι αρχίζει το πανηγύρι. Είναι ένα ρολόϊ μοναδικό στον κόσμο, αφού τύφλωσαν το δημιουργό του για να μη μπορέσει να επαναλάβει το αριστούργημά του κάπου αλλού. Ακριβώς κάτω από το ρολόϊ υπάρχει το ξακουστό ζωγραφιστό ημερολόγιο με την αλληγορία των μηνών. Το φιλοτέχνησε ο Τσέχος ζωγράφος Ιωσήφ Μάνες και παρουσιάζει τις μέρες, τους μήνες και τα ζωδιακά σύμβολα του χρόνου.
Αυτή η περιοχή, που όπως διαπιστώσαμε έχει μείνει άθικτη, αποτελεί τα τελευταία χρόνια πόλο έλξης για πολλά διεθνή συνεργεία, που γυρίζουν εδώ σκηνές ή και ολόκληρες ταινίες χρησιμοποιώντας ως αξεπέραστο φυσικό ντεκόρ τα ατμοσφαιρικά στενά. Οι τουρίστες μαζεύονται στην πλατεία ως αργά το βράδυ μαζί με τους ντόπιους και όλοι μαζί απολαμβάνουν παρέα στα καφέ με λιακάδα και κρύο. Από αυτό το σημείο ξεκινούν οι αμαξάδες ντυμένοι με παραδοσιακές στολές. Αφεθείτε στα χέρια τους. Αγαπούν την πόλη τους όσο κανείς άλλος και τα στολισμένα με πολύχρωμες φούντες άλογά τους είναι εκπαιδευμένα για να σας οδηγήσουν σε ομορφιές κρυμμένες στα στενά δρομάκια του κέντρου.
Ο ναός του Αγ. Νικολάου δεσπόζει στη βόρεια πλευρά της πλατείας της Παλιάς Πόλης (Σταρομιεστκέ Νιάμεστι). Είναι το πιο χαρακτηριστικό μπαρόκ - για πολλούς το καλύτερο στην Ευρώπη. Έχει κτιστεί το 1732 με σχέδια του αρχιτέκτονα Κίλιαν Ιγνάτιο Ντιζενχόφερ. Τα πελώρια αγάλματα θρησκευτικών δασκάλων στο εσωτερικό του είναι του γλύπτη Φερδινάνδο Πλάτζερ. Το εκκλησιαστικό μουσικό όργανο έχει ακόμα τα ίχνη από τα δάχτυλα του Μότσαρτ που έπαιξε εδώ τη μουσική του. Νοιώθεις δέος κι αν είσαι τυχερός μπορείς να παρακολουθήσεις κάποιο κονσέρτο κλασικής μουσικής. Βιβάλντι, Μπετόβεν, Μπαχ με συνοδεία άριας στην τιμή των δώδεκα ευρώ.
Η εκκλησία της Παναγίας της Νικήτριας (Κόστελ Πάννη Μαρίε Βιτεζνε) είναι γνωστή παγκοσμίως από το κέρινο ομοίωμα του Χριστού, ισπανικό έργο του 16ου αιώνα. Βρίσκεται στη Μικρή Πόλη (Μάλα Στράνα) στην οδό Καρμελίτσκα. Είναι από τις πιο παραμυθένιες γωνιές της με ωραία κτίρια και μικρά παλάτια.
Το παλάτι Βάλτσεϊν (Βαλτσεϊνσκί Παλάτς) σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Τζιοβάννι Πιερόνι. Ο επιβλητικός του κήπος στολίζεται από πολλά αγάλματα και μπορείτε να έχετε μπροστά σας την υπέροχη θέα του Κάστρου. Εξαιρετικό δείγμα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής αποτελεί το Θερινό Ανάκτορο. Τις αυλές του στολίζουν πολύχρωμες τουλίπες. Είναι οι πρώτες που έφθασαν στην κεντρική Ευρώπη από τη Χίο, μέσω ενός Τούρκου διπλωμάτη, την εποχή του Φερδινάνδου.
Δε νοείται ξενάγηση χωρίς επίσκεψη στο Χρυσό Σοκάκι (Ζλάτα Ούλτσικα). Υπάρχει μια σειρά από μικροσκοπικά σπιτάκια που χτίστηκαν τον 16ο αιώνα και μέχρι τον 18ο ο Ροδόλφος ο 2ος είχε εγκαταστήσει εκεί μάγους και αλχημιστές αναθέτοντάς τους να βρουν το ελιξίριο της νεότητας και να του φανερώσουν τα μυστικά παραγωγής χρυσού. Ο Φραντς Κάφκα, ο οποίος γεννήθηκε στην Πράγα το 1883, έμεινε στο νούμερο 22 (από το 1916-1917).
Στην πλατεία Ρεπούμπλικι βρίσκεται ο Πυργίσκος της Πυρίτιδας, ο οποίος απέκτησε το όνομά του τον 17ο αιώνα, όταν χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη μπαρουτιού. Εκατόν τριάντα σκαλοπάτια ανεβαίνεις για να φτάσεις στην κορυφή, αλλά αξίζει ο κόπος. Στον πρώτο όροφο βρίσκεται το ταμείο (στο 56ο σκαλοπάτι), πληρώνεις εισιτήριο περίπου ένα ευρώ και συνεχίζεις μέχρι την κορυφή. Ακριβώς δίπλα είναι το υπέροχο αρ νουβό Δημοτικό Μέγαρο (Obecni Dum), όπου μπορείτε να κάνετε ένα μικρό διάλειμμα από τις περιηγήσεις σας - υπάρχουν γλυκά, καφές, και μία τζαζ μπάντα αν είστε σε ρομαντική διάθεση . Ανυπέρβλητα αρ νουβό κτίρια είναι και ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός, το Hotel Central στη Hybernska και το Grand Hotel Evropa στην πλατεία Βεγκέσλαου.
12.000 ταφόπλακες υπάρχουν στο Εβραϊκό Νεκροταφείο.
Το παλιό Εβραϊκό Νεκροταφείο (Σταρί Ζαντοβσκί Χρζμπίτοβ) με τις 12.000 ταφόπλακες είναι η πιο υποβλητική γωνιά της περιοχής. Ο παλαιότερος τάφος είναι από το 1439. Όταν το νεκροταφείο σταμάτησε να χρησιμοποιείται ήταν τόσο γεμάτο ώστε οι νεκροί θάβονταν ο ένας πάνω στον άλλο σε βάθος 12 σειρών. Φεύγουμε με την πικρή γεύση της ματαιότητας. Μεταξύ της Εβραϊκής συνοικίας (Josefov) και της Παλιάς Πόλης (Stare Mesto) στην οδό Σιρόκα 12, Πράγα 1, βρίσκεται το καφενείο που σύχναζε ο Κάφκα (café FRANZ KAFKA), συγγραφέας της «Δίκης» και του Πύργου», δύο βιβλία που επηρέασαν σημαντικά τη λογοτεχνία του 20ου αιώνα.
H καινούργια πόλη (Νοβέ Μιέστο), δεν θα σας απασχολήσει πολύ. Bεβαίως, αξίζει τον κόπο ενός περάσματος από την μακρόστενη πλατεία της, με τα εκπληκτικής ομορφιάς ροκοκό κτίριά της παρατεταγμένα στις δυο πλευρές του δρόμου. Το Εθνικό Θέατρο (Νάροτνι Ντίβατλο) με το ρητό «Το έθνος στον εαυτό του» (Νάροτ Σόμπιε) κτίστηκε το 1868 από τον τσέχο αρχιτέκτονα Ιωσήφ Ζίτεκ. Ο εξωτερικός και ο εσωτερικός του διάκοσμος θεωρείται καύχημα της τοπικής τέχνης. Μπροστά του στην πλατεία Βεντσεσλάβ (Βατσλάβσκε Νάμιεστι) δεσπόζει το μπρούτζινο άγαλμα του έφιππου Αγ. Βάτσλαβ, προστάτη της Τσεχίας.
Το Εθνικό Μουσείο (Νάροτνι Μουζέουμ) δεσπόζει στην πλατεία Βεντσεσλάβ σε νεοαναγεννησιακό ρυθμό. Φιλοξενούνται εκθέσεις αφιερωμένες στην ανθρωπολογία, τη μεταλλειολογία, τη φυσική ιστορία και τη νομισματολογία. Μπροστά του το άγαλμα του έφιππου Αγ. Βάτσλαβ, προστάτη της χώρας. Απέναντί του στο Σλοβανικό νησί (Σλοβάνσκι Οστρόβ) ένα εντυπωσιακό κτίριο του 1886 χρησιμοποιείται για το σκοπό που κτίστηκε: χοροσπερίδες, κονσέρτα και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Επιβλητικός ο σταθμός των τραίνων (Χλαβνί Νάτραζι). Εξωτερικά τον κοσμούν ανάγλυφα και γλυπτά, εσωτερικά ο θόλος είναι πλούσια στολισμένος.
ΨΩΝΙΑ- ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ
Η λογοτεχνία, η μουσική και τα εικαστικά θεωρούνταν πάντα για τους Τσέχους μέσα για τη διάσωση της εθνικής τους ταυτότητας, Η jazz και η κλασική μουσική έχουν την τιμητική τους. Και δεν είναι απαραίτητο να τ΄ ακούσεις στην Όπερα η στο Εθνικό Θέατρο. Και στην εκκλησία μπορείς ν’ απολαύσεις κάποιο ορατόριο. Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Τσεχίας, η Ορχήστρα Μουσικής Δωματίου και η Συμφωνική της Πράγας είναι σχήματα παγκοσμίου φήμης. Οι φίλοι της μουσικής να προτιμήσουν ταξίδι τον Οκτώβριο, όταν γίνεται το Διεθνές Φεστιβάλ jazz η μεταξύ Μάη και Ιούνη όταν βρίσκεται σε εξέλιξη ο Μουσικός Μάης της Πράγας. Γενικά όλο το χρόνο υπάρχει πλούσιο πρόγραμμα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων.
Μη φύγετε από την Πράγα χωρίς να δείτε μία παράσταση Μαύρου Θεάτρου. Μια διαφορετική τεχνοτροπία σε μαύρο σκηνικό με ανεπανάληπτα φωσφοριζέ χρώματα. Το μάτι ξεγελάει το μυαλό. Στην αίθουσα απαγορεύονται φωτογραφικές και κάμερες. Ευκαιρία να ξεκουραστούν από τη υπερθέρμανση γιατί όλη μέρα όλη η πόλη είναι μία απέραντη μουσικο-θεατρική σκηνή. Τιμή εισιτηρίου 15 ευρώ.
Όταν μιλάμε για δίμετρες ξανθές έχουμε κατά νου την Εύα Χερτζίκοβα. Σ αυτό το ταξίδι δυσκολεύτηκα να τις δω. Μία- μια οι πανέμορφες Τσέχες άρχισαν να εγκαταλείπουν τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια, όπου ως υπάλληλοι έβγαζαν τρεις κι εξήντα. Τώρα κερδίζουν με «διαφορά στήθους» σημαντικές θέσεις στην κούρσα της διεθνούς πασαρέλας και σε πιο προσοδοφόρες δουλειές.
Τα ψώνια είναι μια απολαυστική εμπειρία. Τα κρύσταλλα Βοημίας έρχονται πρώτα σε πωλήσεις. Επίσης, παλιά κοσμήματα, μαριονέτες και αντίκες είναι τα είδη που μπορείτε να ψωνίσετε σε συμφέρουσες τιμές. Εδώ ήρθε και ο Μάϊκλ Τζάκσον και ξεσήκωσε ολόκληρο παλαιοπωλείο- ίσως και τον ανήλικο γιο του παλαιοπώλη. Εκτός από το ουράνιο και το λιγνίτη η χώρα διαθέτει σε αφθονία Τσεσκίγκρανα, μια σκούρα κόκκινη πέτρα από την οποία φτιάχνονται σπουδαία κοσμήματα. Η πέτρα αυτή φέρνει υγεία και τύχη. Από Τσεσκίγκρανα είναι και ο Σταυρός του Πάπα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας- γι αυτό λένε οι Τσέχοι είναι πλήρης ημερών.
Όσοι θέλουν να πλουτίσουν τη δισκοθήκη τους βρίσκονται στο σωστό μέρος. Δύο από τα καλά καταστήματα είναι το Music Shop Milasek (πλατεία Vneleslas 51) και CD Shop (πλατεία Παλιάς Πόλης). Θα βρείτε όλα τα κομμάτια του Dvorak, Vivaldi, Μότσαρτ και Schubert. Όταν ψωνίσετε πάνω από 70 ευρώ από το ίδιο κατάστημα στο αεροδρόμιο σας επιστρέφεται σε μετρητά το 17% των χρημάτων που ξοδέψατε. Τα καταστήματα είναι ανοιχτά κάθε μέρα από το πρωϊ. Κλείνουν στις 9 και τις Κυριακές στις 6. Cotva, είναι το μαγαλύτερο πολυκατάστημα της Πράγας και Pavillon, το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο.
Βασικό στοιχείο της κουζίνας της Τσεχίας είναι το κρέας και απαραίτητο συμπλήρωμα τα λαχανικά και οι πατάτες. Στα εστιατόρια σερβίρουν χήνα στον ατμό, μπέϊκον με μέλι και λεβάντα, σούπα με μανιτάρια και πατάτες, ελάφια, φασιανό και συκώτι χήνας. Αν οι τιμές σας φαίνονται υψηλές προτιμείστε περιφερειακά εστιατόρια όπου θα φάτε και θα εξυπηρετηθείτε καλύτερα, αφού εδώ τρώνε οι ντόπιοι και ίσως πληρώσετε τα μισά απ΄ ότι στο κέντρο. Προτεινόμενα ρεστοράν: Belle Vue, στη Γέφυρα του Καρόλου με καλή θέα και κουζίνα. Novomestky Pivovar μπυραρία με καλές τιμές. U Fleku παλιά μπυραρία του 15ου αιώνα. Skorepka παραδοσιακό τσεχικό εστιατόριο. Pelikan, τοπική κουζίνα και φολκλόρ. Zofin στο νησάκι απέναντι από τη Γέφυρα του Καρόλου. Diogenes, μεσογειακή κουζίνα με μεγάλη ποικιλία επιλεγμένων ελληνικών κρασιών (http://www.diogenes.cz/) .
Στο Café Louvre, στέκι των συγγραφέων, τα γκαρσόνια γλιστρούν διακριτικά ανάμεσα στα τραπεζάκια, προσφέροντας σάντουϊτς με τόνο και Kir Royal. Αίθουσα αρ ντεκό και καθρέφτες, αλλά και ναός της τζαζ όπου έπαιξε σαξόφωνο μέχρι και ο πρόεδρος Κλίντον το 1994. Ζητείστε να δοκιμάσετε το παραδοσιακό γλυκό rakvicka, μία μπαγκέτα μαρέγκας γεμισμένη με κρέμα.
Την καλύτερη Pilsner, δώδεκα βαθμών, την πιο διάσημη, μαύρη βοημική μπίρα, θα την πιείτε στο U Zlateho Tygra, παλιό στέκι του Χάβελ και στο U Fleku, που παρασκευάζει μπίρα από το 15ο αιώνα. Αυτή είχε στο μυαλό του ο Χάμπαλ όταν έγραφε: «Αν οι θεοί ήθελαν το καλό μου, θα πέθαινα μπροστά σ’ ένα ποτήρι μπύρα». Είναι αδιανόητο να φύγεις από την Τσεχία χωρίς να δοκιμάσεις μία από τις πιο γνωστές ξανθιές η μελαχρινές της- μπίρα εννοώ… Το U kocoura είναι μπιραρία που συχνάζουν ντόπιοι. Αυτό σημαίνει: μπείτε άφοβα.
ΜΙΚΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
Για τους Έλληνες υπηκόους απλά σφραγίζεται το διαβατήριο κατά την είσοδο και έξοδο από τη χώρα. Για τα Αυστραλέζικα διαβατήρια χρειάζεται βίζα. Το αεροδρόμιο της Πράγας βρίσκεται 10 χλμ από το κέντρο. Μπορείτε να φθάσετε με το λεωφορείο 119. Οι τιμές στα εισιτήρια είναι ίδιες σε μετρό, τραμ και λεωφορεία. Το τραμ και το μετρό θα αποδειχθούν πολύ εύκολα στις μετακινήσεις σας. Αφήστε που και με τα πόδια μπορείτε να δείτε πολλά στην πόλη γιατί περπατιέται «πι και φι». Στην αναχώρηση από την Πράγα μπορείτε ν΄ αγοράσετε από τα αφορολόγητα ό,τι ξεχάσατε, να χαζέψετε, να εισπράξετε τις επιστροφές χρημάτων από τα DUTY FREE, μέχρι και να δοκιμάστε την τύχη σας στο καζίνο.
Αντίθετα με το μέσο Έλληνα συνάδελφό του ο ταξιτζής στην Πράγα δεν καπνίζει, δεν ακούει στη διαπασών Αντώνη Ρέμο, δεν βρίζει. Όμως δεν υπάρχει τουριστικός οδηγός που να μη αναφέρεται στις μπαπεσιές τους. Συμφωνείστε την τιμή από πριν. Προσπαθείστε να καλέσετε ράδιο ταξί στο14014 η στην εταιρία ΑΑΑ στο 233 113311- για να μη σας γδάρουν.Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξετε είναι οι άνθρωποι που θα σας πλησιάσουν στο δρόμο για να σας κάνουν ανταλλαγή συναλλάγματος σε ελκυστική ισοτιμία. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη σας γελάσουν -είναι κλέφτες. Οι ανταλλαγές στις τράπεζες είναι οι πιο συμφέρουσες (χρεώνουν προμήθεια 2%), γίνονται όμως και στα ιδιωτικά ανταλλακτήρια που λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο (προμήθεια από 4% -10%) και στα ξενοδοχεία (προμήθεια 5-8%) . Και προσοχή στις τσάντες, οι πορτοφολάδες αφθονούν. Κάθε μέρα ένας από το γκρουπ γυρνούσε στο ξενοδοχείο χωρίς πορτοφόλι!
Ιδανική περίοδος για ταξίδι είναι από το Μάϊο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι από τον πολύ κόσμο δεν μπορείς να περπατήσεις. Η θερμοκρασία το καλοκαίρι κυμαίνεται μεταξύ 21°C και 24°C. Το χειμώνα η θερμοκρασία μπορεί να φθάσει και τους 20 β. κάτω από το μηδέν. Όμως η πόλη είναι πανέμορφη και κάτω από το μανδύα του χιονιού.
Λίγες πόλεις έχουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και την γοητεία της. Γι αυτό δεν είναι εύκολο να τη ξεχάσεις όταν φύγεις. Η Πράγα διαφυλάσσει τη ταυτότητά της και τον συναισθηματισμό της. Αρχιτεκτονικά ρεύματα, 350 θέατρα, τρεις όπερες, 25 μουσεία, 100 πινακοθήκες- αίθουσες εκθέσεων και αμέτρητα κλαμπ με τζαζ μουσική . Πρόκειται για μία πάρα πολύ ήσυχη πόλη. Δεν ακούς ούτε κόρνες, ούτε περιπολικά, ούτε κόσμο να φωνάζει. Μήπως υπάρχουν αυστηροί νόμοι εναντίον της ηχορύπανσης; Αλλιώς δεν εξηγείται…
Δέχεται 3.000.000 τουρίστες το χρόνο. Αυτή την εποχή είναι νούμερο ένα προορισμός στην Ευρώπη. Μπορεί το όνομά της να βρίσκεται στο γράμμα «Π», θα μπορούσε όμως να καταχωρηθεί στους τουριστικούς οδηγούς στο «Α». Γιατί όλα όσα προσφέρει είναι κάτι παραπάνω από «Α».
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Με την άφιξη το διαβατήριο σας να το αφήνεται στο ξενοδοχείο για να μη σας το σουφρώσουν οι περιώνυμοι πορτοφολάδες. Κατά τα άλλα η πόλη είναι ακίνδυνη. Νόμισμα της Τσεχίας είναι η κορώνα. Η ισοτιμία της είναι 1,00 ευρώ= 31 τσέχικες κορώνες, περίπου. Υπάρχουν χαρτονομίσματα των 50, 100, 200, 500 και 1000. Με 12 κορώνες κάνετε μία βόλτα στην πόλη με το μετρό για μία ώρα.
Γιορτές: Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, Πρωτομαγιά.
8 Μαϊου ημέρα απελευθέρωσης.
5 Ιουλίου ημέρα των Αγ. Κύριλου και Μεθόδιου.
28 Οκτωβρίου Ημέρα Ανεξαρτησίας.
17 Νοεμβρίου Ημέρα των Φοιτητών.
Όσοι παίζουν τένις θα βρουν τα καλύτερα γήπεδα. Μη ξεχνάμε τους Τσέχους πρωταθλητές Ίβαν Λέντλ και Μαρτίνα Ναβρατίλοβα. Υπάρχουν πολλά γήπεδα γκολφ και σχολές ιππασίας. Το χειμώνα θα βρείτε ανοικτές αίθουσες παγοδρομίας. Τα περισσότερα ξενοδοχεία διαθέτουν μπόουλινγκ και μπιλιάρδο. Ο διεθνής μαραθώνιος της Πράγας γίνεται συνήθως τέλη Μαϊου.
Να δοκιμάσετε το τοπικό λικέρ Πεχερόφκ. Κι οπωσδήποτε τα λουκάνικα στους δρόμους- είναι καταπληκτικά.
Επίσης το κρασί Moravian είναι παγκοσμίως γνωστό.
Κάνετε μία κρουαζιέρα στον ποταμό Μολδάβα με πλοιάριο. Διαρκεί 2 ώρες με δείπνο σε μπουφέ, με δύο ποτά, μουσική και σφηνάκι Πεχερόφκ. Εισιτήριο 15 ευρώ. Το καλοκαίρι μπορείτε να κάνετε και βόλτα στον ποταμό με πλωτό ενοικιαζόμενο ποδήλατο.
Μια ολοήμερη εκδρομή στο χωριό Cesky Krumlov πλάϊ στον ποταμό Vitava θα σας μείνει αξέχαστη. Με πάνω από 300 ιστορικά κτίρια προστατεύεται από την UNESCO. Απέχει 170 χιλιόμετρα από την Πράγα. Εισιτήριο με ένα γεύμα 50 ευρώ.
Για πιο κοντινή εκδρομή, 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Πράγας, προτείνετε το ωραιότερο μεσαιωνικό κάστρο της Βοημίας Karlsteji. Η περιοχή είναι καταπράσινη και μέσα στο κάστρο υπάρχει βασιλικό παλάτι.
Μία φολκλορική βραδιά σε εστιατόριο με τσεχικά βιολιά (περιλαμβάνει δείπνο με απεριόριστο ποτό) στοιχίζει 30 ευρώ.
Όταν διψάτε να θυμάστε ότι το νερό είναι ακριβότερο από τη μπίρα. Ένα μίνι μπουκαλάκι πληρώνεται στο ξενοδοχείο μέχρι 5,5. Διευκρινίζεται ότι το νερό της βρύσης είναι πόσιμο, αλλά παντού προσφέρεται εμφιαλωμένο. Στο Café de Paris ένα καφεδάκι πληρώνεται 17 ευρώ και στο ξενοδοχείο Four Seasons το τιραμισού 24 ευρώ
Κι αν σας φαίνεται φθηνό μπορείτε να κλείσετε από τώρα τραπέζι για το δείπνο της Πρωτοχρονιάς, στοιχίζει μόνο 580 ευρώ. Αν πάλι σας φαίνεται ακριβό ακολουθείστε το έθιμο που ακολουθούν οι περισσότεροι Τσέχοι. Φάτε φακή.
Κι αφού μιλήσαμε για έθιμα να πούμε γιατί οι Τσέχοι είναι βάρβαροι έστω και μια μέρα το χρόνο. Το Πάσχα παίρνουν μία βίτσα και περιποιούνται κατάλληλα στα οπίσθια τη γυναίκα τους, αλλά και τη γειτόνισσα. Όποια είναι πιο μαυρισμένη στο ξύλο θεωρείται και πιο ελκυστική από τον ανδρικό πληθυσμό. Με τη σειρά της η γυναίκα για να ευχαριστήσει τον άνδρα που την ξυλοφόρτωσε του προσφέρει ένα βαμμένο αβγό.
Το βράδυ των Χριστουγέννων το εορταστικό τραπέζι έχει γαλοπούλα η κιπρίνο – ένα ψάρι του γλυκού νερού.
Μαγικός αριθμός των Τσέχων είναι το «8». Πολλές σημαδιακές για τη χώρα ημερομηνίες λήγουν σε 8. Το 1848 ιδρύθηκε το πρώτο πανεπιστήμιο, το 1968 η «Άνοιξη της Πράγας», το 2008 θα γίνει η είσοδος του ευρώ…
Η ανεργία βρίσκεται πάνω από το 10%, ενώ πριν τις πλημμύρες ήταν κάτω από το 8%. Ο μέσος μηνιαίος μισθός του Τσέχου είναι 600 ευρώ. Το πιο φθηνό ενοίκιο σπιτιού είναι 290 ευρώ. Προσθέστε κοινόχρηστα, κεντρική θέρμανση και άλλα χρειώδη για να υπολογίσετε με πόσα ζει ένας Τσέχος.
Η οικονομία βασίζεται στη βαριά βιομηχανία. Εκτός από τα αυτοκίνητα SCODA που δημιούργησαν παράδοση από το 1907, κατασκευάζονται τόρνοι όπλων, ανταλλακτικά αεροπλάνων και τρένων, τρακτέρ και άλλα γεωργικά μηχανήματα. Στην ύπαιθρο οι Τσέχοι ασχολούνται πολύ με τη γεωργία και καλλιεργούν σιτάρι, καλαμπόκι, ζαχαροκάλαμο, φρούτα και λαχανικά.
Φροντιστήρια δεν υπάρχουν, πλην των ξένων γλωσσών. Τα παιδιά από το Δημοτικό διδάσκονται Γερμανικά και Αγγλικά. Περίθαλψη υπάρχει κρατική και μόνο τώρα τελευταία άρχισαν ν΄ ανοίγουν ιδιωτικές κλινικές. Οι Τσέχοι έχουν μια δυσάρεστη πρωτειά. Λόγω πολλής κρεατοφαγίας προηγούνται στον καρκίνο του παχέος εντέρου, γι αυτό πάνω από τα 50 είναι υποχρεωτικές οι ιατρικές εξετάσεις.
Περίεργος λαός οι Τσέχοι. Χαμηλών τόνων και έχουν τους δικούς τους ρυθμούς. Εύκολα ξεχωρίζουν από τους 70.000 ξένους που μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος εγκαταστάθηκαν και ζουν μόνιμα στην Πράγα. Οι ντόπιοι είναι αυτοπειθαρχημένοι, υπερήφανοι και θετικοί. Πως αλλιώς διασώθηκε η πόλη τους από τις πλημμύρες. Και μόνο που βλέπεις τα ίχνη πάνω στις προσόψεις των παρόχθιων κτιρίων τους αξίζουν συγχαρητήρια για την αποκατάσταση σε χρόνο ρεκόρ.
![[smilie=bye.gif]](http://motocikleta.gr/distribution/images/smilies/bye.gif "bye.gif")
Δες τι χάνεις 
News
Site map
SitemapIndex
RSS Feed