τιμόνι fat bar (αλά Griso αλλά λίγο πιο στενό)
πιο σπόρ μαρσπιέ (στερούνται επένδυσης για την απόσβεση των κραδασμών)
μαύρο χρώμα πιρουνιού
μεγαλύτερης διαμέτρου λαιμοί εξατμίσεων
CARBON τελικό εξάτμισης
καπάκι πίσω σέλας (μετατροπή σε monoposto)
λευκά όργανα..
καθρέπτες σε μαύρο χρώμα, sport σχεδίασης.
Ανέβηκα πάνω της και πιάνοντας το τιμόνι πήρα μια μικρή ιδέα του πως θα εξελίσσονταν η βόλτα μας στο δρόμο, γιατί η θέση οδήγησης είναι πιο επιθετική, τοποθετώντας το σώμα γερμένο μπροστά και τους ώμους να μαζεύονται προς τα πάνω, έτοιμος για καυγά ένα πράμα.....Η θέα των οργάνων, με το λευκό χρώμα μου άρεσε πολύ και ο συνδυασμός τους με το κόκκινο φώς το βράδυ είναι όνειρο.
Ρύθμισα τους καθρέπτες και ξεκίνησα. Το κεφάλι μου, λόγω της θέσης οδήγησης βρέθηκε ξαφνικά μπροστά στα όργανα και η πρώτη αντίδραση ήταν ένα πλατύ χαμόγελο...Χούφτωμα το γκάζι και απελευθερώνεται ένας ΜΠΑΣΟΣ, ΜΕΣΤΟΣ, ΓΥΜΝΟΣ ήχος, τέτοιος που το μόνο που σε κάνει να θέλεις είναι να έχεις το γκάζι "πίσω-μπρός" για να ακούς την ΜΕΛΩΔΙΑ...
Στη διάρκεια της βόλτας μου δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσω και την δουλειά που κάνει το μικρό φέρινγκ μπροστά. Πραγματικά εντυπωσιάστικα με την αποτελεσματικότητά του. Στέλνει τον αέρα πάνω από το κράνος και μέχρι τα 150 χλμ/ώρα δεν ένιωσα ίχνος στροβιλισμών. Πάνω από αυτή τη ταχύτητα δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να πάω. Πολύ θετικό είναι πως λόγω της σκυφτής στάσης οδήγησης ο αέρας δεν χτυπά το στέρνο.
Οδηγώντας εντός πόλης αλλά και σε στριφτερό επαρχιακό δίκτυο μου φανερώθηκε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. ΤΑ ΦΡΕΝΑ. Προσωπικά μου έδιναν την καλύτερη αίσθηση συγκριτικά με τις λίγες μοτοσικλέτες που έχω δοκιμάσει. Άμεση ανταπόκριση, δυνατά αλλά όχι απότομα. Μου ενέπνευσαν εμπιστοσύνη.
Συγκριτικά με την Breva 1100 και επειδή το τιμόνι είναι χαμηλά, η αίσθηση του μπροστινού πιρουνιού είναι σαφώς καλύτερη, φέρνοντάς σε, σε αμεσότερη σχέση με το δρόμο.
Η απόδοση του κινητήρα είναι -όπως περίμενα- γραμμική, χωρίς "περιττά" σκορτσαρίσματα. Η ροπή είναι παντού, σε όλο το φάσμα των στροφών. Σκέφτηκα αμέσως πως οι κινητήρες της Guzzi θα έπρεπε να ξεκινούν από αυτό το επίπεδο και όχι από αυτό της Breva 1100.
Η μαμά Guzzi δίνει την επιλογή για 2 κιτ. Το ένα αφορά αλλαγεί τελικού (αντικαθίσταται από 2 τελικά τα οποία καταλήγουν ψηλά, κάτω και στο πλαί από τη σέλα του συνεπιβάτη) και χαρτογράφησης και το άλλο αλλαγή τελικού, χαρτογράφησης και κεφαλών. Με το κιτ η ιπποδύναμη φτάνει τα 110 άλογα.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση, οδηγώντας την 1200 sport σε στριφτερό κομμάτι ,είναι πως ένιωθα να πρέπει να ασκώ μεγαλύτερη δύναμη, να κάνω μεγαλύτερη προσπάθεια, ώστε να στρίψω το τιμόνι και να μπώ γρήγορα και άνετα στη στροφή. Περίεργο, γιατί με αυτό το τιμόνι περίμενα η εμπειρία που θα μου έδινε να είναι αντίθετη. Κουβεντιάζοντας με τον Ηλία, προέκυψε το πιθανό σενάριο τα ελαστικά να ήθελαν λίγο περισσότερο αέρα από αυτό που είχαν, με αποτέλεσμα να μου δίνει η μοτοσικλέτα αυτή την αίσθηση.
Τα ελαστικά που φοράει από το εργοστάσιο είναι τα Metzeler Sportec M3.
Όσο για τη γενικότερη εμφάνιση δεν χρειάζεται να πω πολλά για να μη με λέτε "κολλημένο"...
Παρακάτω μερικές φωτογραφίες και ένα πολύ μικρό βίντεο.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Csk72ZhuB5o[/youtube]
Ευχαριστούμε την Piaggio-Moto Scooter Παουλεάνου για την ευκαιρία να οδηγήσουμε την 1200 Sport.
Υ.Γ:Αν θα άλλαζα την δικιά μου με την 1200 sport? Είπαμε έχω κεντράρει στη Le Mans...(προσπαθώ να το απωθώ από το μυαλό μου γιατί αλλιώς θα δείξω πλήρη ασυνέπεια)