Μπορεί να μην συμμετέχω ενεργά στο φόρουμ επειδή δεν έχω σύνδεση στο ίντερνετ εδώ και αρκετό καιρό αλλά το motocicleta.gr είναι το μοναδικό φόρουμ που έχω κρατήσει και προτιμώ τελικά να βάζω τα ταξίδια και τις βόλτες μου.Μόλις μπορέσω θα βάλω ένα οδοιπορικό που έκανα στη Δανία με το CBF μου τον Απρίλιο και μιά επίσκεψη στα μουσεία της Ducati στο Borgo Panigale και της Moto Guzzi στο Mandello del Lario πριν λίγες μέρες.Καλή βόλτα λοιπόν σε όσους βγούν σήμερα Κυριακή και θα τα λέμε όποτε έχω τη δυνατότητα.

Πηγμένος από τη δουλειά όλη την εβδομάδα δεν με κρατούσε τίποτα σπίτι.Από καιρό ήθελα να ανέβω στο ιστορικό Λιμποβίσι και να προσκυνήσω το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Γέρος του Μωριά.Η ιδέα λοιπόν έπεσε και παρέα με τον φίλο Γιώργο και το CBF 1000 του ανεβήκαμε στις απίθανες διαδρομές του Μαινάλου.

Το χωριό ουσιαστικά είναι ένα βράχος με δυό τρείς πέτρινες κατασκευές που έφτιαξε η οικογένεια Αγγελόπουλου για να τιμήσει τον τόπο γέννησης του Στρατηγού.Υπάρχει και ένα πολύ ωραίο καφέ με όλες τις ανέσεις και με απίθανα γλυκά.

Δίπλα από το καφέ στη μικρή πέτρινη πλατεία ξεκινάει ένα μονοπάτι που βγάζει στην κορυφή του διάσελου.Από τις ιστορικές μαρτυρίες προκύπτει ότι το ανέβαινε ο Στρατηγός όταν ήταν Κλέφτης και έστηνε καραούλι στους Τούρκους που περνούσαν για Τρίπολη.

Η είσοδος του σπιτιού που γεννήθηκε ο Γέρος του Μωριά.

Το σπίτι εξωτερικά πλήρως αναπαλαιωμένο.

Η απλή καθημερινή φορεσιά του Στρατηγού όπως διασώζεται σήμερα.

Τα λάβαρα του Αγώνα.

Η ώρα πέρασε γρήγορα εκεί στη ησυχία του βουνού μακριά από τους Ούνους της μεγαλούπολης έτσι σιγά σιγά και εξαιρετικά αργά αρχίσαμε να κατεβαίνουμε προς το χωριό Χρυσοβίτσι για να βρούμε μιά ταβέρνα να τσιμπήσουμε κάτι.

Απίθανες οι διαδρομές επάνω στο Μαίναλο.

Ο,τι απέμεινε από αυτά που καταβροχθίσαμε .Ταβέρνα "Το στέκι του Μωριά" στο Χρυσοβίτσι,τη συστήνω ανεπιφύλακτα.

Και λίγες πληροφορίες.Εμείς ξεκινήσαμε στις 8 το πρωί και γυρίσαμε κατά τις 10 το βράδυ έτσι είχαμε όλη την ημέρα μπροστά μας και απόλυτη ησυχία στους δρόμους.Σταματούσαμε συνεχώς σε όλη τη διαδρομή για τσιγάρα κλπ κλπ.Η εύκολη διαδρομή είναι Αθήνα-Τρίπολη-Βυτίνα-Λιμποβίσι.Εγώ όμως προτείνω αυτή που κάναμε εμείς η οποία είναι απείρως καλύτερη και πιό "σκηνική" και η οποία είναι Αθήνα-Νεμέα-Λεβίδι-Βυτίνα-Λιμποβίσι.Προτιμήστε το καφέ δίπλα στο σπίτι του Στρατηγού και όχι στη Βυτίνα όπου είναι γεμάτη Ούνους με τζίπ .Για τους χωμάτινους με πραγματικά ον οφ ξεκινάει δασικός χωματόδρομος έξω από το Λεβίδι μέχρι το Χρυσοβίτσι για περίπου 40 χιλιόμετρα.Οπως και να έχει και η ασφάλτινη διαδρομή είναι πολύ όμορφη και με αρκετά καλή άσφαλτο ακόμα και για σπορ μοτοσυκλέτες.


Καλά χιλιόμετρα και καλές βόλτες.

Πολύ ωραία διαδρομή και πολύ ωραίες φωτό.
Να είσαστε καλά να ταξιδεύεται και οι δυο σας.

τελικά υπαρχουν ενα καρο υπεροχα μέρη που δεν γνωρίζουμε

αχχχχ τι χανω για να μην εχω ενα μοτορι της προκοπης


υπεροχες φωτο και σε ευχαριστουμε για τα καλα σου λογια

Μας ταξιδεψες αρχηγε...

iliasRC31 έγραψε:τελικά υπαρχουν ενα καρο υπεροχα μέρη που δεν γνωρίζουμε

αχχχχ τι χανω για να μην εχω ενα μοτορι της προκοπης


υπεροχες φωτο και σε ευχαριστουμε για τα καλα σου λογια

Πάρε ένα R1100GS Ηλία πας παντού και δεν σπάει δεν χαλάει

iliasRC31 έγραψε:τελικά υπαρχουν ενα καρο υπεροχα μέρη που δεν γνωρίζουμε

αχχχχ τι χανω για να μην εχω ενα μοτορι της προκοπης


υπεροχες φωτο και σε ευχαριστουμε για τα καλα σου λογια

Θέληση να υπάρχει και με ότι έχει ο καθένας ταξιδεύει.Οι ξένοι μοτοσυκλετιστές λένε πως "η καλύτερη μοτοσικλέτα για ταξίδι είναι αυτή που ήδη κατέχεις".Μόνο θέληση,καλή διάθεση και χρήμα στη πορτοφόλα χρειαζόμαστε.Εγώ γυρνάω σε Ευρώπη και Ελλάδα με το ταπεινό CBFάκι και πίστεψέ με είναι το μοναδικό μηχανάκι που με έχει κάνει να το ευχαριστηθώ και να το γουστάρω αν και έχουν περάσει πολλά και ακριβά μηχανάκια από τα χέρια μου...