nemesispm έγραψε:Μα γιατι δεν ακολουθει η γυναικα βρες εναν τροπο να την πισεις ας ερθει να μας γνωρισει να κανονισουμε μια βολτουλα να ειμαι και εγω παρων οποτε τουλαχιστον δυο γυναικες να μη νιωθει μοναξια .

Βεβαια αν παρασυρθω και μηλαω και εγω για μοτο στην βολτα ριχτε καμια σφαλιαρα να επανερχομαι στην κοπελια γιανα νιωσει πιο ανετα . Εκτος αν δεν της αρεσουν καθολου τα μοτο οποτε δεν τρεχει τιποτα μπορεις να ερχεσαι και μονος .

Και αν ο καιρος παραμηνει καλος μπορει το σκ να κανουμε καμια μονοημερη εδω κοντα αν ψηθει και κανας αλος .

Σεπτέμβρης 1986 κάτοχος ενός ZUNDAP και φαντάρος ακόμα γνώρισα μια κοπελιά ονόματι Ράνια, ΤΡΕΛΗ ΚΑΨΟΥΡΑ με την τύπισσα..
Σε μια άδεια μου λοιπόν την πείρα και πήγαμε Κρήτη και μέσα σε 7 μέρες κάναμε το γύρω της Κρήτης και που δεν πήγαμε…..!!
Γούσταρε τρελά την φάση ταξίδι με μηχανάκι….!!!
Ο καιρός περνούσε και το γκομενακι ήταν τρελό και παλαβό μαζί μου όπως και εγώ μαζί της ακόμα χειρότερα.
Κατά τον Δεκέμβρη είχα μια καλή άδεια 10ημερη και αποφασίσαμε να κάνουμε το γύρω της Πελοποννήσου με το μηχανάκι ( μην ξεχνάμε ZUNDAP 50 cc είχε ο hi γκόμενος ) και ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ …..φάγαμε κρύο ….βροχή ….κρύο …..βροχή…..με λίγα λεφτά και όμως ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ πάνω από 2.000 χλμ ……!!!
Στο γυρισμό και ενώ ήμασταν στο καμαράκι του πατρικού μου σπιτιού σκεπασμένοι κάτω από τις κουβέρτες και οι δυο με πυρετό ( που εξοπλισμός τότε για τα κρύα όπως σήμερα ) συζητάγαμε για το ταξίδι μας……!!!
Το γκομενακι γούσταρε τρελά και με χίλια τους δυο τροχούς και πανω από όλα μου είπε πως γούσταρε που το κάναμε παρέα και δεν την ένοιαζε το κρύο ή η ζέστη και όλα τα υπόλοιπα φτάνει να ήμασταν μαζί πάνω στο μηχανάκι μας…..!!

Από τότε με αυτό το «γκομενάκι» ταξιδεύω και έχω γυρίσει μαζί της όλη την Ελλάδα , έχω πάει στην Ευρώπη , την Ασία, Αφρική και σε ένα σωρό άλλα μέρη.
Όποτε λοιπόν αναγκάζομαι να ταξιδέψω χωρίς τι «γκομενάκι» μου το ταξίδι είναι εντελώς μονότονο και χωρίς κανένα ενδιαφέρον.

21 χρόνια συνοδηγός μου και είναι ακόμα ακμαίο το «γκομενάκι» και μάλιστα είναι αυτή που με τσιγκλάει να καγκουριάζομε στα στροφιλικια …..
και όπως είπε και ο Ταξιδευτής και ο Δημήτρης είναι μεγάλη υπόθεση να έχεις συνοδηγό που να ξέρει πώς να κάθεται στην μηχανή.

Άρα λοιπόν ανήκω στην κατηγόρια 2 ….φανατικός …..πάντα δικάβαλος και όσο ποιο μεγάλη παρέα είναι τόσο καλύτερα…..ποτέ δεν ήμουν μοναχικός καβαλάρης
Το «γκομενάκι» μου ( και μάνα των δυο μου παιδιών ) δεν το αποχωρίζομε ποτέ.


ΥΓ. συγνώμη για τον μεγάλο πρόλογο , με έπιασε ο συγγραφικός μου οίστρος

gf-pegasus έγραψε:Το «γκομενάκι» μου ( και μάνα των δυο μου παιδιών ) δεν το αποχωρίζομαι ποτέ.

Τα'πες όλα....μας έστειλες αδιάβαστους! Να'στε πάντα καλά κι ευτυχισμένοι!


respect...

Και εγώ παιδιά στα ταξίδια πάω πάντα δικάβαλος με τη γυναίκα μου αφού και εκείνη γουστάρει τρελά τις βόλτες με μηχανή και μπορώ να πω ότι περιμένει πάντα με αγωνία το επόμενο ταξίδι.Ετσι το ταξίδι αποκτάει και ένα πιο ξεχωριστό νόημα αφού μοιράζεσαι το πάθος σου με το έτερον σου ήμισυ!

Γιώργο είναι από τα ποιό "ζεστά"κείμενα που έχω διαβάσει εδώ μέσα. Σε ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές!
Να είστε πάντα καλά!

Αποτι λιπον θα καταλαβες Αcanthor στο χερι σου ειναι να βρεις τον σωστο τροπο να την προσεγκισεις και να την κανεις να αγαπηση τα μοτο τον τροπο τον ξερεις εσυ καλητερα απο τον καθενα μας μια και την γνωριζεις καλητερα αλα αν υπαρχει και κατι που μπορουμε να συμβαλουμε εμεις μεσα να βοηθησουμε

Λοιπόν έχουμε και λέμε...

Μ΄αρέσει να πηγαίνω εκδρομούλες δικάβαλλος με τη γυναίκα μου (μια και η Σούλα μου τις γουστάρει τις μοτό).

Μ΄ αρέσει να πηγαίνω εκδρομούλες με το club μια και με τα παιδιά οπότε πάμε περνάμε πολύ όμορφα.

Μα πιο πολύ από όλα μ΄ αρέσει να πηγαίνω εκδρομούλες μόνος και να βρίσκω παρέα στη διαδρομή...

Steve έγραψε:Μα πιο πολύ από όλα μ΄ αρέσει να πηγαίνω εκδρομούλες μόνος και να βρίσκω παρέα στη διαδρομή...

Τελικά θα παίξει καμιά βόλτα το σκ?

Για κανε μακια προταση η σηκωσε κανα ποστ στο συναντισεις βολτες με καμια ιδεα να δουμε αν και ποιοι γουσταρου εγω παντος γουσταρω αν παραμηνει ετσι ο καιρος

Εγώ δεν ανήκω σε καμία κατηγορία. Τώρα θα μου πείτε πως γίνεται αυτό? πολύ απλα.
Πρός το παρόν δεν υπάρχει κάποιος δεσμός που να μπορεί να ανεχτεί (έστω και για μικρό χρονικό διάστημα) την αγάπη μου για την μηχανή.
Οταν κανονίζω να πάω καμία βόλτα παίρνω όλους τους γνωστούς τηλέφωνο.
Οταν ακούσουν τα χιλιόμετρα που σκοπεύω να καλύψω η τυπική απάντηση είναι "δεν θα προλάβω διότι πρέπει να είμαι νωρίς πίσω".
Οπότε σιγά μα μην κάτσω να σκάσω. Παίρνω το μωρό και όπου με βγάλει ο δρόμος.

Πάνω σε 2 ρόδες να'μαι...όλα τα άλλα έρχονται..τις απόψεις μου για το 2κάβαλο τις ξέρετε...


Δεν θα κάτσει η παρέα; Δεν βολεύονται να ακολουθήσουν για τους Χ...Ψ λόγους;

Φεύγουμε και μόνοι μας...εμείς και αυτή...

Πολλές φορές ξεκινάω μόνος μου για πολλά χιλιόμετρα και συνήθως καταλήγω με κάποια παρέα κάτω από κανα έλατο να αράζουμε και να μιλάμε για το δρόμο. Μερικές φορές που ξεκινάω με παρέα... "ξεκλέβω" λίγο χρόνο να βολτάρω μόνος μου. Και τα 2 όμορφα είναι, αρκεί να σου κρατάει καλή παρέα ο εαυτός σου, είτε είσαι με παρέα είτε όχι.